အလုပ္သမားမွတ္ပုံတင္ရန္ ထိုင္းအစိုးရက ခြင့္ျပဳလိုက္ၿပီး

ယခုတစ္ၾကိမ္အလုပ္သမားကဒ္ျပဳလုပ္ရာတြင္ အလုပ္သမား ကဒ္သက္တမ္းကို အစိုးရမွ လာမည့္၂၀၁၀ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီး ၂၈ ရက္ေန႔အထိသာခြင့္ျပဳသည္။ ငွင္းေနာက္တြင္ အလုပ္သ မားအားလံုးကို တရား၀င္ျပန္လည္ခန္႕ထားရန္ မိမိေနရပ္ရင္း ႏိုင္ငံျဖစ္သည့္ ျမန္မာ၊ ေလာ ႏွင့္ ကေမာ္ဒီယား စသည့္ႏုိင္ငံ သီးသီးတို႕တြင္ ႏိုင္ငံသားျပန္လသည္စိစစ္ရမည္။
လုပ္ငန္းအမ်ဳိးအစားကိုလိုက္ကာ အေရာင္မတူေသာ အလုပ္သမားကဒ္ကိုရရွိမည္ျဖစ္သည္။
ေရလုပ္ငန္း (အျပာေရာင္)၊ ေရလုပ္ငန္းႏွင့္ဆက္စပ္ေသာအလုပ္မ်ား (လိေမာ္ေရာင္)၊ စိုက္ပ်ဳိးေရးႏွင့္ ေမြးျမဴေရးလုပ္ငန္း (အစိမ္းေရာင္)၊ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္း (အ၀ါေရာင္)၊ အိမ္ေဖာ္လုပ္ငန္း (မီးခိုေရာင္)၊ အျခာ လုပ္ငန္း (အညိဳေရာင္)တို႔ျဖစ္သည္။
ေနထိုင္ခြင့္လက္မွတ္ ေထာေ၇ာ ၃၈၊၁ ရွိသူႏွင့္ မည္သည္အေထာက္အထားမွ မရွိသူအလုပ္သမားအား လံုးကို ျပဳလုပ္ေပးမည္ျဖစ္သည္။ အခ်ိန္ကန္႔သတ္ထားပါသျဖင့္ အျမန္ဆံုးသြားေရာက္စာရင္းေပးၾကပါရန္ ႏိႈးေဆာ္ အပ္ပါသည္။

စစ္အစုိးရ၏ သတၱဳတူးေဖာ္ေရးစီမံကိန္းေၾကာင့္ ျပည္သူ႔အုိးအိမ္ (၇) ေထာင္ေက်ာ္ ပ်က္စီးဆုံး႐ံႈးကိန္းဆိုက္

နအဖစစ္အစုိးရက ျပည္တြင္းျပည္ပကုမၸဏီမ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္း၍ ျမန္မာႏုိင္ငံအလယ္ပုိင္း ေတာင္ႀကီးၿမဳိ႕အနီး(၈) မုိင္ပတ္လည္ က်ယ္ျပန္႔ေသာ ပင္းပက္ေတာင္ေၾကာတခုလုံးအား သတၱဳ႐ုိင္း တူးေဖာ္ထုတ္လုပ္မည့္ စီမံကိန္းေၾကာင့္ ထုိေဒသရွိ ျပည္သူ (၇) ေထာင္ေက်ာ္၏ အသက္အုိးအိမ္ ပ်က္စီးဆုံး႐ႈံးရလိမ့္မည္ဟု ပအုိးဝ္လူငယ္အစည္းအ႐ုံးက ေျပာဆုိသည္။ “ဒီပင္းပက္ေတာင္ သတၱဳတြင္း တူးေဖာ္တဲ့စီမံကိန္းေၾကာင့္ ျပည္သူေတြရဲ႕စုိက္ပ်ဳိးေျမ ဧက (၁) ေသာင္းေက်ာ္ အသိမ္းခံလုိက္ရတယ္။ လူဦးေရ (၇) ေထာင္ေက်ာ္ ေ႐ႊ႕ေျပာင္းခံရေတာ့မယ္။ ေျမယာ အသိမ္းခံရတဲ့သူေတြကုိလည္း လုံေလာက္တဲ့ နစ္နာေၾကးမ်ဳိး ေပးတာမဟုတ္ဘူး။ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္အစပုိင္းက အသိမ္းခံလုိက္ရတဲ့ ေျမယာေတြကုိ ေလ်ာ္ေၾကးအေနနဲ႔ က်ပ္ (၁) သိန္းကေန (၂) သိန္းေပးၿပီး ျပန္လည္ ေနရာခ်ေပးထားတာလည္း မရွိခဲ့ဘူး။ ဒီ ၂၀၀၈ ေနာက္ပုိင္းက ေျမယာ အသိမ္းခံလုိက္ရတဲ့ ျပည္သူေတြက ဘာေလ်ာ္ေၾကးမွလည္း မခံစားရဘူး။ ေနာက္ၿပီး အဲဒီေဒသက ျပည္သူေတြကုိ ေျမယာသိမ္းတဲ့အေၾကာင္းတုိ႔၊ စီမံကိန္းအေၾကာင္းတုိ႔ကုိ အသိေပးတာလည္း မရွိခဲ့ပါဘူး” ဟု ပအုိးဝ္လူငယ္အစည္းအ႐ုံး (PYO) မွ ေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူ ခြန္ခ်န္ကီက ေျပာၾကားသည္။ ပအုိးဝ္လူငယ္အစည္းအ႐ုံးက အဆုိပါပင္းပက္ေတာင္ သတၱဳတြင္း တူးေဖာ္ေရးစီမံကိန္းႏွင့္ပတ္သက္၍ (၃) ႏွစ္ၾကာ ေလ့လာစစ္တမ္းေကာက္ယူၿပီး ယင္းစီမံကိန္းေၾကာင့္ ထုိေဒသတဝုိက္ရွိ ပအုိးဝ္ျပည္သူတုိ႔၏ အုိးအိမ္ ဆုံး႐ႈံးနစ္နာမႈ မ်ားအား ေဖာ္ျပထားသည့္ “အနာဂတ္ကုိ လုယူဖ်က္ဆီးျခင္း” ဟူေသာ အစီရင္ခံစာအား ဇြန္လ (၂၉) ရက္တြင္ ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။ ခြန္ခ်န္ကီက “အဲဒီေဒသက စစ္တပ္အာဏာပုိင္ေတြ ေျမယာသိမ္းေနတာလည္း (၂) မ်ဳိးရွိတယ္။ ကုိယ့္ေျမယာမွာ အဝါေရာင္အလံ လာစုိက္ထားရင္ ေျမယာကုိ သိမ္းပုိက္ၿပီးသားဆုိတဲ့ သေဘာပဲ။ ဒါေပမယ့္ ကုိယ့္ေျမယာေပၚမွာ ဆက္ၿပီး လုပ္ကုိင္ခြင့္၊ စုိက္ပ်ဳိးခြင့္ေတာ့ ရွိေသးတယ္။ အနီေရာင္အလံ လာစုိက္ထားၿပီးဆုိရင္ေတာ့ အၿပီးအပုိင္ သိမ္းလုိက္ၿပီဆုိတဲ့သေဘာပဲ။ ဘာမွ လုပ္ပုိင္ခြင့္မရိွေတာ့ဘူး။ တခါတည္း အျခားေနရာ ေ႐ႊ႕ေျပာင္းေတာ့ေပါ့။ အဲဒါ အာဏာပုိင္ေတြ လာအသိေပးတဲ့နည္းလမ္းပဲ” ဟု ေခတ္ၿပဳိင္သုိ႔ ေျပာၾကားသည္။ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္က တဖန္စတင္ခဲ့သည္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ဒုတိယအႀကီးဆုံး သတၱဳ႐ုိင္းသုိက္ႀကီး ျဖစ္သည့္ ပင္းပက္ေတာင္ သတၱဳတြင္း တူးေဖာ္ေရးစီမံကိန္းကို စစ္အစုိးရက ႐ုရွားႏုိင္ငံပုိင္ Tyazhpromexport အမည္ရွိ ကုမၸဏီ၏ ေထာက္ပံ့မႈျဖင့္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ကုန္ပုိင္းတြင္ အၿပီးသတ္မည္ျဖစ္သည္။ အုတ္နံရံႏွစ္ထပ္၊ သံဆူးႀကဳိးတထပ္ ကာရံထားၿပီး ေျမေအာက္ဥမင္မ်ား ရွိသည့္ သံရည္က်ဳိစက္႐ုံတ႐ုံလည္း တည္ေဆာက္ေနေၾကာင္း အစီရင္ခံစာတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။ စက္႐ုံအတြက္ ေခ်ာင္းေရကို သြယ္ယူအသုံးျပဳေနျခင္းေၾကာင့္ ယင္းစီမံကိန္းလြင္ျပည္တဝုိက္႐ွိ သဘက္ေခ်ာင္း တေလွ်ာက္ေန လူဦးေရ (၃၅,၀၀၀) ခန္႔တုိ႔သည္ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းမႈအတြက္ စုိးရိမ္ရသည့္အေျခအေနသုိ႔ ေရာက္ရွိေနၿပီး ယခုႏွစ္တြင္ ေခ်ာင္းေရေလ်ာ့နည္း နိမ့္က်လာေနေၾကာင္း ခြန္ခ်န္ကီက ေျပာသည္။ အဆုိပါ စီမံကိန္းတြင္ လုပ္ေဆာင္သည့္ ကုမၸဏီမ်ားအေနျဖင့္ လုပ္ငန္းရပ္စဲသင့့္ၿပီး လူမႈေရးဆိုင္ရာ ဆိုးက်ိဳးသက္ ေရာက္မႈကို စနစ္တက်ထိန္းသိမ္းျပဳျပင္ေပးရန္ ပအုိးဝ္လူငယ္အစည္းအ႐ုံးက ေတာင္းဆုိထားသည္။ “ႏုိင္ငံတကာအင္အားစုေတြအေနနဲ႔ အခုလုိ ေ႐ႊ႕ေျပာင္းခံရသူေတြကို လုံေလာက္တဲ့၊ တရားမွ်တတဲ့ နစ္နာေၾကး ရရွိႏုိင္ေအာင္ ေဆာင္႐ြက္ေပးၾကဖုိ႔၊ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ ပ်က္စီးမႈေၾကာင့္ လူမႈဘဝေတြ ဆုိးက်ဳိးေတြ သက္ေရာက္ေနတာကုိ အနီးကပ္ ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာေပးၾကဖုိ႔၊ ဒီစီမံကိန္းကုိ ရပ္ဆုိင္းထားဖုိ႔ နအဖကုိ ေတာင္းဆုိလုိက္ပါတယ္” ဟု ခြန္ခ်န္ကီက ေျပာသည္။

မယ္လဒုကၡသည္စခန္း ျပာပုံျဖစ္ရမည္ဟု ဒီေကဘီေအတပ္ဖြဲ႕ ႀကိမ္း၀ါး

ခ်ဳံခုိတုိက္ခုိုက္ခံရသည့္ တိုးတက္ေသာ ကရင္ဗုဒၶဘာသာအဖဲြ႕ (ဒီေကဘီေအ) ၉၉၉ တပ္ဖြဲ႔က လက္စားေခ်သည့္ အေနျဖင့္ မယ္လဒုကၡသည္စခန္းကို ဖ်က္ဆီးပစ္မည္ဟု ၿခိမ္းေျခာက္ ႀကိမ္း၀ါးေနေသာေၾကာင့္ စခန္းမွ ဒုကၡသည္မ်ား စုိးရိမ္ပူပန္ေနၾက သည္။

ယခုလ (၂၆) ရက္တြင္ ခ်ဳံခုိတုိက္ခုိက္ခံရသျဖင့္ ဒီေကဘီေအ (၉၉၉) အေျခခ်ဗ်ဴဟာ တပ္ရင္း (၇) မွ တပ္ရင္းမႉး ဗုိလ္စံၿပံဳး (ဗုိလ္ဆန္ျပဳတ္) အပါအ၀င္ တပ္ဖဲြ႔၀င္ (၁၀) ဦး အထိနာက်ဆုံးခဲ့သျဖင့္ လက္စားေခ်ရန္ ဒီေကဘီေအအဖဲြ႔က ေျပာၾကားျခင္း ျဖစ္သည္။

“ဒီေကဘီေအကလူေတြ အေတာ့္ကို စိတ္ဆုိးေနၾကတယ္။ သူတုိ႔တုိက္ခုိက္ခံရတဲ့ေနရာက မယ္လခြင္ထဲမွာ ဆုိေတာ့ မယ္လဒုကၡသည္စခန္းကို ျပာခ်ပစ္မယ္လုိ႔ ႀကိမ္း၀ါးေနတယ္။ လူဆုိတာကေတာ့ ဒီလုိပဲ ေဒါသျဖစ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ဆုိေတာ့ အေျပာအဆုိမွားတာေတြလည္း ျဖစ္ႏုိင္တယ္။ ဘယ္လုိျဖစ္ျဖစ္ ဒီကိစၥကို သတိေတာ့ထားရမယ္” ဟု ဒီေကဘီေအႏွင့္ စီးပြားေရးလုပ္ကိုင္ေနသည့္ ထုိင္းႏုိင္ငံသားတဦးက ေျပာသည္။

မယ္လဒုကၡသည္စခန္းမွ ဒုကၡသည္မ်ားမွာ ၎ကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ စုိးရိမ္ေနၾကၿပီး အထုပ္အပိုးမ်ား ထုပ္ကာ ေန႔ေန႔ ညည စိုးရိမ္ထိတ္လန္႔ေနၾကေၾကာင္း ဒုကၡသည္တဦးျဖစ္သူ ေစာကေညာက ေျပာသည္။

၎က “ဒီကိစၥေပါ႔လုိ႔မရဘူး။ ဒီလူေတြက နားေပါက္တဖက္တည္းပါတယ္။ အရင္ကလည္း မယ္လဒုကၡသည္ စခန္းမွာ ဒီေကဘီေအေတြ၀င္ၿပီးေတာ့ မီးရိႈ႕တာေတြ၊ လုယက္တာေတြ၊ လူေတြကို ဖမ္းေခၚသြားၿပီး သတ္လုိက္တာေတြ ျဖစ္ဖူးေတာ့ အားလုံးက ဒီကိစၥကို စုိးရိမ္ေနၾကတယ္” ဟု ေျပာသည္။

မဲေဆာက္ၿမိဳ႕၏ ေျမာက္ဘက္ ကီလုိမီတာ (၆၀) ခန္႔အကြာတြင္ ကရင္ဒုကၡသည္ (၅) ေသာင္းခန္႔ ေနထုိင္သည့္ မယ္လဒုကၡသည္ စခန္း တည္ရွိၿပီး စခန္း၏ျမန္မာဘက္ နယ္စပ္မ်ဥ္းမွာ ေသာင္ရင္းျမစ္ျဖစ္သည္။

ယခုလ (၂၆) ရက္တြင္ ေကအန္ယူ တပ္မဟာ (၇) ေဒသကို ထုိးစစ္ဆင္အၿပီး (၉၉၉) တပ္ဖြဲ႔က ၎တို႔အေျခခ်ဗ်ဴဟာ တည္ရွိရာ ျမ၀တီခ႐ုိင္ ေရႊကုကၠိဳရြာသုိ႔ ေသာင္ရင္းျမစ္ေၾကာင္းအတုိင္း ဆန္တက္ရာတြင္ မယ္လရြာအနီးရွိ ေမာင္ကလာ၀ဲဟု ေခၚသည့္ေနရာ တြင္ အမည္မသိအဖဲြ႔တဖဲြ႔၏ ခ်ဳံခုိတုိက္ခုိက္မႈကို ခံၾကရျခင္းျဖစ္သည္။

ယင္းတုိက္ခုိက္မႈတြင္ အသက္မေသဘဲ ဒဏ္ရာျဖင့္ မဲေဆာက္ေဆး႐ုံသို႔ေရာက္ရွိလာသည့္ ဒီေကဘီေအ တပ္ဖဲြ႔၀င္တဦးက အဆုိပါ တုိက္ခုိက္မႈသည္ ေကအန္ယူအဖဲြ႔၏ လက္ခ်က္ျဖစ္သည္ဟု ေျပာဆုိေသာ္လည္း ေကအန္္ယူ ဒု-ဥကၠ႒ ပဒုိေဒးဗစ္သကေဘာက အခင္းျဖစ္ပြားရာေဒသတြင္ မိမိတုိ႔တပ္ဖဲြ႔၀င္မ်ားမရွိေၾကာင္းႏွင့္ အဆုိပါတုိက္ခုိက္မႈတြင္ ပါ၀င္ပတ္သက္မႈမရွိဟု ေျပာၾကားသည္။

ကရင္ဒုကၡသည္မ်ားေကာ္မတီ (ေကအာစီ) ဥကၠ႒ ေစာေရာဘတ္ေထြးက “ဒီလူေတြက အကုန္လုပ္ရဲကိုင္ရဲတဲ့ သေဘာရွိေတာ့ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးလုိ႔ေတာ့ ေျပာလုိ႔မရဘူး။ စခန္းကို တကယ္၀င္တုိက္မယ္ဆုိလုိ႔ရွိရင္ ကိုယ့္ကရင္ေတြပဲ ေသေက်ပ်က္စီးမွာျဖစ္တယ္။ ဒီလုိကရင္ေတြ ေသေက်ပ်က္စီးမယ့္ အလုပ္ေတြကို မလုပ္ေစခ်င္ဘူး။ မယ္လ စခန္းထဲမွာ ဒီေကဘီေအအဖဲြ႔၀င္ေတြရဲ႕ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမ ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စဥ္းစားေတြးေခၚၾကဖုိ႔ ေျပာခ်င္တယ္” ဟု ေျပာသည္။

မဲေဆာက္ၿမိဳ႕ေျမာက္ဘက္ကီလုိမီတာ (၆၀) အကြာရွိ မယ္လစခန္းသည္ ထုိင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ရွိ ထမ္းဟင္၊ ဘန္႔တုံယမ္း၊ ႏုိ႔ဖုိး၊ အုန္းဖ်န္၊ မယ္လ၊ မယ္လအူး၊ မယ္ရာမုိ စသည့္ ကရင္ဒုကၡသည္စခန္း (၇) ခုအနက္ အႀကီးဆုံး ဒုကၡသည္စခန္းျဖစ္သည္။

အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ားေန႔ ဂုဏ္ျပဳ ေသြးလွဴ

ဒီဇင္ဘာ၁၈ရက္ေန႔တြင္ က်ေရာက္မည့္ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားေန႔ကို ဂုဏ္ျပဳေသာအားျဖင့္ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ ခ်ဴလာ ဗဟိုအမ်ိဳးသားေသြးလွဴဘဏ္တြင္ ေသြးလွဴဒါန္းပြဲတစ္ရပ္ကို မေန႔ မနက္ပိုင္းက က်င္းပခဲ့ၾကသည္။ ယခုေသြးလွဴပြဲကို ေရာင္ျခည္ဦးအလုပ္သမားမ်ားအဖြဲ႔ႏွင့္ ရခိုင္အလုပ္သမားသမဂၢတို႔က ဦးေဆာင္ခဲ့ၿပီး အလုပ္သမား(၅၀)ေက်ာ္ ပါ၀င္ဆင္ႏဲြခဲ့ၾကသည္။ ေသြးလွဴပြဲကို ဦးေဆာင္စီစဥ္သူတစ္ဦးျဖစ္ေသာ ေရာင္ျခည္ဦး အလုပ္သမားမ်ားအဖြဲ႔(ဘန္ေကာက္)မွ ေကာ္မီတီ၀င္ ကိုေအာင္ျမင့္သိန္းက “အလုပ္သမားေတြအေပၚမွာ တခ်ိဳ႕ထိုင္းလူမ်ိဳးေတြ အျမင္မရွင္းလင္းၾကဘူး။ က်ေနာ္တို႔ေစတနာ မနည္းတဲ့အေၾကာင္းျပတာပါ။ ကိုယ္၀န္ရွိၾကသူေတြနဲ႔ ညအိပ္ေရးပ်က္ထားသူေတြ ဆယ္ေယာက္ေလာက္ မလွဴခဲ့ရပါဘူး” ဟုေျပာသည္။ ရခိုင္အလုပ္သမားသမဂၢမွ တာ၀န္ရွိသူ ကိုဥကၠာက “က်ေနာ္တို႔ တစ္ပတ္ေလာက္ကစၿပီး လက္ကမ္းစာရြက္ေတြ ျဖန္႔ထားခဲ့ပါတယ္။ ေသြးလွဴမယ့္လူေတြ ညအိပ္ပ်က္မခံဖို႔ အားရွိတဲ့ အစားအစာေတြစားထားဖို႔ေပါ့။ ေရာင္ျခည္ဦးကေတာ့ ဒီအႀကိမ္ပါဆိုရင္ ဘန္ေကာက္မွာ ေလးႀကိမ္းျဖစ္ၿပီေပါ့။ က်ေနာ္တို႔သမဂၢ အေနနဲ႔ကေတာ့ ပထဆံုး အႀကိမ္ေပါ့ဗ်ာ” ဟု ေျပာသည္။ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ရွိ ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ားသည္ နီးစပ္ရာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား၏ ဦးေဆာင္မႈျဖင့္ ထိုင္းဘုရင္ေမြးေန႔၊ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားေန႔ အပါအ၀င္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အေရးႀကီးေသာ ေန႔ရက္မ်ားတြင္လည္း ေစတနာထက္သန္စြာျဖင့္ မိမိတို႔လုပ္အားခေငြမ်ားကို စရိတ္ျပဳလွ်က္ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ ခ်ဴလာ ဗဟိုအမ်ိဳးသားေသြးလွဴဘဏ္တြင္ ေသြးလွဴဒါန္းေလ့ ရွိၾကသည္။ Monday, 15 December 2008 10:41

ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ၀က္တုပ္ေကြး ေရာဂါ စေတြ႔

27 June 2009

ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ H1N1 ၀က္တုပ္ေကြးေရာဂါ နဲ႔ လူ ႏွစ္ေယာက္ ေသဆံုးသြားေၾကာင္း က်န္းမာေရး တာ၀န္ခံမ်ားက အတည္ျပဳ ေျပာၾကားပါတယ္။

၄၂ ႏွစ္အရြယ္ အမ်ိဳးသားတေယာက္နဲ႔ အသက္၄၀ အရြယ္ အမ်ိဳးသမီး တေယာက္ ဇြန္လ ၂၀ ရက္ေန႔မွာ ေသဆံုးတာလို႔ သူတို႔က စေနေန႔မွာ ေၾကညာပါတယ္။ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ ၀က္တုပ္ေကြး ေရာဂါ ျဖစ္သူ ၁.၂၀၀ ရွိေနတယ္လို႔လည္း ဆိုပါတယ္။

အိမ္နီးနားခ်င္း ျမန္မာႏိုင္ငံမွာလည္း စင္ကာပူက ျပန္လာတဲ့ အသက္ ၁၃ အရြယ္ရွိ အမ်ိဳးသမီးငယ္တဦးမွာ ၀က္တုပ္ေကြး ေရာဂါ ေတြ႔ရွိတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ အဲဒီ ေက်ာင္းသူေလးမွာ ေရာဂါပိုး ေတြ႔ရွိရတာ ျဖစ္တယ္လို႔ သတင္းမ်ားမွာ ေဖာ္ျပပါရွိပါတယ္။

ႏိုင္ငံျခားသားအလုပ္သမား (၂) သန္းအား အလုပ္လုပ္ခြင့္ လက္မွတ္ထုတ္ေပးမည္ NEJ / ၂၉ ဇြန္ ၂၀၀၉

ထုိင္းႏုိင္ငံအတြင္း ေရာက္ရွိေနၾကသည့္ ႏုိင္ငံျခားသားအလုပ္သမားမ်ားအား ထုိင္းအလုပ္သမား၀န္ႀကီးဌာနက ဇူလုိင္လ (၁) ရက္ေန႔မွ စတင္ကာ အလုပ္လုပ္ခြင့္လက္မွတ္မ်ား ျပဳလုပ္ေပးေတာ့မည္ျဖစ္သည္။ ထုိင္းႏုိင္ငံအတြင္း ေရာက္ရွိေနသည့္ ႏုိင္ငံျခားသားအလုပ္သမား (၂) သန္းကို ထုိင္းအလုပ္သမား၀န္ႀကီးဌာနမွ တရား၀င္အလုပ္လုပ္ကိုင္ခြင့္လက္မွတ္ ထုတ္ေပးမည္ျဖစ္ၿပီး တႏွစ္သက္တမ္းအတြက္ လူတဦးလွ်င္ ဘတ္ေငြ (၃,၈၀၀) ကုန္က်မည္ျဖစ္ကာ အလုပ္ရွင္ႏွင့္အတူ သက္ဆုိင္ရာ အလုပ္သမား႐ုံးမ်ားတြင္ သြားေရာက္ ျပဳလုပ္ရမည္ျဖစ္သည္။ ေဒသတြင္းေရာက္ ျမန္မာမ်ားအေနျဖင့္ အလုပ္သမားအခြင့္အေရးႏွင့္ တရား၀င္မႈ ရရွိမည္ျဖစ္သည့္အတြက္ အလုပ္လုပ္ခြင့္လက္မွတ္မ်ားကို လုပ္ေဆာင္သင့္သည္ဟု ထုိင္းႏုိင္ငံအေျခစုိက္ ေရာင္ျခည္ဦးအလုပ္သမားအဖဲြ႔က ေျပာသည္။ ယင္းအဖြဲ႔၏ ဥပေဒေရးရာတာ၀န္ခံ ကိုေထြးႏုိင္က “ထုိင္းမွာ ေရာက္ရွိေနတဲ့ ျမန္မာေတြအေနနဲ႔ အလုပ္သမား လက္မွတ္ ရွိထားမယ္ဆုိရင္ က်န္းမာေရးကိစၥ၊ သြားေရးလာေရးနဲ႔ အလုပ္သမားအခြင့္အေရး ေတာင္းဆုိရာမွာ အေထာက္အကူပိုရမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ သြားလုပ္ၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းပါတယ္” ဟု ေျပာသည္။ အလုပ္လုပ္ကိုင္ခြင့္လက္မွတ္ ရွိသူမ်ားသည္ ထုိင္းႏုိင္ငံ တာ့ခ္ခ႐ုိင္အတြင္း အလုပ္သမား၀န္ႀကီးဌာနမွ သတ္မွတ္ ထားသည့္ အနိမ့္ဆုံးလုပ္အားခ တေန႔လွ်င္ (၁၅၁) ဘတ္ႏွင့္ အခ်ိန္ပိုေၾကး တနာရီလွ်င္ (၂၈.၃၁) ဘတ္ လုပ္အားခ ႏႈန္းထားမ်ားကို ခံစားခြင့္ရိွသည္။ ထုိင္းႏုိင္ငံ တာ့ခ္ခ႐ုိင္အတြင္း အလုပ္႐ုံစက္႐ုံေပါင္း (၄၃၀) ခန္႔ရွိၿပီး ယင္းစက္႐ံုမ်ားတြင္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနၾကေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံသား (၅) သိန္းခန္႔မွာမူ သတ္မွတ္ထားသည့္ လုပ္အားခကို မရရွိဘဲ တေန႔လွ်င္ လုပ္အားခ (၆၀ မွ ၇၅) ဘတ္အထိသာ အမ်ားဆုံးရရွိၾကၿပီး အခ်ိန္ပိုေၾကးမွာလည္း တနာရီလွ်င္ (၁၀) ဘတ္ေအာက္သာ ရရွိၾကသည္ဟု ေရာင္ျခည္ဦးအလုပ္သမားအဖဲြ႔က ေျပာသည္။ ျမန္မာအလုပ္သမားတဦးျဖစ္သူ ကိုညီညီက “လက္မွတ္ရွိေတာ့ ေနထုိင္မေကာင္းျဖစ္တာတုိ႔၊ ကေလးမီးဖြား တာတုိ႔ဆုိရင္ မဲေဆာက္ေဆး႐ုံႀကီးမွာ ဘတ္ (၃၀) နဲ႔ ေဆးကုသခြင့္ရွိတယ္။ သြားေရးလာေရးမွာလည္း ပုလိပ္ေၾကာက္စရာမလုိဘူး။ အလုပ္ရွင္ကလည္း ကိုယ့္ကို မတရားလုပ္လုိ႔မရဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဒီလက္မွတ္ကို လုပ္သင့္တယ္” ဟု ေျပာသည္။ ယခုအသစ္ျပဳလုပ္ေပးမည့္ အလုပ္သမားလက္မွတ္ကို သက္ဆုိင္ရာလုပ္ငန္းအလုိက္ အေရာင္ (၇) မ်ဳိး ခဲြျခားေပးမည္ ျဖစ္ၿပီး (၁) ႏွစ္စာ၊ (၉) လစာ၊ (၆) လစာ၊ (၃) လစာဟူ၍ ျပဳလုပ္ေပးမည္ျဖစ္ၿပီး အလုပ္သမား လက္မွတ္ခကို သတ္မွတ္အခ်ိဳးတုိင္း ေပးေခ်ရမည္ျဖစ္သည္။ (၁) ႏွစ္လက္မွတ္ႏွင့္ (၉) လ လက္မွတ္ႏွစ္မ်ဳိးသာ အလုပ္သမားကတ္ ရရွိမည္ျဖစ္ၿပီး က်န္ (၆) လႏွင့္ (၃) လ လက္မွတ္မ်ားမွာ ကတ္ျပားမရဘဲ ေငြသြင္းေျပစာသာ ကိုင္ေဆာင္ခြင့္ရမည္ျဖစ္သည္။ ထုိင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ မဲေဆာက္ေဒသအတြင္း အလုပ္သမားလက္မွတ္ ကိုင္ေဆာင္ထားသူမ်ား၏ လက္မွတ္သက္တမ္း တုိးရက္ကို ဇြန္လ (၁) ရက္မွ (၃၀) ရက္အထိ ျပဳလုပ္ေပးၿပီး မဲေဆာက္ေဆး႐ုံတြင္ ေသြးစစ္ကာ အလုပ္သမား လက္မွတ္ကို မဲေဆာက္အလုပ္သမား႐ုံးတြင္ သက္တမ္းတုိးေပးလ်က္ရွိသည

ျမန္မာ့အလုပ္သမားအေရး ေမးျမန္းျခင္း

Monday, 08 June 2009 21:42 ႐ုိးမ ၃

ဘာေၾကာင့္ ေရာင္ျခည္ဦး အလုပ္သမားမ်ားအဖြဲ႔ကို ထူေထာင္ခဲ့တယ္ဆိုတာကို ေျပာျပေပးပါ။

၁၉၉၇ ခုႏွစ္မွာ အာရွစီးပြားပ်က္ကပ္ျဖစ္ေတာ့ အဲဒီယိုင္လဲမႈက ထိုင္းႏိုင္ငံကိုပါ ထိခိုက္လာတယ္။ အဲလိုေတြ ျဖစ္လာေတာ့ ျမန္မာအလုပ္သမားေတြက ပိုၿပီးထိလာတယ္။ အလုပ္ျပဳတ္ၾကတယ္၊ ထိုင္းရဲေတြက ဖမ္းန႔ဲ တခ်ဳိ႕ ဘဝေတြ ပ်က္ၾကတယ္။ အဲဒါေတြက က်ေနာ္တို႔မ်က္စိေအာက္မွာပဲ ျဖစ္ေနၾကတာ ေတြ႔ရတဲ့အခါက်ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ အေနနဲ႔ တစ္ခုခုကို လုပ္ရမယ္ဆုိတာကို အေတြးဝင္လာပါတယ္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ မဲေဆာက္မွာရွိတဲ့ စက္႐ံုေတြမွာဆိုရင္ အလုပ္သမားေတြက မတရားဖိႏွိပ္ေစာ္ကားတာေတြ၊ အႏိုင္က်င့္တာေတြ၊ မတရားသတ္ျဖတ္တာေတြ ခံရတာေတြရွိတယ္။ သူတို႔အတြက္ တစံုတခု လုပ္ေပးရမယ္။ အလုပ္သမားေတြကလဲ အင္အားက ျပန္႔က်ဲေနၾကတယ္။ သူတို႔ကို စုစည္းၿပီး သူတို႔အခြင့္အေရးအတြက္ သူတုိ႔ကိုယ္တိုင္ တိုက္ပြဲဝင္လာေအာင္ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ၁၉၉၉ ခုႏွစ္မွာ တည္ေထာင္ခဲ့တာျဖစ္တယ္။

ေရာင္ျခည္ဦး အလုပ္သမားမ်ားအဖြဲ႔ကို တည္ေထာင္ခဲ့တာ အခု (၁၀) ႏွစ္ျပည့္ၿပီဆိုေတာ့ ဒီကာလအတြင္း အဖြဲ႔အစည္းအေနနဲ႔ ထူးထူးျခားျခား လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့တာေတြကို ေျပာျပေပးပါ။

ဦးမုိးေဆြ

ထူးထူးျခားျခား လုပ္ေဆာင္ေပးႏိုင္ခဲ့တာကေတာ့ မဲေဆာက္ေဒသတြင္းမွာရွိတဲ့ လုပ္အားခ ဆံုး႐ံႈးေနတဲ့၊ အလုပ္သမားအခြင့္အေရးေတြ ဆံုး႐ံႈးေနတဲ့ အလုပ္သမား စုစုေပါင္း ၁၈၃၅ ဦးရဲ႕ အမႈ ၁၃၇ မႈကို က်ေနာ္တို႔ လိုက္ပါေဆာင္ရြက္ ေပးႏိုင္ခဲ့တယ္။ သူတို႔ကုိ အလုပ္ျဖဳတ္လိုက္တဲ့အတြက္ နစ္နာေၾကးေတြအတြက္ ေလ်ာ္ေၾကး ၁၀,၇၃၇,၀၀၀ (ဆယ္သန္းခုႏွစ္သိန္းသံုးေသာင္းခုႏွစ္ေထာင္) ဘတ္ကို ျပန္ရေအာင္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ အလုပ္သမားေတြၾကားထဲမွာ သာေရးနာေရးလုပ္ငန္းေလးေတြကို စုဖြဲ႔ၿပီး လုပ္ေပးႏုိင္ခဲ့တယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ႀကိဳးစားမႈနဲ႔ ေအာင္ျမင္မႈေတြကို အသိမွတ္ျပဳခံရတဲ့အေနနဲ႔ (၈) ႀကိမ္ေျမာက္ တရားမွ်တမႈနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးဆုကို ေရာင္ျခည္ဦးက ရရွိခဲ့ပါတယ္၊

အလုပ္သမားေတြၾကားမွာ နားလည္မႈ၊ စည္းလံုးမႈ၊ စစ္မွန္တဲ့ အလုပ္သမားသမဂၢ ေပၚေပါက္ေရး၊ ျမန္မာျပည္ ဒီမိုကေရစီေရး စတဲ့ ဦးတည္ခ်က္၊ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြကို ဘယ္ေလာက္ ေအာင္ျမင္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ပါသလဲ။

ဦးတည္ခ်က္၊ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြကို အေကာင္ထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္တာႏိုင္ခဲ့တာနဲ႔ပတ္သက္လို႔ အလုပ္သမားေတြၾကားထဲမွာ အရင္တုန္းက အလုပ္သမားအခြင့္ေရးအတြက္ ေတာင္းဆိုတာ ေတာ္ေတာ္ကို ရွားပါးတယ္။ အခုေနာက္ပိုင္းကာလေတြမွာ စက္႐ံုမွာ အလုပ္ရွင္ေတြက မတရားတာလုပ္လာရင္ အလုပ္သမားေတြက အားလံုး စုစုစည္းစည္းနဲ႔ ငါတို႔အခြင့္ေရးအတြက္ တိုက္ရမယ္ဆိုတဲ့ အသိစိတ္ဓါတ္ေတြ ေပၚလာတယ္။

ေနာက္ အလုပ္သမားေတြၾကားထဲမွာ အစုအဖြဲ႔ေလးေတြ လုပ္ရမယ္ဆိုတဲ့ အယူအဆေတြ ရွိလာၿပီး ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ သာေရးနားေရး ပံုစံေလးေတြကို က်ေနာ္တို႔ကုိယ္တိုင္ကလည္း စုဖြ႔႔ဲေပးႏိုင္ခဲ့တယ္။ မဲေဆာက္ေဒသမွာဆိုရင္ ေနရာ ၁၀ ခုေလာက္ခြဲၿပီး လုပ္ႏုိင္ခဲ့တယ္။ ဘန္ေကာက္ေဒသခြဲေတြနဲ႔ စူရတ္ဌာနီ၊ ရေနာင္းဘက္ေတြမွာ အလုပ္သမားအစုအဖြဲ႔ေလးေတြ စၿပီးလုပ္ေဆာင္လာတာ ေတြ႔ရတယ္။ အရင္ကဆို အလုပ္သမားေတြက ႏိုင္ငံေရးအဖြဲ႔အစည္းေတြနဲ႔ ပတ္သက္ရမွာ ေၾကာက္ၾကတယ္။ အခုေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈေတြမွာ အလုပ္သမားေတြက တက္တက္ႂကြႂကြ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္လာတာ ေတြ႔ရတယ္။

အဲဒီလို ေဆာင္ရြက္ခဲ့တဲ့ေနရာမွာ ဘယ္လိုအခက္အခဲေတြ ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရပါသလဲ။

အခက္အခဲက သူတပါးႏိုင္ငံမွာ ရပ္တည္ရေတာ့ စက္႐ံုေတြထဲမွာ အလုပ္သမားေတြကို တရားဝင္ ဝင္ေရာက္ စည္း႐ံုးလို႔မရဘူး။ အဲေတာ့ အျပင္ေခၚထုတ္ၿပီး သြားေတြ႔ရတယ္။ အဲဒီေနရာမွာ ေဒသဆိုင္ရာ အာဏာပိုင္ေတြ၊ လုပ္ငန္းရွင္ေတြရဲ႕ ေၾကးစားလူမိုက္ေတြရဲ႕ ၿခိမ္းေျခာက္တိုက္ခိုက္မႈေတြ ခံရတယ္။ တဖက္ကလည္း အလုပ္သမားေတြၾကားထဲမွာ ျမန္မာျပည္ကိုျပန္ရင္ အဖမ္းခံရမလားဆိုတဲ့ အေၾကာက္တရားေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔ ေဟာေျပာပြဲေတြမွာ ဝင္ေရာက္ပူးေပါင္းပါဝင္ျခင္း မရွိတာေတြ ႀကံဳရပါတယ္။

အဖြဲ႔အစည္းအေနနဲ႔ ဦးတည္ခ်က္၊ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ ေပါက္ေျမာက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ရာမွာ ဘယ္လိုအားသာခ်က္ေတြ ရွိခဲ့ပါသလဲ။

အားသာခ်က္ေတြကေတာ့ အမ်ားအားျဖင့္ အလုပ္သမားေတြကိုယ္တုိင္ ေၾကာက္ရြံ႕ေနတယ္ဆိုေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ လႈပ္ရွားမႈအားလံုးကို ေထာက္ခံတယ္၊ အားေပးတယ္ဆိုတာ ေတြ႔ရတယ္။ တခ်ဳိ႕ဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔လႈပ္ရွားမႈေတြအတြက္ ဖုန္းဆက္စာေရးၿပီး ေျပာၾကာတာရွိတယ္။ သူတို႔ ေထာက္ခံတယ္။ တျခားေဒသေတြမွာဆို က်ေနာ္တို႔ သြားလာရင္းနဲ႔ ေရာင္ျခည္ဦး အလုပ္သမားအဖြဲ႔လို႔ ေျပာတာနဲ႔ လိုလိုလားလား ကူညီၾကတာေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။

ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ အလုပ္သမားအခြင့္အေရး ကာကြယ္ေရးအတြက္ ဘယ္လို အဖြဲ႔အစည္းေတြနဲ႔ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ ႏိုင္ခဲ့ပါသလဲ။

အလုပ္သမားကာကြယ္ေရးအတြက္ ေဒသတြင္းမွာရွိတဲ့ အလုပ္သမားေရးရာလုပ္တဲ့ ထိုင္း NGOs ၁၃ ဖြဲ႔ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ထားတဲ့ ေရႊ႕ေျပာင္းေရးရာ အလုပ္သမားအဖြဲ႔မွာ က်ေနာ္တို႔ ေရာင္ျခည္ဦးက အဖြဲ႔တခုအေနနဲ႔ ပါတယ္။ အဲဒီအျပင္ အလုပ္သမားေရးအတြက္ စည္း႐ံုးလံႈေဆာ္ေရးေတြမွာ ပါဝင္ေဆာင္ရြက္တယ္။ အာရွ ၁၃ ႏိုင္ငံမွာ ဖြဲ႔ထားတဲ့ ATNC အဖြဲ႔မွာလည္း က်ေနာ္တို႔ အဖြဲ႔ဝင္အျဖစ္ပါၿပီး အလုပ္သမားေရးရာေတြ လုပ္တယ္။ အခုလက္ရွိ ဆြီဒင္ႏိုင္ငံမွာရွိတဲ့ အလုပ္သမား ျမႇင့္တင္ေရးအဖြဲ႔ျဖစ္တဲ့ ADS အဖြဲ႔နဲ႔ ပူးေပါင္းၿပီး ျမန္မာအလုပ္သမားေတြရဲ႕ အခြင့္အေရးေတြ ကာကြယ္ႏိုင္ဖို႔ လုပ္ေဆာင္ေနတာေတြ ရွိပါတယ္။

ျမန္မာျပည္ကေန ထိုင္း-ျမန္မာ နယ္စပ္တေလွ်ာက္ အလုပ္လာေရာက္လုပ္ကိုင္ေနတဲ့ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမား အေရအတြက္ဟာ ေရာင္ျခည္ဦးအဖြဲ႔ရဲ႕ မွတ္တမ္းမ်ားအရ အတိုးအေလွ်ာ့ ရာခိုင္ႏႈန္း ဘယ္ေလာက္ရွိပါသလဲ။

က်ေနာ္တို႔ သိသေလာက္ဆိုရင္ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္မွာ ထုိင္းႏုိင္ငံအတြင္းမွာ အလုပ္သမားဦးေရ ၈ သိန္းေလာက္ပဲ ရွိတယ္။ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္ပတ္ဝန္းက်င္မွာ အလုပ္သမားဦးေရ တသန္းခြဲေက်ာ္ ျဖစ္လာတယ္။ အခု ၂၀၀၉ ခုႏွစ္အထိဆိုရင္ ၂ သန္းခြဲကေန အထက္ကို ျဖစ္လာတာ ခန္႔မွန္းေတြ႔ရွိရပါတယ္။

ျမန္မာျပည္ ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနေတြနဲ႔ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားေတြ ထပ္တိုးလာႏိုင္သလား။ ဒါမွမဟုတ္ နည္းသြားႏိုင္သလားဆိုတာကို ေရာင္ျခည္ဦး အလုပ္သမားမ်ားအဖြဲ႔အေနနဲ႔ ဘယ္လိုသုံးသပ္မိပါသလဲ။

ကမၻာ့စီးပြားပ်က္ကပ္ေၾကာင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာလဲ ထိခိုက္မႈရွိတယ္။ လက္ရွိ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာေတာ့ တစံုတရာ ထိခုိက္တယ္ဆိုေပမဲ့ လုပ္ငန္းခြင္ေတြကေတာ့ ဆက္လက္လည္ပတ္ေနတာရွိတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ ႏိုင္ငံေရးမၿငိမ္သက္မႈေတြေၾကာင့္ ဘယ္လိုပဲ အလုပ္ကိုင္ေတြ ဖန္တီးေပးတယ္ေျပာေျပာ လက္ေတြ႔မွာေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာ အလုပ္ကိုင္ရွားပါးမႈေတြ၊ ကုန္ေစ်းႏႈန္း ႀကီးမားမႈေတြေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္ထဲက အလုပ္သမားေတြ ထိုင္းႏိုင္ငံထဲကို ထြက္လာၾကမယ္၊ ထိုင္းႏုိင္ငံ ထဲမွာကလည္း ကမၻာစီးပြားပ်က္ကပ္ေၾကာင့္ အၾကပ္အတည္း ထပ္ႀကံဳရဦးမယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔ျမင္ပါတယ္။

အခုကာလဟာ တကမၻာလံုးဆိုင္ရာ စီးပြားပ်က္ကပ္နဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနရပါတယ္။ ဆိုေတာ့ အဲဒီကာလမွာ အလုပ္သမားေတြအတြက္ ဘယ္လိုအကူအညီေတြ လုပ္ေဆာင္ေပးေနပါသလဲ။ အနာဂတ္ အလုပ္သမားေရးေတြအတြက္ ဘာေတြ လုပ္ေဆာင္ဖို႔ ျပင္ဆင္ထားပါသလဲ။

ေရာင္ျခည္ဦး အလုပ္သမားမ်ားအဖြဲ႔ အေနနဲ႔ကေတာ့ အဲလိုေတြ ျဖစ္လာတဲ့အခါမွာ အလုပ္သမားအခ်င္းခ်င္း ႐ိုင္းပင္းကူညီတဲ့ စိတ္ဓါတ္၊ စည္းလံုးညီညြတ္တဲ့ စိတ္ဓါတ္ေတြကေတာ့ အေရးအႀကီးဆံုးပါပဲ။ ‘ကမၻာမီးေလာင္ သားေကာင္ခ်နင္း’ ပံုစံမ်ဳိးမဟုတ္ဘဲနဲ႔ ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္း ကူညီၾကမယ္ဆိုတဲ့ သမဂၢစိတ္ဓါတ္ေတြနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ ႐ုန္းကန္ႀကိဳးစားမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္မယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။

ထိုင္း-ျမန္မာ နယ္စပ္နဲ႔ ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္းပိုင္းမွာ လာေရာက္အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနတဲ့ ျမန္မာအလုပ္သမားေတြအတြက္ေရာင္ျခည္ဦး အလုပ္သမားမ်ားအဖြဲ႔အေနနဲ႔ ဘာမ်ားေျပာခ်င္ပါသလဲ။

ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္းမွာ ေရာက္ေနတဲ့ ျမန္မာအလုပ္သမားေတြကို ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ကုိယ့္အိမ္မွာ မေကာင္းလို႔ သူမ်ားအိမ္ လာေနၾကရတာ။ အဲလိုေနတဲ့အခ်ိန္မွာ အခ်င္းခ်င္း ေခါင္းပံုျဖတ္ အႏိုင္က်င့္တာေတြကို ေရွာင္က်ဥ္ေစခ်င္တယ္။ အားလံုး စုစုစည္းစည္းနဲ႔ ႐ိုင္းပင္းကူညီသင့္တယ္။ ကိုယ့္အိမ္မေကာင္းလို႔ သူမ်ားအိမ္မွာ ေနမယ္ဆိုတာထက္ ကိုယ့္အိမ္ေကာင္းဖို႔ ဘယ္လိုျပဳျပင္မလဲဆိုတဲ့ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကိစၥေတြမွာ တက္တက္ႂကြႂကြ ပါဝင္ၾကပါလို႔ တိုက္တြန္းေျပာၾကား လိုပါတယ္။

××××××××××

(ထိုင္းႏိုင္ငံ နယ္စပ္တေလ်ာက္နဲ႔ ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္းပိုင္ေတြမွာ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ လာေရာက္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနၾကရတဲ့ ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ားရဲ႕ အေျခအေနအေသးစိပ္ကို ေရာင္ျခည္ဦး အလုပ္သမားမ်ားအဖြဲ႔ရဲ႕ တာဝန္ခံ ဦးမိုးေဆြအား ဆက္သြယ္ေမးျမန္းခြင့္ရသည့္အတြက္ ေက်းဇူးအထူးတင္ရွိပါေၾကာင္း ေဖာ္ျပအပ္ပါသည္)

မဲေဆာက္ စက္ရံုရွိ ကေလးအလုပ္သမားမ်ားအား ထိုင္းရဲမ်ားက ၀င္ေရာက္ဖမ္းဆီး အလုပ္သမား ၃၀၀ ေက်ာ္ အဖမ္းခံရ

ခြန္ေအာင္ျမတ္။
ဒီဇင္ဘာလ ၂၁ ရက္၊ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္။

ထုိင္းျမန္မာ နယ္စပ္ မဲေဆာက္တြင္ ယမန္ေန႕ညေနပိုင္းတြင္ အက္စ္စီဒီ သိုးေမြးစက္ရံုကို ၀င္ေရာက္စစ္ေဆးရာ တရားမ၀င္အလုပ္သမား ၃၅၀ ေက်ာ္ ဖမ္းဆီးခံ ခဲ့ရသည္။

ယင္းသို႕ ဖမ္းဆီးရာတြင္ အသက္မျပည့္ေသးေသာ ၁၈ ႏွစ္ေအာက္ ကေလးအလုပ္သမား ၄၉ ဦးလည္း ပါ၀င္ သည္ဟု ေရာင္ျခည္ဦး အလုပ္သမားအဖြဲ႕က ေျပာသည္။

ကေလးအလုပ္သမားမ်ားရွိသည္ဟူေသာ သတင္းအရ ၀င္ေရာက္ရွာေဖြရာမွ တရားမ၀င္အလုပ္သမားမ်ား အဖမ္း ခံရျခင္းျဖစ္သည္ဟု အလုပ္သမားကူညီေစာင့္ေနသည့္ ေရာင္ျခည္ဦး အလုပ္သမားအဖြဲ႕၏ ရံုးတာ၀န္ခံ ကို ခ်က္ႀကီးက ေျပာသည္။

“ရဲသံုးေယာက္၀င္လာၿပီးေတာ့ စက္ရံုက ဖုန္းလုိင္းေတြကို အရင္ျဖတ္လုိက္တယ္။ သူတို႕ အဓိက ၀င္ ဖမ္းတယ္ဆိုတာက ဒီစက္ရံုမွာ အသက္မျပည့္ေသးတဲ့ ကေလးေတြ လက္ခံထားတယ္ ထင္လို႕။ လူ အင္အားက ၃၅၀ ေလာက္ ဖမ္းမိသြားတယ္။ အဲဒီ ၃၅၀ မွာ ၃၀၀ ေလာက္က လက္မွတ္မရွိတဲ့လူေတြ၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ က်န္တဲ့အဲဒီမွာ သူတို႕စိတ္ထဲမွာ ထင္တာက ကေလးလို႕ထင္တဲ့လူေတြကို သူတို႕ အသက္ေမးၾကည့္လုိက္တာ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ဆယ့္သံုးႏွစ္၊ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္လို႕ေျဖတယ္။ ေျဖေတာ့ အဲဒီ အရြယ္သူေလးေတြကို စုၿပီးေတာ့ ဖမ္းသြားတာက ၄၉ ဦး။ ”

ထုိင္းႏုိင္ငံ ဥပေဒအရ အသက္ ဆယ့္ရွစ္ေအာက္ ကေလးမ်ားကို လုပ္ငန္းခြင္ထဲတြင္ ေစခိုင္းခြင့္မရွိေပ။

အဖမ္းဆီးခံထားရသည့္ အလုပ္သမားမ်ားကို မဲေဆာက္ အခ်ဳပ္ခန္းတြင္ ထိန္းသိမ္းထားသည္၊

အက္စ္စီဒီ သိုးေမြးစက္ရံုတြင္ ျမန္မာအလုပ္သမား ၇၀၀ ေက်ာ္ ရွိၿပီး အလုပ္သမားထက္၀က္ အဖမ္းခံရျခင္း ေၾကာင့္ ယေန႕တြင္ စက္ရံုပိတ္ထားသည္။ ကေလးအလုပ္သမားမ်ားကို ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္သြားခဲ့ေသာ္လည္း အလုပ္ရွင္ႏွင့္ မန္ေနဂ်ာတို႕ကို ေခၚယူစစ္ေဆး ထိန္းသိမ္းျခင္း မရွိေသးဟု သိရသည္။

ယမန္ေန႕ညေနက ဖမ္းဆီးမႈေၾကာင့္ မဲေဆာက္ရွိ အျခား အလုပ္ရံုစက္ရံုမ်ားသည္ အလုပ္သမားမ်ားကို ႀကိဳတင္ ေရွာင္တိမ္း ခုိင္းထားသည္။ အလုပ္သမားအမ်ားစုမွာ ေတာတြင္းသို႕ ေရွာင္တိမ္းၾကၿပီး အခ်ဳိ႕မွာ ျမ၀တီဖက္ကမ္း သို႕ ျပန္သြားၾကသည္ဟု အလုပ္သမားမ်ားက ေျပာသည္။

လက္ရွိ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕အတြင္း အလုပ္သမားလက္မွတ္မရွိသူမ်ားကို ထုိင္းအာဏာပိုင္မ်ားက စီမံခ်က္ျဖင့္ ဖမ္းဆီး စစ္ေဆးရာ ေန႕စဥ္ အလုပ္သမား ရာႏွင့္ခ်ီ၍ အဖမ္းခံရသျဖင့္ ၿမိဳ႕တြင္း လမ္းမမ်ားေပၚတြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံသား အလုပ္သမားမ်ား မရွိသေလာက္ျဖစ္ေနသည္ဟု အလုပ္သမားမ်ားက ေျပာသည္။

အလုပ္ရွင္ႏွင့္ သေဘာတူညီမႈရ၊ မဲေဆာက္ ဆႏၵျပပြဲ ျပီးဆံုး

သတင္း - မဇၩိမသတင္းဌာန

ဗုဒၶဟူးေန႔၊ ေမလ 06 ရက္ 2009 ခုႏွစ္

ခ်င္းမုိင္ (မဇၥ်ိမ)။ ။ အလုပ္ရွင္ႏွင့္ အလုပ္သမားမ်ားအၾကား သေဘာတူညီမႈ လက္မွတ္ေရးၿပီးေနာက္ လုပ္အားခ ၂ လစာ ရရွိေရး ဆႏၵျပပဲြသည္ ၆ နာရီခန္႔အၾကာတြင္ ရပ္ဆုိင္းခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။ စက္႐ံုပိုင္ရွင္၏ ဇနီးျဖစ္သူ ေနာင့္ေစာင္ ထံနဖြန္ဆိုထနာေဒခ်ာဖြန္က ပိုင္ရွင္ ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ လည္းေကာင္း၊ အလုပ္သမားအေရး ေဆာင္ရြက္ေနသည့္ MAP Foundation အဖြဲ႔မွ ထိုင္းေရွ႕ေန ဖိနိန္၊ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕ရွိ အလုပ္သမား အခြင့္အေရး ကာကြယ္ေရးႏွင့္ လူမႈဖူလံုေရး႐ံုး တာဝန္ခံ ခြန္စြန္ဖြန္ႏွင့္ အလုပ္သမား ကိုယ္စားလွယ္ ၉ ဦးအၾကား ယခုလ ၂ဝ ရက္ေန႔တြင္ ေငြရွင္းေပးရန္ သေဘာတူ လက္မွတ္ထိုးႏိုင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ “ညိႇလိုက္တဲ့အခါ အခုလ ၂၀ ရက္ေန႔မွာ ေနာက္ဆံုးထားၿပီး ပိုက္ဆံေပးပါ့မယ္လို႔ လက္မွတ္ထိုး သေဘာတူလိုက္တယ္။ အလုပ္သမားေတြဘက္ကလည္း ေက်နပ္တယ္။ ၂ လ လစာမရတဲ့အတြက္ သူတို႔အတြက္က ဘာမွ စားဖို႔ေသာက္ဖို႔ မရွိတဲ့အတြက္ ေလာေလာဆယ္ ပိုက္ဆံ မထုတ္ေသးသည္အထိ တေန႔ကို ထမင္း ၃ နပ္ေကြ်းမယ္ေပါ့။ ဟင္း အပါအဝင္ေပါ့။ ေသာက္ေရ လံုလံုေလာက္ေလာက္ စီစဥ္ေပးမယ္ေပါ့” ဟု ေရာင္ျခည္ဦး အလုပ္သမားအဖြဲ႔ တာဝန္ခံ ဦးမိုးေဆြက မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။ လုပ္အားခ မရသည့္ ကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ အလုပ္သမားမ်ားက ေရာင္ျခည္ဦး အလုပ္သမားအဖြဲ႔ထံ လာေရာက္တိုင္ၾကားရာ အလုပ္သမား႐ံုးႏွင့္ ညႇိေပးရန္ စီစဥ္ေပးခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ အလုပ္သမား႐ံုးမွ အရာရွိႏွင့္ လုပ္ငန္းရွင္ ဇနီးေမာင္ႏွံက ေရွာင္တိမ္းေနခဲ့သျဖင့္ ယခုကဲ့သို႔ အလုပ္သမား႐ံုး (ဆဝါဒီကန္) ေရွ႕သို႔ သြားေရာက္ ဆႏၵျပရျခင္း ျဖစ္သည္။ အလုပ္ရွင္ဘက္က ေရွာင္တိမ္းခဲ့သျဖင့္ အလုပ္သမားမ်ားက ၿပီးခဲ့သည့္လ ၂၈ ရက္ေန႔ကတည္းက အလုပ္လုပ္ကိုင္ျခင္းကို ရပ္ဆိုင္းထားခဲ့ၿပီး၊ လုပ္အားခ ျပန္ရမွသာ လုပ္ငန္းခြင္သို႔ ျပန္လည္ ဝင္ေရာက္မည္ဟု အလုပ္သမားမ်ားက ေတာင္းဆိုခဲ့သည္။ အဆိုပါ TK ေလးစက္႐ံုသည္ ယခင္ကလည္း မၾကာခဏ လစာထုတ္ ေနာက္က်ေလ့ရွိေၾကာင္းႏွင့္ ယခုတၾကိမ္တြင္ ပိုမိုဆိုးရြားလာၿပီး လုပ္အားခ ၂ လစာ ေနာက္က်သျဖင့္ အလုပ္သမားမ်ား၏ စားေသာက္ေရးကိုပင္ ထိခိုက္လာခဲ့သည္။ အလုပ္သမားမ်ားထဲတြင္ အလုပ္သမားၾကီးၾကပ္သူ လူနည္းစုသာ တလလွ်င္ ဘတ္ေငြ ၄,၀၀၀ ခန္႔ရၿပီး၊ သာမန္ အလုပ္သမား အမ်ားစုမွာမူ ၁,၈၀၀ ဘတ္ ဝန္းက်င္သာ ရရွိသည္။ စက္႐ံုက ေနစရာ၊ ထမင္းႏွင့္ ေသာက္ေရသာ ေပးသျဖင့္ အလုပ္သမား လက္မွတ္ေၾကး၊ ဟင္းဖိုးႏွင့္ ဘာလီရကုန္ေငြမ်ား ႏုတ္လိုက္လွ်င္ တလ ဘတ္ ၁,၀၀၀ က်န္ရန္ပင္ မလြယ္ကူေၾကာင္း သိရသည္။ ေရာင္ျခည္ဦး အလုပ္သမားအဖြဲ႔၏ လႈပ္ရွားမႈသက္တမ္း ၂၀၀၂-၂၀၀၉ ခုႏွစ္အတြင္း အမႈေပါင္း ၁၃၈ မႈရွိသည့္အနက္ ယခုကဲ့သို႔ အလုပ္ရွင္ဘက္က လိုက္ေလ်ာၿပီး “ေျပေျပလည္လည္” ျဖစ္သြားသည့္ အမႈမ်ဳိး အနည္းငယ္သာရွိၿပီး ေနာက္ပိုင္းတြင္ အလုပ္ရွင္က ျပန္လည္ဖိႏွိပ္မႈမ်ားလည္း ရွိခဲ့ေၾကာင္း ဦးမိုးေဆြက ေျပာသည္။ “ေနာက္ပိုင္းမွာ ျပႆနာျပန္ျဖစ္တာလည္း ရွိဖူးတယ္။ ေျပလည္တဲ့အမႈက အနည္းစုလို႔ ေျပာလို႔ရတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ တ႐ံုလံုးက အလုပ္သမားေတြ ညီညီညြတ္ညြတ္နဲ႔ ျဖစ္တဲ့အခါက်ေတာ့ သူေ႒းေတြက သူတို႔အေနနဲ႔ ဘာမွလုပ္လို႔ မရေတာ့ဘူး ဆိုတာ သိသြားတယ္ေလ။ လိုက္ေလ်ာၿပီးေတာ့ ေနာက္ပိုင္းက်ရင္ အလုပ္သမားေတြေပၚ ျပန္ၿပီး ဖိႏွိပ္လာတာေတြ ရွိခဲ့တယ္” ဟု သူက ဆိုသည္။ ထို႔အျပင္ ယခင္က ယင္းကဲ့သို႔ ဆႏၵျပေတာင္းဆိုလွ်င္ အလုပ္ရွင္မ်ားက ရဲအခ်ဳိ႕ႏွင့္ ပူးေပါင္း၍ ဆႏၵျပေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ႐ိုက္ႏွက္ဖမ္းဆီးမႈမ်ား ျဖစ္ပြားခဲ့ဖူးေသာ္လည္း ယေန႔ ဆႏၵျပအလုပ္သမားမ်ားအေပၚ တစံုတရာ ေႏွာင့္ယွက္ဟန္႔တားျခင္း မရွိခဲ့ပါ။ ျပည္တြင္း၌ စီးပြားေရး အဆင္မေျပသျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသား ဦးေရ သန္းႏွင့္ခ်ီရွိၿပီး ထိုင္းႏိုင္ငံေနရာအႏွံ႔သို႔ ထြက္လာသည့္အနက္ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕၌လည္း ေစ်းဆိုင္၊ စားေသာက္ဆိုင္၊ အိမ္အကူ၊ အထည္ခ်ဳပ္စက္႐ံုႏွင့္ သိုးေမႊးစက္႐ံုတို႔၌ ဝင္ေရာက္လုပ္ကိုင္လ်က္ ရွိၾကသည္။ ေရးသားသူ - ကိုဝုိင္း

ထိုင္းရဲအေယာင္ေဆာင္သူမ်ားကို သတိထားၾကရန္ ေရာင္ျခည္ဦး ျမန္မာအလုပ္သမားအဖြဲ႔မွ ႏႈိးေဆာ္

NEJ / ၂ ၾသဂုတ္ ၂၀၀၇

ထုိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ မဲေဆာက္ေဒသအတြင္း ထုိင္းရဲအေယာင္ေဆာင္ကာ ျမန္မာအလုပ္သမား မ်ားေနသည့္ရပ္ကြက္ႏွင့္ အိမ္မ်ားတြင္ အက်ပ္ကုိင္ၿခိမ္းေခ်ာက္ ေငြေတာင္းယူမႈမ်ားႏွင့္ အျခား မသမာမႈမ်ား မၾကာခဏ ျဖစ္ပြားေနေသာေၾကာင့္ ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ားအေနျဖင့္ သတိရိွၾကရန္ ေရာင္ျခည္ဦးအလုပ္သမားအဖဲြ႔၏ တာ၀န္ခံ ဦးမုိးေဆြက ေျပာသည္။ ယမန္ေန႔က မဲေဆာက္ၿမိဳ႕တြင္ ရဲအေယာင္ေဆာင္သူတဦးကုိ ေဒသခံရဲမွ ဖမ္းဆီးရမိၿပီး အဆုိပါ သတင္းအား မဲေဆာက္အေျခစုိက္ STV ႐ုပ္ျမင္သံၾကားလုိင္းမွ ထုတ္လႊင့္ခဲ့ျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဦးမုိးေဆြက ေျပာၾကားျခင္းျဖစ္သည္။ ၎က “ျမန္မာအလုပ္သမားေတြအေနနဲ႔ လာေရာက္စစ္ေဆးတဲ့သူကုိ အဖမ္းခံျခင္း၊ ပစၥည္း ေပးျခင္း၊ ေငြေပးျခင္းေတြ အရမ္းမလုပ္ဖုိ႔လုိတယ္။ မလုိအပ္ပဲနဲ႔ အရမ္းမေၾကာက္ေစခ်င္ဘူး။ သက္ဆုိင္ရာအာဏာပုိင္ ဟုတ္မဟုတ္ အရင္ေမးျမန္းဖုိ႔လုိတယ္။ မဲေဆာက္ရဲစခန္းကလည္း ေျပာတယ္၊ ရဲဟုတ္မဟုတ္အရင္ေမးပါ၊ မသကၤာတာရွိရင္ ရဲစခန္းကုိအေၾကာင္းၾကားပါလုိ႔ ေျပာထားတာရိွတယ္” ဟု ေျပာသည္။ ယမန္ႏွစ္က ေရာင္ျခည္ဦး အလုပ္သမားအဖဲြ႔၀င္မ်ား ေနထုိင္သည့္ အိမ္သုိ႔ ရဲအေယာင္ေဆာင္ သူတဦး၀င္ေရာက္လာၿပီး လက္မွတ္စစ္ေဆးကာ အဖဲြ႔၀င္ႏွစ္ဦးအား အိမ္သာခန္း၌ ထည့္သြင္း ေသာ့ခတ္လုိက္ၿပီး အလုပ္သမားလက္မွတ္ႏွစ္ခုအား အမႈိက္ပုံးထဲပစ္ထည့္ကာ ယင္းအိမ္တြင္ ရိွသည့္ အဖဲြ႔ပုိင္ ဗီဒီယုိကင္မရာအား ယူေဆာင္သြားသည္။ အဆိုပါ ရဲအေယာင္ေဆာင္သူအား အခင္းျဖစ္ပြားၿပီး တလခန္႔တြင္ မဲေဆာက္ၿမိဳ႔၌ ျပန္ေတြ႔ခဲ့ရာ ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ားက ၀ုိင္းဖမ္းဆီးၿပီး မဲေဆာက္ရဲစခန္းသုိ႔ အပ္ႏွံခဲ့သည္။ အလုပ္ရွင္က အလုပ္သမားမ်ားအား မူရင္းအလုပ္သမား လက္မွတ္ကုိ မေပးဘဲ မိတၱဴလက္မွတ္ ကုိသာ ကိုင္ေဆာင္ေစျခင္းသည္ မသမာသူမ်ားအတြက္ အခြင့္ေကာင္းတရပ္ျဖစ္ေစသည္ဟု ျမန္မာျပည္သူမ်ားအေရး ပူးတဲြလႈပ္ရွားမႈေကာ္မတီ (JACBA) အဖဲြ႔၏ တာ၀န္ခံ ကုိမုိးႀကိဳးက ေျပာသည္။ “အခုျဖစ္ေနတာက ထုိင္းစကားမတတ္တဲ့အေပၚ အရမ္းအေၾကာက္ႀကီးေနတဲ့အေပၚမွာ လုပ္သြား တာမ်ားတယ္။ မႏွစ္ စက္တင္ဘာကလည္း မယ္ကုရြာမွာရိွတဲ့ ဖုပုိသုိးေမႊးစက္႐ုံမွာ ျမန္မာအလုပ္ သမ (၃) ဦးကုိ ရဲအေယာင္ေဆာင္ၿပီး ေခၚသြားတဲ့ ျဖစ္ရပ္ျဖစ္ခဲ့တယ္” ဟု ၎က ေျပာသည္။ ယခင္လ၌ မဲေဆာက္ဗလီအနီးရိွ အလွကုန္ပစၥည္းေရာင္းသည့္ဆုိင္မွ ျမန္မာအလုပ္သမားတဦး ျဖစ္သူ ကိုေအာင္ထြန္းသည္ ညဘက္ Seven Eleven ဆုိင္သို႔ ေစ်း၀ယ္သြားရာ လမ္းတြင္ ထုိင္းရဲ ေယာင္ေဆာင္သူမ်ားက ကိုေအာင္ထြန္းအား လက္မွတ္စစ္ေဆးၿပီး ထုတ္ျပသည့္ အလုပ္သမား လက္မွတ္ကုိ ဆုတ္ၿဖဲကာ ၎ထံမွ လက္ကုိင္ဖုန္းႏွင့္ ေငြမ်ားယူသြားၿပီး ၀ုိင္း႐ုိက္ႏွက္သျဖင့္ ဦးေခါင္းႏွင့္ ေနာက္ေၾကာတြင္ ဒဏ္ရာျပင္းထန္စြာရရိွသည္။ ေနာက္တေန႔တြင္ ကိုေအာင္ထြန္း၏ အလုပ္ရွင္အကူအညီျဖင့္ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္သူမ်ားအား ဖမ္းဆီး ႏုိင္ၿပီး ႐ုိက္ႏွက္မႈ၊ ရဲအေယာင္ေဆာင္မႈ၊ ပစၥည္းလုယက္မႈ စသည့္ ဆဲြခ်က္မ်ားျဖင့့္ ရဲစခန္းတြင္ အလုပ္ရွင္က အမႈဖြင့္ခဲ့သည္။ ထိုကဲ့သို႔ ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ားသည္ ရဲအေယာင္ေဆာင္မ်ား၏ ၿခိမ္းေျခာက္ေငြညႇစ္၊ လုယက္မႈ တို႔ကို ခံေနရသျဖင့္ ၎တို႔အေနျဖင့္ ညအခ်ိန္မေတာ္ အျပင္မထြက္ဘဲ အသြားအလာဆင္ျခင္ရန္ မဲေဆာက္ရိွ ထိုင္းေရွ႕ေနတဦးက သတိေပးသည္။ ။

IC ပရိသတ္ ၄၀၀ ေက်ာ္ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ ဖမ္းဆီးခံရ

Monday, March 30, 2009

ထိုင္းႏိုင္ငံ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕တြင္ က်င္းပေသာ Iron Cross (IC) ပြဲကို လာေရာက္ ၾကည့္႐ႈ အားေပးသည့္ ပရိသတ္ ၄၀၀ ေက်ာ္အား ထိုင္း လူဝင္ မႈႀကီးၾကပ္ေရး ဌာနက ဖမ္းဆီး လုိက္ေၾကာင္း ဘန္ေကာက္ အေျခစိုက္ ေရာင္ျခည္ဦး အလုပ္သမားအဖြဲ႕မွ ကိုေအာင္ျမင့္သိန္းက ေျပာသည္။ အဖမ္းခံရသူမ်ားမွာ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္း တရားမဝင္ေနထိုင္ အလုပ္လုပ္ေနသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။

ကန္ထ႐ိုက္ေတြက လက္မွတ္ စေရာင္းတုန္းက လံုၿခံဳေရး တာဝန္ယူတယ္လို႔ ေျပာလို႔ က်ေနာ္တို႔လည္း လက္မွတ္ ေရာင္းရတာ။ ခု အလုပ္သမား ေတြက လက္မွတ္ဖိုး လည္း ဆံုး၊ အဖမ္း လည္း ခံရၿပီ”ဟု ကိုေအာင္ျမင့္သိန္းက ေျပာဆိုသည္။ ထိုသတင္းကို ၾကားရေသာေၾကာင့္ IC ၏ လိဒ္ဂစ္တာသမား ခ်စ္စမ္းေမာင္က အဖမ္းခံရသည့္ အလုပ္သမား မ်ားအတြက္ စိတ္မေကာင္း ေၾကာင္း ေျပာသည္။ အဆိုေတာ္ ေလးျဖဴ၊ အငဲ၊ မ်ဳိးႀကီး၊ ဝုိင္ဝုိင္း၊ ဆုန္သင္းပါရ္ႏွင့္ ႀကိဳးၾကာတို႔ ပါဝင္ေဖ်ာ္ေျဖခဲ့သည့္ ထိုင္းႏိုင္ငံ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ ဘၻန္ေဘာ္ ေဒသ၌ က်င္းပခဲ့သည့္ မတ္လ ၂၉ ရက္ညက IC ရႈိးကို လာေရာက္ၾကည့္ရႈသည့္ ဘန္ေကာက္ စက္႐ံု၊ အလုပ္႐ံုမ်ားတြင္ အလုပ္လုပ္ ေနၾကေသာ ျမန္မာ ေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားမ်ား အဖမ္းခံခဲ့ရျခင္း ျဖစ္သည္။

IC ပြဲက်င္းပရာ ငါးေသတၱာ စက္႐ံုသို႔ အဝင္လမ္းၾကားတြင္ လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရး ရဲမ်ားက ေစာင့္ဆုိင္း ဖမ္းဆီးခဲ့ရာ အဖမ္းခံခဲ့ရသူမ်ား နယ္စပ္သို႔ ျပန္ပို႔ႏုိင္ေျခ ရွိသည္ဟု ကိုေအာင္ျမင့္သိန္းက ေျပာျပသည္။ “က်ေနာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္း၂ ေယာက္ ဒီလာတာ လမ္းစရိတ္ရယ္၊ လက္မွတ္ခရယ္ ဆိုရင္ ဘတ္ ၁၁၀၀ က်တယ္။ အေဝးႀကီးက လာရတာ။ အဖမ္းအဆီးကိုလည္း ေရွာင္ရေသးတယ္။ ေရာက္ ေတာ့ သီခ်င္း ၂ ပုဒ္ပဲ မီလိုက္တယ္”ဟု ေမာင္ဝင္းအမည္ရွိ အထည္ခ်ဳပ္ အလုပ္သမား လူငယ္တဦးက ေျပာျပသည္။


အလုပ္သမားမ်ား၏ ပ်မ္းမွ် ေန႔တြက္ခမွာ တရက္လွ်င္ ၂၀၃ ဘတ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ IC ပဲြၾကည့္ရန္ ၎တို႔၏ လုပ္အားခ ၂ ရက္စာ အကုန္ခံၾကရသည္။ ပြဲက်င္းပစဥ္ ၾကည့္ရႈသူမ်ားဘက္က မည္သည့္ အေႏွာင့္အယွက္ တစံုတရာမွ မျပဳလုပ္ေသာ္လည္း ေလးျဖဴ သီဆိုအၿပီးတြင္ ပြဲကိုလာေရာက္ရပ္နားခိုင္းသျဖင့္ IC ထံုးစံ အတီးသမားမ်ား၏ လက္စြမ္း ျပကြက္မ်ားကို ပရိသတ္က ျမင္ခြင့္မရလိုက္ေပ။ IC အဖြဲ႕စီးလာသည့္ကားကိုလည္း လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရးက ပြဲက်င္းပမည့္ေနရာ ေရာက္ခါနီးမွ တားျမစ္ ထားေသာေၾကာင့္ ပြဲက်င္းပမည္ဟု ေၾကညာထားသည့္ ၇ နာရီအခ်ိန္တြင္ မက်င္းပႏုိင္ဘဲ ည ၈ နာရီေက်ာ္မွ က်င္းပႏိုင္ခဲ့ေၾကာင္း IC ေဘ့စ္ ဂစ္တာသမား ကိုခင္ေမာင္သန္႔က ေျပာျပသည္။

“က်ေနာ္တို႔ကို သူတို႔က တီးဝိုင္းအဖြဲ႕မွန္းလည္းသိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ပတ္စ္ပို႔ေတြ ခဏေပးပါဆိုၿပီး အၾကာႀကီးပဲညႇိေနတာနဲ႔ ပြဲကိုစမယ္ဆိုတဲ့အခ်ိန္မွာ မစရဘူး” ဟုသူက ေျပာသည္။ ထိုသို႔ျဖစ္ရျခင္းမွာ IC အဖြဲ႕၏ ပတ္စ္ပို႔စ္မ်ားတြင္ ေဖ်ာ္ေျဖေရး ဗီဇာမပါေသာေၾကာင့္ဟုလည္း သိရသည္။ နာရီဝက္ေက်ာ္ ညႇိႏႈိင္းခဲ့ရၿပီးမွ ပြဲစခြင့္ျပဳခဲ့သည္။ IC ပြဲကို စီစဥ္သူမ်ားထဲတြင္ ထိုင္းလူမ်ိဳးႏွင့္ ဗမာမ်ားပါဝင္ၿပီး ယခုပြဲကို ထုိင္းျမန္မာ ခ်စ္ၾကည္ေရး အစီအစဥ္ဟု ေၾကညာထားသည္။

ရသည့္ေငြကို ၎ေဒသရွိ ဝပ္ဘာနမ္ဖု ဘုန္းေတာ္ႀကီး ေက်ာင္းသို႔ လွဴဒါန္းမည္ဟုလည္း သတင္းရရိွသည္။ ယခု IC ပြဲကို ၾကည့္႐ႈလိုပါက လက္မွတ္တေစာင္ကို ဘတ္ ၄၀၀ ႏွင့္ေရာင္းခ်ၿပီး ကင္မရာယူ ေဆာင္ပါက ဘတ္ ၃၀၀ အခြန္ေဆာင္ရသည္။ ဗီဒီယိုကင္မရာကို ယူေဆာင္ခြင့္လံုးဝမေပးေပ။

ကန္ထ႐ိုက္မ်ားႏွင့္ နီးစပ္သူတဦး က “ငါးေသတၱာစက္႐ံုပိုင္ရွင္က ေျမေနရာငွားတယ္။ သူက ရပ္ကြက္လူႀကီး အဆင့္ေလာက္ရွိတယ္။ ကန္ထ႐ိုက္ေတြက ထုိင္းျမန္မာ ခ်စ္ၾကည္ေရး ဆိုၿပီး နာမည္သာတပ္တာ။ တကယ္က ပိုက္ဆံရွိလို႔ ထလုပ္တဲ့သူေတြ။ ဘာအဖြဲ႕အစည္းမွ မဟုတ္ဘူး” ဟု ေျပာ သည္။ IC ပြဲကိုလာၾကည့္သူ ပရိသတ္မွာ ၁၅၀၀ ဝန္းက်င္ခန္႔ရွိၿပီး အမ်ားေသာ အားျဖင့္ စက္႐ံု အလုပ္႐ံု မ်ားတြင္ အလုပ္လုပ္ေနသည့္ ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ ထဲရွိ ေအပက္ တကၠသိုလ္တြင္တက္ေရာက္ေနေသာ ျမန္မာေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသား အေယာက္ ၃၀ ေက်ာ္ခန္႔လည္း လာေရာက္အား ေပးၾကသည္။

IC အေနႏွင့္ ဘန္ေကာက္တြင္ က်င္းပျခင္းမွာ ယခုတႀကိမ္သည္ ပထမဆံုးျဖစ္ၿပီး ပထမဆံုးအႀကိမ္ တြင္ပင္စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္ခဲ့ရေၾကာင္း ေျပာဆိုသည္။

မိတၱဴထုတ္ရန္

ေရးသားသူ © အေမ့အိမ္အဖဲြ႕ . at 7:20 PM