ထိုင္းေရာက္ ျမန္မာကေလးမ်ား ေက်ာင္းေနခြင့္ မေသခ်ာ

Thursday, 17 December 2009 18:17 ဘေစာတင္
ထိုင္းအစိုးရက လတ္တေလာ ျပဳလုပ္ေပးေနသည့္ ေနထိုင္ခြင့္ လက္မွတ္မရွိပါက ထိုင္းႏုိင္ငံရွိ ျမန္မာကေလး မ်ားသည္ လာမည့္ စာသင္ႏွစ္တြင္ ပညာသင္ၾကားခြင့္ မရရွိႏုိင္ေၾကာင္း သိရသည္။ ဒီဇင္ဘာလ (၁၈) ရက္ေန ့ေနာက္ဆံုးထား၍ ျပဳလုပ္ေပးေနေသာ အဆိုပါ ျမန္မာကေလးမ်ား ေနထိုင္ခြင့္ လက္မွတ္ျပဳလုပ္ရာတြင္ အခက္အခဲမ်ားစြာ ႀကံဳရေၾကာင္းႏွင့္ လက္မွတ္ျပဳလုပ္၍ မရသူမ်ားရွိေၾကာင္း ကေလး မိဘမ်ား အပါအ၀င္ ေက်ာင္းဆရာ ဆရာမ မ်ားက ေျပာသည္။ ဒီဇင္ဘာ (၁၈) ရက္သည္ ႏုိ္င္ငံတကာ ေ႐ႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားမ်ားေန႔ ျဖစ္သည္။
ထိုင္းႏိုင္ငံ အတြင္းတြင္ ျမန္မာကေလးငယ္ ၆ သိန္းခန္႔ရွိေၾကာင္း၊ အမ်ားစုသည္ နယ္စပ္ေဒသမ်ားတြင္ ေနထိုင္လ်က္ ရွိၾကေၾကာင္း၊ နယ္စပ္ၿမိဳ ့မ်ားျဖစ္ေသာ ရေနာင္းႏွင့္ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕မ်ားရွိ ျမန္မာကေလးမ်ားသည္ ထိုင္းေက်ာင္းႏွင့္ ျမန္မာေက်ာင္းမ်ားတြင္ ပညာသင္လ်က္ ရွိၾကေၾကာင္း အာဏာပိုင္မ်ား အဆိုအရ သိရသည္။ ယခု ျပဳလုပ္ေနေသာ အသက္(၅)ႏွစ္အထက္ႏွင့္ (၁၅)ႏွစ္ေအာက္ ကေလးငယ္မ်ား ေနထိုင္ခြင့္လက္မွတ္ သည္ လာမည့္ႏွစ္တြင္ ဆက္လက္ ပညာသင္ယူခြင့္အတြက္လည္း အေရးပါေၾကာင္း ထိုင္းႏုိင္ငံ ရေနာင္းၿမိဳ ့မွ ေက်ာင္းဆရာ ကိုေဌးကေျပာဆုိသည္။

“က်ေနာ္တို႔ ၿမိဳ ့ပိုင္က ေက်ာင္းေတြ NGOs ေတြကို ေခၚေျပာတာကေတာ့ ဒီမွာရွိတဲ့ ကေလးေတြအားလံုး ေန ထိုင္ခြင့္လုပ္ရမယ္၊ ေနထိုင္ခြင့္မလုပ္ရင္ ေနာင္ႏွစ္ေတြမွာ ထိုင္းေက်ာင္းျဖစ္ျဖစ္ ျမန္မာေက်ာင္းျဖစ္ျဖစ္စာသင္ ခြင့္မရွိဘူး၊ ေက်ာင္းကလည္း လက္ခံခြင့္မရွိဘူး၊ ေနထိုင္ခြင့္မရွိဘဲ ေက်ာင္းတက္တာကို စစ္ေဆးေတြ႕ရွိရင္ ဖမ္းၿပီး ျပန္ပို႔မယ္ ေျပာထားတယ္”ဟု ၎က ေျပာသည္။
ကေလးမ်ားသည္ ယခင္က ေနထိုင္ခြင့္ လက္မွတ္ရွိသည္ျဖစ္ေစ၊ မရွိသည္ျဖစ္ေစ နီးစပ္ရာ ျမန္မာေက်ာင္း မ်ားတြင္ အေျခခံပညာ သင္ခန္းစာမ်ားကို သင္ၾကားခြင့္ရခဲ့သည္ဟုလည္း ကိုေဌးက ဆုိသည္။

ထိုင္းႏုိင္ငံ မဲေဆာက္ၿမိဳ ့မွ ေက်ာင္းဆရာမ ေဒၚေရႊစင္ကလည္း“မေန႔က က်မ ကေလးအတြက္ လက္မွတ္ သြားလုပ္တာ မရဘူး၊ ကေလးမွာ မဲေဆာက္ေဆးရံုက ေပးထားတဲ့ ေဆးရံုလက္မွတ္ရယ္၊ ေက်ာင္းေထာက္ခံစာရယ္ ရွိေပမယ့္၊ က်မတို႔မွာက အလုပ္သမား လက္မွတ္ကို သက္တမ္းမတိုးထားေတာ့ မရဘူး”ဟု ေျပာ သည္။ ေဒၚေရႊစင္သည္ မဲေဆာက္ၿမိဳ ့ထံုေထာင္းအရပ္ရွိ ျမန္မာႏုိင္ငံ အလုပ္သမားမ်ား ေသြးစည္းညီညြတ္ေရး အဖြဲ႕ (BLSO)က ဖြင့္လွစ္ထားေသာ ေက်ာင္းမွ ေက်ာင္းအုပ္ ဆရာမႀကီး ျဖစ္သည္။

ကေလးမိဘအမ်ားစုသည္ ေဆးရံုလက္မွတ္၊ ေက်ာင္းေထာက္ခံစာႏွင့္ ရပ္ကြက္လူႀကီး ေထာက္ခံစာရွိလွ်င္ ယင္းေနထိုင္ခြင့္ လက္မွတ္ျပဳလုပ္၍ ရသည္ဟု ထင္ျမင္ထားေၾကာင္း မဲေဆာက္ၿမိဳ ့မွ ကေလးမိဘ တဦးျဖစ္သူ ကုိေအာင္ဒင္ ကေျပာသည္။ အသက္(၁၂) အရြယ္ သမီးငယ္ တဦး၏ ဖခင္ျဖစ္သူ ကိုေအာင္ဒင္က“က်ေနာ့္မွာ ရံုးကေတာင္းတဲ့ ေထာက္ခံ စာေတြ အစံုပါတယ္၊ ေဆးရံုလက္မွတ္ ေက်ာင္းေထာက္ခံစာ လူႀကီးေထာက္ခံစာ အစံုပဲ၊ ဒါေပမယ့္ မရဘူး” ဟု ေျပာသည္။ ကိုေအာင္ဒင္သည္ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ ဆယ္ႏွစ္ ေနခြင့္ရွိေသာလက္မွတ္ ရရွိထားသူျဖစ္္သည္။

ထိုင္းႏိုင္ငံ မဟာခ်ိဳင္ရွိ လူ႔အခြင့္အေရးျမွင့္တင္ေရး ေဖာင္ေဒးရွင္း (H.R.D.F)မွ ဦးစိန္ေဌးကမူ“အခုကိစၥက လက္မွတ္ျပဳလုပ္ေပးတဲ့ သူေတြဘက္ကလည္း သတင္း အခ်က္အလက္ကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မေျပာျပတာ ျဖစ္မယ္၊ ထိုင္းအာဏာပိုင္ေတြ က ဆိုလိုတာက ၂၅၅၂ ခုႏွစ္ (ထိုင္း သကၠရာဇ္)အတြက္ အလုပ္သမားလက္ မွတ္ ရွိတဲ့ မိဘေတြရဲ့ ကေလးေတြကိုသာ လုပ္ေပးမယ္၊ အဲဒီလက္မွတ္မရွိရင္ မလုပ္ေပးဘူးဆိုတာကို မိဘ ေတြကို မရွင္းျပေတာ့ သတင္းထြက္တာက (၁၅)ႏွစ္ေအာက္ ျမန္မာကေလးေတြ အားလံုးလုပ္လို ့ရတယ္လို႔ နားလည္သြားၾကတာ ျဖစ္မယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ကေလးေတြရဲ့ မိဘေတြက သြားလုပ္ေတာ့ မရတာျဖစ္မယ္”ဟုဆို သည္။
ထိုင္းအစိုးရက ထုတ္ျပန္ထားေသာ ေၾကညာခ်က္တြင္“မွတ္ပံုတင္မည့္ ကေလးသည္ ထိုင္းႏိုင္ငံသို႔ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ(၃၀)ရက္ မတိုင္မီ ၀င္ ေရာက္လာသူ(သို႔)မတိုင္မီ ထိုင္းႏိုင္ငံ၌ေမြးဖြားေသာ ကေလးျဖစ္ရမည္။ ကေလး မွတ္ပံုတင္ရာတြင္ မိခင္(သို႔)ဘခင္မွ ၄င္းတို ့၏ လက္ရွိ ေထာ္ေရာ္ ၃၈/ ၁ ပံုစံကို တပါတည္း ယူေဆာင္လာရမည္”ဟု ပါရွိသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ၂၅၅၂ ခုႏွစ္ (၂၀၀၉ခုႏွစ္) အတြက္ အလုပ္သမားလက္မွတ္ မလုပ္ထားသူမ်ား၏ ကေလးငယ္ မ်ားသည္ ေနထိုင္ခြင့္လက္မွတ္ ရရွိရန္ အခြင့္အေရးမရွိေတာ့ေၾကာင္း သိရသည္။ မဲေဆာက္ၿမိဳ ့ပါရမီမူလတန္းေက်ာင္းမွ ဆရာမ ေဒၚလဲ့လဲ့၀င္းကလည္း“က်မတို ့ေက်ာင္းက က ေလး အေယာက္ ၂၀ သြားလုပ္တာ ၈ ေယာက္ပဲ ရလာတယ္”ဟုေျပာသည္။ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ ျမန္မာ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမား၂ သန္းခြဲႏွင့္ အထက္ရွိမည္ဟု အလုပ္သမားအေရးေဆာင္ ႐ြက္ေနေသာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားက ခန္႔မွန္း ေျပာဆုိၾကသည္။

ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ေရာက္ ျမန္မာမ်ား ျပန္ပို႔ခံရ

16 December 2009

ျမန္မာႏုိင္ငံ အေနာက္ဘက္နယ္စပ္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္မွာေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံသားေတြကို ျပန္လည္ ေမာင္းထုတ္ေနပါတယ္။ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ နီးပါး ေနထုိင္လာခဲ့တဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံသားေတြကုိ ပထမဦးဆုံး အႀကိမ္အျဖစ္ အစုလိုက္၊ အၿပဳံလုိက္ ဖမ္းဆီးၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံဘက္ကမ္းကုိ အတင္းအဓမၼ ျပန္ပို႔ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အေၾကာင္းစုံကုိ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္၊ ျမန္မာ နယ္စပ္က သတင္းေထာက္ ကိုေအာင္စံမင္းက တင္ျပေပးထားပါတယ္။
ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ရဲေတြက စစ္တေကာင္း ေတာင္တန္းေတြမွာ ေနထုိင္ၾကတဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံသား မြတ္ဆလင္ေတြနဲ႔ ရခုိင္လူမ်ဳိးေတြကို ေနရာအႏွံ႔အျပားမွာ ဖမ္းဆီးခဲ့ၿပီး ဖမ္းဆီးရမိသူေပါင္း ၆၀၀ ေက်ာ္ကို အခုလပုိင္းအတြင္း အသုတ္လုိက္ခြဲၿပီး ဘဂၤလားေဒ့ရွ္-ျမန္မာ နယ္စပ္ဘက္ကုိ ေခၚသြားၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံဘက္ကုိ ျပန္ခုိင္းပါတယ္။

ဖမ္းဆီး ျပန္ပုိ႔ခံရသူေတြက ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏုိင္ငံကုိပဲ အမ်ားအျပား ျပန္လာေနၾကပါတယ္။ အဲဒီလို ျပန္လာေနၾကသူေတြအနက္ အလယ္ခြာေတာင္ၿမိဳ႕နယ္ ရြာေဟာင္းရြာမွာ ေနထုိင္ၿပီး မၾကာခင္က အဖမ္းခံ၊ ျပန္ပို႔ခံခဲ့ရၿပီး ျပန္လာခဲ့သူတဦးက အခုလို ေျပာျပပါတယ္။

“က်ေနာ့္ကို လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၅ ရက္ေလာက္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္က ရဲေတြ ၅ ေယာက္ ၆ ေယာက္ေလာက္ လာၿပီး လာဖမ္းတယ္။ စခန္းမွာ တည၊ အဲဒီမွာ ဖမ္းထားတဲ့ ဘဂၤါလီ ကုလားေတြလည္း အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ရခုိင္ျပည္ ကုလားေတြပဲ။ မေန႔အေစာပုိင္းက က်ေနာ္တုိ႔ကုိ ကားေတြနဲ႔ ေခၚသြားတယ္။ နယ္စပ္ကို ေခၚသြားၿပီး ခင္ဗ်ားတုိ႔ ဟုိဘက္ကမ္းကိုသြား၊ မင္းတုိ႔ျပည္ မင္းတို႔သြားဆိုၿပီး လက္ညႇဳိးၫႊန္ျပတယ္။ ၿပီးေတာ့ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ အၾကာမွာ က်ေနာ္တုိ႔ကို လႊတ္ၿပီးေတာ့ သူတို႔ ျပန္သြားတယ္။ သူတုိ႔ျပန္သြားေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ဒီက ဘဂၤါလီ ကုလားေတြနဲ႔ ကုိယ့္ေနရာကိုယ္ ျပန္လာၾကတယ္။”

မိမိေနထုိင္ရာ ေက်းရြာကို ျပန္လာသူတဦး ေျပာျပသြားတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ရဲေတြက အဲဒီလုိ လုိက္လံ ဖမ္းဆီးေနစဥ္ အဖမ္းမခံရဘဲ အခုထိ ေရွာင္တိမ္းေနရသူ တဦးကလည္း အခုလိုေျပာပါတယ္။

“က်ေနာ္ ဒီမွာေနတာ ႏွစ္ေပါင္း ၁၅ ႏွစ္ရွိၿပီ။ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ပဲ ၀ါးခုတ္ သစ္ခုတ္ လုပ္စားေနတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ တပတ္ေလာက္က က်ေနာ့္အိမ္ကုိလာၿပီး ရခုိင္သားေရာ၊ မြတ္ဆလင္ေရာ ဖမ္းတယ္ဆုိၿပီး လုိက္ရွာတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္က အျပင္မွာရွိေနလို႔ လြဲသြားတယ္။ က်ေနာ္လည္း ကိုယ့္ရခုိင္ျပည္ ကိုယ္ မျပန္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ ဟုိမွာလည္း လြတ္လပ္ခြင့္ မရွိဘူး။ ဒီမွာလည္း ဘယ္လုိျဖစ္မယ္ဆုိတာ ဘယ္သူမွ မေျပာႏုိင္ဘူး။ အာမခံခ်က္ မေပးႏုိင္ဘူး။

“အဲဒါ က်ေနာ္တုိ႔ ဘယ္လုိလုပ္ၿပီး ေနထုိင္ရမလဲ။ ဒါကိုပဲ စဥ္းစားေနရတယ္။ သားနဲ႔သမီးနဲ႔ဆုိေတာ့၊ က်ေနာ္တုိ႔လည္း အခု ေတာမွာပဲ ပုန္းၿပီးေနရတယ္။ တခါတေလ အိမ္က မုိဘုိင္းနဲ႔ အဆက္အသြယ္ ယူၿပီးေတာ့မွ အိမ္ကုိလာတယ္။ တပတ္မွ တခါ၊ ႏွစ္ခါ အဲလုိပဲေရာက္တယ္။ အလုပ္လည္း ျပတ္ေနတယ္၊ စား၀တ္ေနေရးလည္း ေတာ္ေတာ္ အခက္အခဲရွိတယ္။”

တပုိင္ရြာမွာ ေနထုိင္ၿပီး ေရွာင္တိမ္းေနရသူတဦး ေျပာျပသြားတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလူေတြဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္ကစၿပီး ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ကို တရားမ၀င္ ၀င္ေရာက္လာခဲ့ၾကၿပီး အေျခခ် ေနထုိင္လာခဲ့ၾကသူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ အရင္က အခုလုိ တခါမွ ဖမ္းဆီး ျပန္ပို႔ခဲ့တာ မရွိခဲ့ပါဘူး။ အခုအခ်ိန္က်မွ ဖမ္းဆီးလိုက္၊ နယ္စပ္ကုိ ေမာင္းထုတ္လုိက္၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ကို ျဖစ္တဲ့နည္းနဲ႔ ျပန္လာလုိက္နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ ႐ႈပ္႐ႈပ္ေထြးေထြး ျဖစ္ေနပါတယ္။
အဲဒီလုိ ျမန္မာႏုိင္ငံသား မြတ္ဆလင္နဲ႔ ရခုိင္လူမ်ဳိးေပါင္း စစ္တေကာင္း ေတာင္တန္းနယ္ တခုလုံးမွာ ၅၀,၀၀၀ ထက္မနည္း ရွိေနေၾကာင္း ေဒသဆုိင္ရာ အာဏာပုိင္မ်ားက ခန္႔မွန္းထားပါတယ္။

ယာယီႏို္င္ငံကူးလက္မွတ္အေရး ျမန္မာဘက္က ၾကန္႔ၾကာ

သူရိန္စိုး ၁၆ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၉ 
ယာယီ ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ေလွ်ာက္ထားသူ ျမန္မာအလုပ္ သမား ၈ ေသာင္းအနက္ ၃ ေသာင္းကိုသာ နအဖက စိစစ္ေပးတာေၾကာင့္ ထိုင္း အာဏာပိုင္ေတြ ဘ၀င္မက် စဥ္းစားရခက္ေနပါတယ္၊ ထုိင္းအလုပ္သမား၀န္ႀကီးဌာန၊ ႏိုင္ငံျခားသား အလုပ္သ မားမ်ားေရးရာ မန္ေနဂ်ာ ႏိုင္ထနစ္နႏြိင္ က ႏို၀င္ဘာလကုန္ပိုင္း ႏိုင္ငံျခားအလုပ္သမား မူ၀ါဒေရး ရာ သံုးသပ္ေဆြးေႏြးပြဲအၿပီး သတင္းေထာက္ေတြကို ေျပာၾကားလိုက္ပါတယ္။
ၿပီးခဲ့တဲ့ ဇူလိုင္လကစလို႔ ႏို၀င္ဘာလကုန္အထိ ယာယီႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ ေလွ်ာက္ထားသူ ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမား ၈ ေသာင္း ရွိရာကေန ၃ ေသာင္း ကိုသာ ျမန္မာႏိုင္ငံသားအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳေပးတယ္၊ ၃ ေသာင္းထဲမွာမွ အလုပ္ သမား ၄ ေထာင္ကိုသာ ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ ထုတ္ေပးေသးတာေၾကာင့္ ထိုင္းဘက္ က စိတ္ပ်က္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ထိုင္းမွာအလုပ္လာလုပ္သူေတြဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံ ေဒသအႏွံ႔အျပားကျဖစ္ၾကၿပီး အဲဒီ အလုပ္သမားေတြကို ျမန္မာအစိုးရက သူ႔ႏိုင္ငံသား ဟုတ္၊ မဟုတ္ စိစစ္ရာ မွာ ဌာနအဆင့္ဆင့္ကို ျဖတ္ရတာေၾကာင့္ ၾကန္႔ၾကာမႈေတြနဲ႔အတူ ယာယီႏိုင္ငံကူး လက္မွတ္ ထုတ္ေပးတဲ့ အစီအစဥ္ဟာ ေအာင္ျမင္သင့္သေလာက္ မေအာင္ျမင္ဘူး လို႔ အလုပ္သမား အေရးလုပ္ ကိုင္သူေတြက ေ၀ဖန္ေနပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ အလုပ္သမားေသြးစည္းညီြတ္ေရးအဖြဲ႕ တာ၀န္ခံ ဦးသံဒုတ္ က ခုလို ေျပာပါတယ္။ “ဗမာျပည္ဘက္ကေန ႏုိင္ငံသားစိစစ္ဖုိ႔ ေလွ်ာက္လာတဲ့ အလုပ္သမား ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ အျမန္ဆုံး သက္ဆုိင္ရာ ၿမိဳ႕နယ္ေတြ ဌာနေတြမွာရိွတဲ့ လ၀က ႐ံုးေတြနဲ႔ စိစစ္ရမယ္။ အဲဒီအတြက္ ဘယ္ေလာက္ အတုိင္းအတာ ၾကာမယ္ ဆုိတာလည္း မသိႏုိင္ဘူး ျဖစ္တယ္၊ ဒီ အဆင့္ေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာနဲ႔ လုပ္ရတဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္ျဖစ္တဲ့အတြက္ အခ်ိန္ေတြ ကုန္တယ္။ ပြင့္လင္းမႈ မရိွဘူး။ ဘယ္သူမွလည္း တိတိက်က် ဒီလုပ္ငန္း စဥ္ကုိ စိတ္မ၀င္စားတဲ့ အေနအထား ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ ယာယီ ပတ္စပုိ႔လုပ္တဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္ဟာ ေအာင္ျမင္ႏုိင္မႈ အင္မတန္မွ နည္းတယ္လုိ႔ ျမင္ပါတယ္၊” ထိုင္းအစိုးရက ႏို၀င္ဘာ ၃ ရက္ေန႔က ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားေတြအ တြက္ ေၾကညာခ်က္တေစာင္ကို ထုတ္ျပန္ထားပါတယ္၊ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္အတြင္း ထိုင္း ႏိုင္ငံမွာ အလုပ္သမားကဒ္လုပ္ထားသူ ၇ သိန္းရွိၿပီး သူတို႔ရဲ႕ အလုပ္လုပ္ခြင့္ သက္ တမ္းဟာ ၂၀၁၀ ေဖေဖာ္၀ါရီမွာ ကုန္ဆံုးမွာျဖစ္တယ္၊ အဲဒီ ၇ သိန္းလံုးကို ျမန္မာ ဘက္က ႏိုင္ငံသား စိစစ္ေပးဘို႔ ေရးသားထားပါတယ္၊ ေဖေဖာ္၀ါရီလကုန္လို႔မွ ႏိုင္ငံသားစိစစ္ေရးမရွိေသးတဲ့ အလုပ္သမားေတြကို ေတာ့ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ ဆက္လက္ေနထိုင္ခြင့္မေပးဘဲ တရားမ၀င္ အလုပ္လုပ္ကိုင္သူ ေတြအျဖစ္ သတ္မွတ္မယ္လို႔ ထိုင္းအာဏာပိုင္ေတြကို ကိုးကားၿပီး ထိုင္းဘာသာနဲ႔ ထုတ္ေ၀တဲ့ ေဒးလီးနယူးစ္ သတင္းစာမွာ ေရးသားထားပါတယ္။

ဖမ္းဆီးမႈ မ်ားေနျခင္းေၾကာင့္ မေလးရွားရွိ ေရႊ႔ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ား ေရွာင္ပုန္းေနရ

Tue 15 Dec 2009, မင္းအာသံ၊ IMNA
ယခုလအတြင္း မေလးရွားႏုိင္ငံ၌ တရားမဝင္ သြားေရာက္အလုပ္လုပ္ေနသည့္ ျမန္မာေ႐ြ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားမ်ားအား မေလးရွားႏုိင္ငံ အဖြဲ႕ေပါင္းစုံ [ေအာ္ပရာစီ] တုိ႕က လိုက္လံဖမ္းဆီးေနေၾကာင္း ေရႊ႔ေျပာင္းအလုပ္သမားတို႔၏ ေျပာျပခ်က္အရ သိရသည္။
မေလးရွားႏုိင္ငံ ပီနန္နယ္တြင္ အလုပ္လုပ္ေနေသာ မြန္ေရႊ႔ေျပာင္းအလုပ္သမား တစ္ဦးက “က်ေနာ္ မေလးရွားႏုိင္ငံ ေရာက္လာတာ ႏွစ္လေလာက္ပဲ ရွိေသးတယ္၊ အခု က်ေနာ္တုိ႕ ေနရာမွာ ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ ဖမ္းေနတယ္။ အစကေတာ့ သိပ္မဖမ္းဘူး တပတ္မွ တခါေလာက္ပဲ ဖမ္းတာ ၾကားတယ္။ ဒီလမွာေတာ့ ေန႔တိုင္းလိုလို ဖမ္းေနတယ္၊ အျပင္ေတာင္ မထြက္ရဲဘူး၊ ပုန္းၿပီး ေနရတယ္။ ေအာ္ပရာစီ လုိ႔ေခၚတဲ့ အဖြဲ႕ေပါင္းစုံေပါ့ဗ်ာ၊ ဒါ့ေၾကာင့္ က်ေနာ္တုိ႕ အလုပ္မသြားရဲတဲ့ အေျခအေနထိ ျဖစ္ေနတယ္ ဟု ေျပာသည္။

မေလးရွားႏုိင္ငံ၏ စီးပြားေရးအေျခအေန က်ဆင္းမႈေၾကာင့္ ႏုိင္ငံျခားသားမ်ားကို ေလွ်ာ့့ခ်လိုမႈျဖင့္ ယခုကဲ့သုိ႔ ေရႊ႔ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ားအား ဖမ္းဆီးျခင္းျဖစ္သည္ဟု မေလးရွားႏုိင္ငံေရာက္ ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ဥကၠ႒ ဦးေက်ာ္ေက်ာ္က ေျပာသည္။

“ဒီလုိမ်ဳိးဖမ္းတာ ၾကာေနၿပီ၊ အကယ္၍ ဖမ္းခံရတဲ့သူေတြက UNHCR မွ အသိအမွတ္ ျပဳထားတဲ့ ေရႊ႔ေျပာင္းအလုပ္သမားေတြျဖစ္ရင္ အဲဒီအဖြဲ႕က ေထာင္ထဲကေန ျပန္ထုတ္ေပးတယ္၊ အသိအမွတ္ျပဳ မခံထားရတဲ့ သူေတြအတြက္ေတာ့ ဗမာျပည္ကုိ ျပန္ပုိ႔တယ္” ဟု သူက ေျပာသည္။
ထုိနည္းတူ ကြာလာလမ္ပူတြင္လည္း တရားမဝင္ (ဗီဇာမဲ့) အလုပ္လုပ္ေနသည့္ မြန္ေရႊ႔ေျပာင္း အလုပ္သမားမ်ားလည္း ညေနပုိင္းအခ်ိန္တြင္ အျပင္မထြက္ရဲသည့္ အေျခအေနသို႔ ေရာက္ရွိေနေၾကာင္း UNHCR ကဒ္ ရထားေသာ မြန္ေရႊ႔ေျပာင္းအလုပ္သမားတစ္ဦးက ေျပာသည္။

“အခုမေလးရွားမွာ တရားမဝင္ အလုပ္သမားေတြကို အရင္ကထက္ ဖမ္းေနတယ္၊ ဘာေၾကာင့္ ဖမ္းတယ္ဆုိတာေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ မသိေသးဘူး။ စေန၊ တနဂၤေႏြဆုိ ပုိဆုိးတာေပါ့ဗ်ာ။ လမ္းေလးခြရွိတဲ့ေနရာမွာ ကားရပ္ထားၿပီး ျဖတ္သန္းသြားလာေနတဲ့သူကုိ ေမးျမန္းၿပီး ဖမ္းတာ၊ ပတ္စပုိ႕ရွိရင္ လႊတ္ေပးတယ္၊ ပတ္စပုိ႕ မရွိတဲ့သူေတြကိုေတာ့ ကားေပၚတက္ခုိင္းၿပီး ေခၚသြားတယ္” ဟု အထက္ပါ UNHCR ကဒ္ ကိုင္ေဆာင္ထားသူက ေျပာသည္။

မေလးရွားႏုိင္ငံေရာက္ တရားဝင္ႏွင့္ တရားမဝင္ ျမန္မာေ႐ြ႕ေျပာင္းအလုပ္သမား ဦးေရေပါင္း ၁ သန္း ေက်ာ္ရွိသည္ဟု အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမ) ၏ ေျပာျပခ်က္အရ သိရပါသည္။
ျမန္မာျပည္မွလာေသာ တုိင္းရင္းသား ေရႊ႔ေျပာင္းသလုပ္သမားမ်ားသည္ မ်ားေသာအားျဖင့္ စားေသာက္ဆုိင္၊ တံဆိပ္႐ုိက္လုပ္ငန္း၊ အိမ္ေဆာက္လုပ္ငန္းစသည့္ ေနရာမ်ား၌ အမ်ားဆံုးအလုပ္လုပ္ေနၾကသည္။

၀န္ေဆာင္မႈမ်ား ေလွ်ာ့ေပးေနေသာ္လည္း ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္လုပ္သူ နည္းပါး

ရဲရင့္ / ၁၄ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၉

ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ားအား (၂) ႏွစ္သက္တမ္းရိွ ယာယီႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္မ်ား လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ရန္ အက်ိဳးေဆာင္ကုမၸဏီမ်ားကမဲေဆာက္ၿမိဳ႕
တြင္ဝန္ေဆာင္မႈ႐ံုးခန္းမ်ားဖြင့္၍ အၿပိဳင္အဆိုင္ ႏႈန္းထားမ်ားေလွ်ာ့ယူကာ မက္လံုးေပးဆြဲေဆာင္ေနေသာ္လည္း လာေရာက္ေလွ်ာက္ထားသူ အလြန္နည္းပါးသည္ဟု သိရသည္။
မဲေဆာက္အေျခစိုက္ အက်ဳိးေဆာင္ကုမၸဏီ (၅) ခုက ၀န္ေဆာင္မႈအတြက္ အလုပ္သမားတဦးလွ်င္္ ယခင္ဘတ္ (၆) ေထာင္မွ ဘတ္ (၄) ေထာင္သုိ႔ ေလွ်ာ့ခ်လိုက္ေသာ္လည္း အလုပ္သမား (၂) သိန္းခန္႔ရိွသည့္ မဲေဆာက္ေဒသတြင္ ဆယ္ဂဏန္းမွ်သာ လာေရာက္ၾကသျဖင့္ နားမလည္ႏိုင္ေၾကာင္း အက်ဳိးေဆာင္ကုမၸဏီမ်ားက ေျပာသည္။
အက်ဳိးေဆာင္၀န္ထမ္းတဦးက “က်မတို႔ကုမၸဏီက ဘန္ေကာက္က လူဆိုရင္ (၈) ေထာင္ယူတယ္။ မဲေဆာက္က်ေတာ့ (၄) ေထာင္ပဲ ယူတယ္။ ဒီကလူေတြက လုပ္အားခရတာနည္းလို႔ ျဖစ္တယ္။ ဒါေတာင္ လာေလွ်ာက္တဲ့လူက ဆယ္ဂဏန္းပဲရိွတယ္” ဟု ေခတ္ၿပိဳင္သို႔ ေျပာသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံဘက္မွထုတ္ေပးမည့္ ယာယီႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္သည္ ေနာက္ေၾကာင္းမကင္းသည့္ အက်ဳိးဆက္မ်ား ရိွလာႏိုင္ေသာေၾကာင့္ အမ်ားစုက မလုပ္လိုၾကျခင္းျဖစ္သည္ဟု အလုပ္သမားမ်ားက ေျပာသည္။

မယ္ပအထည္ခ်ဳပ္စက္႐ံုမွ မစန္းရီက “က်မတို႔နယ္ကေတာ့ ဘယ္သူမွမလုပ္ၾကဘူး။ က်မတို႔စက္႐ံုက လက္မွတ္လုပ္ထားတဲ့ လူအခ်ဳိ႕က လက္မွတ္မလုပ္ၾကဖို႔ တားတယ္။ သူတို႔ေၾကာင့္ မိဘေတြ အေတာ္အၾကပ္႐ိုက္ေနၾကတယ္။ ရပ္ေရးရြာေရး သာေရးနာေရးကအစ သူူမ်ားတဆဆိုရင္ ကိုယ္က သံုးေလးဆထည့္ရတယ္လို႔ေျပာတယ္” ဟု ေျပာသည္။
မဲေဆာက္ၿမိဳ႕တြင္ ျမန္မာအလုပ္သမားတဦးလွ်င္ အမ်ားဆံုးရသည့္ လုပ္အားခမွာ တလလွ်င္ ပွ်မ္းမွ် ဘတ္ (၂) ေထာင္ ၀န္းက်င္ခန္႔သာရိွသည္ဟု ျမန္မာအလုပ္သမားအေရးေဆာင္ရြက္ေနသည့္အဖြဲ႔မ်ားက ေျပာသည္။
ယာယီႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ ကိုင္ေဆာင္ထားသူမ်ားသည္ ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္း လြတ္လပ္စြာသြားလာခြင့္ႏွင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံမွ ျပ႒ာန္းထားသည့္ အလုပ္သမားအခြင့္အေရးမ်ားကိုလည္း ထိုင္းအလုပ္သမားမ်ားတည္းတူ ခံစားခြင့္ရိွသည္ဟု ႏွစ္ႏိုင္ငံသေဘာတူညီခ်က္တြင္ ပါရိွသည္။

ထိုင္းႏိုင္ငံပို႔ေဆာင္ေရး ဦးစီးဌာနသည္ ၿပီးခဲ့သည့္ ေအာက္တိုဘာ (၁၃) ရက္တြင္ ယာယီႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ရိွသည့္ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ားကို ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ ၀ယ္ယူခြင့္၊ စီးနင္းခြင့္ႏွင့္ ယာဥ္ေမာင္းလိုင္စဥ္ ထုတ္ေပးရန္အတြက္လည္း စီစဥ္လ်က္ရိွသည္ဟု ေၾကညာထားသည္။

ဘန္ေကာက္တြင္ ယာယီႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ ကိုင္ေဆာင္သူတဦးက “စာအုပ္ရတာ (၂) လရိွၿပီ။ ထိုင္းဘုရင္ေမြးေန႔မွာ အလုပ္ပိတ္လို႔ အယုဒၶယကို ဘုရားဖူးသြားဖို႔ သူေဌးကိုေျပာေတာ့ ဒီစာအုပ္က နယ္ေက်ာ္သြားခြင့္မရိွဘူးလို႔ေျပာတယ္။ ဘန္ေကာက္နဲ႔အယုဒၶက (၃၅) ကီလိုမီတာပဲ ေ၀းတယ္။ ဒါေတာင္မွခြင့္မျပဳရင္ ဆိုင္ကယ္၀ယ္ခြင့္၊ စီးခြင့္ကိစၥက ျဖစ္ႏိုင္မွာလား” ဟု ေျပာသည္။
မဲေဆာက္ေဒသတြင္း အလုပ္႐ံုစက္႐ံု (၂၀၀) ခန္႔ရိွၿပီး ျမန္မာအလုပ္သမား (၂) သိန္းခန္႔ အလုပ္လုပ္ကိုင္လ်က္ရိွကာ ၎တို႔အထဲမွ ထိုင္းအလုပ္သမား ၀န္ႀကီးဌာနတြင္ အလုပ္သမား မွတ္ပံုတင္ထားသူ (၄) ေသာင္းခန္႔ရိွသည္။

အဆိုပါ အလုပ္သမားမ်ားထဲမွ ျမ၀တီၿမိဳ႕တြင္ထုတ္ေပးသည့္ ယာယီႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ သြားေရာက္ထုတ္ယူရန္ ေလွ်ာက္ထားသူ (၁၀၀) ခန္႔သာရိွသည္ဟု အလုပ္သမားအေရးေလ့လာသူမ်ားက ေျပာသည္။
လက္ရိွထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ အလုပ္သမားမွတ္ပံုတင္ထားသည့္ ျမန္မာအလုပ္သမား (၁) သန္းခန္႔ရိွၿပီး ဇူလိုင္လ (၁၀) ရက္ေန႔မွ စတင္ကာ ျမန္မာဘက္မွထုတ္ေပးသည့္ ယာယီႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ သြားေရာက္ထုတ္ယူသူမွာ (၄,၀၀၀) ေက်ာ္ရိွၿပီဟု သိရသည္။

ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ား၏ အလုပ္လုပ္ခြင့္ မွတ္ပံုတင္မွာ လာမည့္ႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလတြင္ ကုန္ဆံုးမည္ျဖစ္ၿပီး တရားမ၀င္ ဆက္လက္ေနထိုင္သူမ်ားကို ဖမ္းဆီး၍ ေနရပ္ရင္းျပန္ပို႔မည္ဟု ထိုင္းက ေၾကညာထားသည္။

ယာယီႏုိင္ငံကူးလက္မွတ္ျပဳလုပ္သူမ်ားျပားလာေသာ္လည္း ျမန္မာမ်ားရတက္မေအးႏုိင္ၾကေသး

Kaowao ေကာင္းဝါ - ဒီဇင္ဘာ ၁၁၊၂၀၀၉
ေကာင္းဝါ(ဒီဇင္ဘာ-၁၁)။ ေကာ့ေသာင္းၿမဳိ႕ ယာယီႏုိင္ငံကူးလက္မွတ္ထုတ္ေပးေရးဌာနတြင္ ယခုသီတင္းပတ္အတြင္း ပတ္စပုိ႔ျပဳလုပ္သူအေရအတြက္ ပုိမ်ားလာေၾကာင္း ဆက္သြယ္ေမးျမန္ခ်က္အရသိရသည္။

အဆုိပါယာယီပတ္စပုိ႔ဌာနအရာ႐ွိ ဒုရဲအုပ္စန္းလြင္ ေျပာျပခ်က္အရ ယခုတစ္ေလာအတြင္း တစ္ေန႔လ်ွင္ပ်မ္းမ်ွ ၅၀ ဦးခန္႔ထုတ္ေပးႏုိင္ေၾကာင္း သိရသည္။ ေကာ့ေသာင္းၿမဳိ႕ ယာယီႏုိင္ငံကူး လက္မွတ္ထုတ္ေပးေရးဌာနတစ္ခုတည္းတြင္ ျမန္မာေ႐ြ႕ေျပာင္းအလုပ္သမား ၁၈၀၀ ခန္႔ ျပဳလုပ္ေပးခဲ့သည္ဟု ဆုိပါသည္။ 


တနည္းအားျဖင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံသားျဖစ္မႈ အေထာက္အထားရယူရာတြင္ ႏုိင္ငံသားစိစစ္ေရး သက္ေသခံကဒ္ျပား မတင္ျပႏုိင္သူမ်ား၊ ေနရပ္လိပ္စာ နာမည္အခ်က္အလက္လႊဲထားသူမ်ားႏွင့္ အာဏာပုိင္အခ်ဳိ႕ ေငြညွစ္ၿခိမ္းေျခာက္ခဲ့သည့္သတင္းမ်ား ျပန္႔ႏွံ႔ေနသည့္အတြက္ ထုိင္းႏုိင္ငံေရာက္ျမန္မာအလုပ္သမားေတြအၾကား ၄င္းယာယီႏုိင္ငံကူးလက္မွတ္ျပဳလုပ္ရန္ အခက္ႀကဳံေနရဆဲျဖစ္သည္။ထုိင္းႏုိင္ငံ၊ မဟာခ်ဳိင္ေဒသ႐ွိ အလုပ္႐ုံတစ္ခုမွ အလုပ္သမား ၂၅ ကုိ ဦးေဆာင္ၿပီး ယခုရက္ပုိင္းအတြင္း ယာယီႏုိင္ငံကူးလက္မွတ္ရ႐ွိလာသူ မြန္ျပည္နယ္၊ သံျဖဴဇရပ္ၿမဳိ႕နယ္မွ ကုိေက်ာ္သီဟ အဆုိအရ ယာယီႏုိင္ငံကူးလက္မွတ္လုပ္ခဲ့တဲ့ေနရာတြင္ အစအဆုံးထုိင္းဘတ္ေငြ ေလးေထာင္သာ ကုန္က်သည္ဟု သိရသည္။

သုိ႔ရာတြင္ အခ်ဳိ႕ပြဲစားမ်ားထံတြင္ တစ္ဦးအတြက္ကုန္က်ေငြ ဘတ္ေငြေျခာက္ေထာင္၊ ကုိးေထာင္၊ တစ္ေသာင္းခြဲအထိ ေပးေဆာင္ခဲ့ၾကရသည္ဟုလည္း သိရသည္။
အျခားျဖစ္ရပ္တစ္ခု၌ လြန္ခဲ့သည့္ ႏုိင္ဝင္ဘာလ ၁၃ ရက္ေန႔တြင္ ယာယီႏုိင္ငံကူးလက္မွတ္ျပဳလုပ္ႏုိင္ရန္ မွတ္ပုံတင္အေထာက္အထားျပန္ယူသူ ၈ ေယာက္ ျမဝတီမွေမာ္လၿမဳိင္သုိ႔ အငွားကားတစ္စီးႏွင့္အျပန္ လမ္းေၾကာင္း၌ ေတာင္ကေလးအေျမာက္တပ္ဖြဲ႔ႏွင့္ ဒီေကဘီေအတုိ႔ဖမ္းဆီးခဲ့ရာ တစ္ဦးကုိ က်ပ္ေငြေလးသိန္းခြဲေပးေဆာင္ခဲ့ရသည္ဟု ကာယကံ႐ွင္တစ္ဦးျဖစ္သူ ဦးဝင္းေအာင္က ေကာင္းဝါသတင္းသုိ႔ ဖုန္းဆက္အေၾကာင္းၾကားခဲ့သည္။


၄င္းအဆုိအရ မွတ္ပုံတင္မ႐ွိ၍ဖမ္းဆီးျခင္းမဟုတ္ေသာ္လည္း တဖက္ႏုိင္ငံတြင္ တရားမဝင္အလုပ္လုပ္ၿပီး ထုိင္းပစၥည္းမ်ားသယ္ေဆာင္လာသည့္အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ ဖမ္းဆီးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

လက္႐ွိစစ္အစုိးရထုတ္ျပန္ထားသည့္ ယာယီႏုိင္ငံကူးလက္မွတ္ထုတ္ေပးေရးကိစၥတြင္ အလုပ္သမားမ်ား အခြန္ေပးေဆာင္စရာမလုိဟု ေဖၚျပထားပါသည္၊

သုိ႔ေသာ္ လာမည့္အနာဂတ္ႏုိင္ငံေတာ္တြင္ ျမန္မာအစုိးရသစ္မွ ေနာက္ထပ္ဥပေဒအသစ္မ်ားေျပာင္းလဲျပင္ဆင္ၿပီး ယခုပတ္စပုိ႔ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ အလုပ္သမားမ်ားအေပၚ အခြန္ေငြေနာက္ျပန္ မေကာက္ခံႏုိင္ဟု မည္သူမွအာမခံ ကတိေပးထားျခင္း မ႐ွိေသးဟုသိရသည္။

ေရႊ႔ေျပာင္းလုပ္သား ကေလးမ်ားကို ထုိင္းက ေနထိုင္ခြင့္ လက္မွတ္ ထုတ္ေပးမည္

ေရးသားသူ - ေက်ာ္ခ - ေသာၾကာေန႔၊ ဒီဇင္ဘာလ 11 ရက္ 2009 ခုႏွစ္
ခ်င္းမိုင္ (မဇၥ်ိမ)။ ။ ထိုင္းႏိုင္ငံရွိ ႏိုင္ငံျခားသား ေရႊ႔ေျပာင္းလုပ္သားမ်ား၏ ကေလးသူငယ္မ်ားကို ထုိင္းအစိုးရက တရားဝင္ ေနထိုင္ခြင့္လက္မွတ္ ထုတ္ေပးရန္ စီစဥ္ေနၿပီ ျဖစ္သည္။

ျမန္မာ၊ လာအိုႏွင့္ ကေမၻာဒီးယားႏိုင္ငံမွ ေရႊ႔ေျပာင္း အလုပ္သမားမ်ား၏ အသက္ ၅ ႏွစ္မွ ၁၅ ႏွစ္ၾကား သားသမီးမ်ားကို ေနထုိင္ခြင့္လက္မွတ္ ထုတ္ေပးေရးအတြက္ သတ္မွတ္ထားသည့္ ၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္႐ံုး သို႔မဟုတ္ စည္ပင္႐ုံးတြင္ ၿပီးခဲ့သည့္လ တတိယပတ္မွစ၍ ယခုလ ၁၈ ရက္ေန႔အထိ ေနာက္ဆံုးထားကာ ေလွ်ာက္လႊာတင္ခုိင္းေနျခင္း ျဖစ္သည္။

“အခု ဒီဇင္ဘာ ၁၈ ရက္ေန႔မွာ အၿပီးသတ္ ေဖာင္တင္ရမယ္။ အခ်က္အလက္ မျပည့္စံုေသးတဲ့ သူေတြကို ၂၈ ရက္ေန႔ထိ ဆက္လုပ္ေပးမယ္” ဟု ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံ ညြန္႔ေပါင္းအစိုးရ လက္ေအာက္ရွိ ဒုကၡသည္ႏွင့္ ေရႊ႔ေျပာင္းအလုပ္သမားေရးရာ ဌာနတာဝန္ခံ ကိုသက္ခိုင္က မဇၥ်ိမကို ေျပာျပသည္။ လာမည့္လ ၂ ရက္ေန႔တြင္ စတင္၍ လက္မွတ္ထုတ္ေပးမည္ဟု သိရေၾကာင္း သူက ဆုိသည္။

ၿပီးခဲ့သည့္လ ၃ ရက္ေန႔တြင္ က်င္းပခဲ့သည့္ ထိုင္းအစိုးရ ဝန္ၾကီးမ်ား အစည္းအေဝးက ေနထိုင္ခြင့္လက္မွတ္ ထုတ္ေပးေရးအတြက္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ေလွ်ာက္လႊာတင္သြင္းရမည့္ အစီအစဥ္ ေပၚထြက္လာျခင္း ျဖစ္သည္။

ေနထိုင္ခြင့္ လက္မွတ္ ေလွ်ာက္ထားႏုိင္သည့္ ကေလးမ်ားသည္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ မတိုင္ခင္ ထိုင္းႏိုင္ငံထဲသို႔ ေရာက္ရွိလာသူမ်ားႏွင့္ ထုိင္းႏိုင္ငံတြင္ ေမြးဖြားသူမ်ားသာ ျဖစ္ရမည္။ ထို႔ျပင္ ကေလး၏ မိဘတြင္ ထိုင္းႏိုင္ငံ၌ ေနထိုင္ခြင့္ကတ္ ရွိရမည္ျဖစ္ၿပီး၊ ကေလးသည္ မိဘႏွင့္အတူ တၿမိဳ႕ထဲတြင္ ေနထိုင္သူျဖစ္ကာ၊ အလုပ္ရွင္၏ အာမခံခ်က္လည္း ပါရွိရမည္။

ကေလး၏ ေမြးေန႔၊ ဇာတိ၊ ေနရပ္လိပ္စာမ်ားကို ေလွ်ာက္လႊာပံုစံ စာရြက္တြင္ ျဖည့္စြက္ကာ ၂ လက္မပတ္လည္ ကေလးဓာတ္ပံုကုိပါ ေပးသြင္းရေၾကာင္းႏွင့္ ေလွ်ာက္ထားသည့္အခါ ေနထိုင္ခြင့္စာရြက္ (ေထာေရာ ၃၈/၁) ကို ထုတ္ေပးလိုက္ေၾကာင္း ထိုင္းႏိုင္ငံ ဘန္႔ခူးထိရန္းၿမိဳ႕နယ္မွ ျမန္မာက်ဘန္းလုပ္သား ကိုတင္ဦးက မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။

“သူတို႔က အေဖ၊ အေမ ကတ္ျပားေတာင္းတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ေထာ္ေသာ္ ၁ လို႔ေခၚတဲ့ ခေလးရဲ႕ ကိုယ္ေရးမွတ္တမ္းပံုစံ ေဖာင္ျဖည့္ရတာေပါ့။ ထိုင္းလိုတတ္တဲ့ ကေလးက်ေတာ့ ထိုင္းလိုေရးေပါ့။ မေရးတတ္ရင္ ပါးစပ္ကေျပာ၊ သူတို႔ လိုက္ေရးေပးတယ္” ဟု သူက ေျပာသည္။
ေလွ်ာက္ထားခ်ိန္တြင္ ထိုင္းဘတ္ေငြ ၂၀ ႏွင့္ လက္မွတ္ထုတ္ယူခ်ိန္တြင္ ဘတ္ ၆၀ ေပးေဆာင္ရမည္ဟု သိရသည္။

ၿပီးခဲ့သည့္ ၾသဂုတ္လထဲတြင္ ဘန္ေကာက္ႏွင့္ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕ရွိ ထိုင္းႏုိင္ငံ ပညာေရးဌာန တာဝန္ရွိသူမ်ားက မဲေဆာက္ရွိ ေရႊ႔ေျပာင္းစာသင္ေက်ာင္းမ်ားမွ ေက်ာင္းအုပ္မ်ားကို ေခၚယူ၍ ကေလးမ်ား၏ တရားဝင္ ေနထိုင္ႏိုင္ေရး၊ ပညာေရးႏွင့္ က်န္းမာေရး ကိစၥရပ္မ်ားကို ေဆြးေႏြးခဲ့ေသးသည္။
အဆိုပါ ေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ထိုင္းအာဏာပိုင္မ်ားက ထိုင္းႏိုင္ငံသား ကေလးငယ္မ်ားကဲ့သုိ႔ ဂဏန္း ၁၃ လံုး ပါရွိသည့္ ေနထိုင္ခြင့္ အာမခံစာရြက္မ်ား ထုတ္ေပးရန္ သေဘာတူခဲ့ေၾကာင္း ေဆြးေႏြးပြဲတက္ေရာက္ခဲ့သည့္ မဲေဆာက္အေျခစိုက္ ျမန္မာေ႐ႊ႔ေျပာင္းအလုပ္္သမား ပညာေရးေကာ္မတီ - BMWEC မွ ဥကၠ႒ ဆရာမ ေနာ္ေဖာေရက မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။

“က်မအေနနဲ႔ေျပာရရင္ လက္မွတ္လုပ္သင့္တယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ က်မတို႔ရဲ႕ Migrant (ေရႊ႔ေျပာင္း) ကေလးေတြရဲ႕ ပညာေရး ေရွ႕ေရး၊ အနာဂတ္အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို မွန္းၿပီးေတာ့ လုပ္သင့္တယ္လို႔ ေျပာခ်င္တယ္” ဟု သူက ေျပာသည္။

ထိုင္းႏိုင္ငံေရာက္ ျမန္မာေရႊ႔ေျပာင္း အလုပ္သမားမ်ား၏ ကေလးငယ္မ်ား လံုၿခံဳေရးအတြက္ တရားဝင္ ေနထိုင္ခြင့္ ျပဳလုပ္သင့္ေၾကာင္း မဲေဆာက္အေျခစိုက္ ေရာင္ျခည္ဦး အလုပ္သမားမ်ားအဖြဲ႔ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉး ကိုမိုးေဆြကလည္း မဇၥ်ိမကို ေျပာဆိုသည္။
ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ ျမန္မာေရႊ႔ေျပာင္းလုပ္သား ဦးေရသည္ ၂ သန္းခန္႔ရွိၿပီး၊ ၎တို႔၏ သားသမီးမ်ား ဦးေရမွာ ၂ သိန္းခန္႔ရွိေၾကာင္း အလုပ္သမားအေရး ေဆာင္ရြက္ေနသူမ်ားက ခန္႔မွန္းထားၾကသည္။


(ကိုဝိုင္း တည္းျဖတ္သည္။)

ကမၻာတ၀ွမ္း ပ်ံ႕ႏွ႔ံလာေသာ ေရႊ႕ေျပာင္းလုပ္သားႏွင့္ လူကုန္ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္မႈ (၂)

မန္ဇူး(ဘာသာျပန္သည္) Wednesday, November 25, 2009

 မိသားစုကိုအေကာင္းဆံုးနည္းလမ္းျဖင့္ ေထာက္ ပ့ံေပးႏိုင္ဖို႔အေရးႏွင့္ ဘ႑ာေရး ဂယက္မထပဲ မူလရွိရင္းစြဲတည္ၿငိမ္မႈ အေနအထားတရပ္အ ျဖစ္ ရွိေနဖို႔ဆိုသည့္ အေၾကာင္းျခင္းရာေတြသာ ႏိုင္ငံတကာသို႔ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေရာက္ရွိသြားသည့္ ဖိလစ္ ပိုင္လုပ္သားေတြရဲ႕ အသိစိတ္ထဲမွာ ကိန္္း ေအာင္းခို၀ပ္ ေနတယ္လို႔ ဆိုရလိမ့္မယ္နဲ႔တူ တယ္။ ကုန္လြန္ခဲ့ေသာ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားကာလ အတြင္းတုန္းကေတာ့ ေရႊ႕ေျပာင္း လုပ္သားေတြ ဟာ ႏိုင္ငံျခားဒီဇိုင္းနာေတြရဲ႕ အေကာင္းဆံုး ေသာ တံဆိပ္ပါရွိသည့္ အ၀တ္အထည္ကို ဆင္ ျမန္း၀တ္ဆင္ၿပီးသကာလ တိုင္းတပါးမွ ထုတ္ လုပ္ေသာ ကုန္စည္ပစၥည္းေတြကို ေသတၱာႀကီး အတြင္း ထည့္သယ္ေဆာင္လာျခင္း၊ ႏိုင္ငံတြင္းခၽြတ္ျခံဳက် ဆင္းရဲမြဲေတမႈဆိုသည့္ ကူးစက္ေရာဂါေၾကာင့္ ေျမာက္ျမားစြာေသာ အ ႆျပာေငြေၾကးကို လက္၀ယ္ပိုက္ကိုင္ေဆာင္ၿပီး ေမြးရပ္ဌာေနကိုျပန္ ေရာက္လာတတ္ၾကတယ္။


ေရႊ႕ေျပာင္းလုပ္သား (သို႔) balikbayans (ရပ္ေ၀းေရာက္ ဖိလစ္ပိုင္လူမ်ဳိး) ေတြ ဌာေနျပန္ေရာက္လာတာနဲ႔ အဂၤလန္၊ ကာတာ၊ အေမ ရိကန္၊ ေဟာင္ေကာင္ (သို႔) ၾသစေတးလ် အစရွိတဲ့တိုင္းတပါးရပ္ေ၀း အေတြ႔အၾကံဳေတြကို စီကာပတ္ကံုးၿပီး ေမြးရပ္ေျမအေျခခ် ေန ထိုင္သူေတြကို ရင္ဖြင့္ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုေတာ့ပါေရာ။ ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းနဲ႔ အိမ္နီးနားခ်င္းေတြကို သူတို႔ရဲ႕ ပိုင္ဆိုင္မႈဓနအင္အားႏွင့္ လက္ရွိလူမႈအဆင့္အတန္းသ႐ုပ္ပါ ေျပာင္းလဲသြားသည့္ ေနာက္ဆက္တြဲျဖစ္ရပ္ေတြအျပင္ ၀န္းက်င္သစ္အေတြ႔အၾကံဳေတြနဲ႔ ၫႇိဳ႕ယူ ဖမ္းစားသိမ္းသြင္းထားလိုက္ၾကတယ္။ တိုင္းတပါးရပ္ျခားမွာ အလုပ္အကိုင္သြားရွာဖို႔ရာအတြက္ ေရႊ႕ေျပာင္းလုပ္သားအေရအတြက္ ႏႈန္းထားတိုးျမႇင့္လာရျခင္း ေနာက္ဆက္တြဲအေၾကာင္းတရားကို ႐ိုးရွင္းစြာေျပာရရင္ေတာ့ မိခင္ဌာေနျပန္လာ၊ လက္ေဆာင္ေတြသယ္ လာ၊ ၿပီးေတာ့ျဖစ္ႏိုင္ေခ် လုပ္ဇာတ္ေလးအနည္းအက်ဥ္းခင္းျပ၊ ဒါဟာဖိလစ္ပိုင္ ေရႊ႕ေျပာင္းလုပ္သားေတြရဲ႕အစဥ္အလာထံုးတမ္းဓ ေလ့လို႔ပဲ ဆိုရမယ္နဲ႔တူတယ္။


ညီရင္းအစ္ကို သားခ်င္းေမာင္ႏွမ၊ တ၀မ္းကြဲေဆြမ်ဳိးနဲ႔ တူ၊ တူမေတြရဲ႕အျမင္မွာေတာ့ သူတို႔လက္၀ယ္ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့ ဓနေငြေၾကး ပိုင္းဆိုင္ရာ အထိုက္အေလ်ာက္ေအာင္ျမင္မႈရဲ႕ ဗဟိုခ်က္မဟာ တိုင္းတပါးရပ္ေ၀းဆိုတဲ့ က်ဥ္းေျမာင္းသည့္အယူအဆေၾကာင့္ ဌာေန ျပန္ေရႊ႕ေျပာင္းလုပ္သားေတြဟာ တကယ္တမ္းေျပာဆိုရရင္ ကမၻာတ၀ွမ္းသို႔ ေရႊ႕ေျပာင္းလုပ္သားဦးေရ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေအာင္ အဓိကလႈံ႔ေဆာ္ သူေတြျဖစ္ေနတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ေတြ႔ျမင္မိသေလာက္ေတာ့ ဖိလစ္ပိုင္ႏိုင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရးဟာအၿမဲဆိုသေလာက္နီးပါး ခၽြတ္ျခံဳက်ယို ယြင္းေနေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ေရြးခ်ယ္မႈေတြ မမွားဘူးလို႔ေတာင္ဆိုရမယ္နဲ႔တူတယ္။

အစဥ္အလာအေလ့အထ သေဘာကုိယ္ထည္အရကို တိုင္းတပါးရပ္ေ၀းသို႔ က်ား/မ လူငယ္လူရြယ္အားလံုးရဲ႕အေတြးစိတ္ကူးမွာ ေရႊ႕ ေျပာင္းလုပ္ကိုင္ဖို႔ရာ တြန္းအားေပးသလိုျဖစ္ေနသည့္အတြက္ေၾကာင့္ လူေမွာင္ခိုကုန္ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္သူေတြအတြက္ ပိုမိုအဆင္ ေျပေခ်ာ့ေမြ႔လြယ္ကူသြားေစတာေပါ့။ အေစာပိုင္းကာလ ေဖာ္ျပခ်က္ေတြမွာထည့္သြင္းပါရွိသည့္အဆိုအတိုင္း လံုေလာက္ေသာ ဓနေငြ ေၾကးျပည့္စံုျခင္းအလ်ဥ္းမရွိရင္ အဆင့္ျမင့္ပညာဆက္လက္ဆည္းပူးႏိုင္ဖို႔ရာ အခြင့္အလမ္းအလြန္တရာမွကို ေ၀းကြာလွသည့္အတြက္ စုစည္းမႈအားလံုးရဲ႕လားရာဆံုခ်က္ဟာ တိုင္းတပါးရပ္ျခားသို႔ အလုပ္အကိုင္သြားေရာက္ရွာေဖြလုပ္ကိုင္ေရးဆိုတာျဖစ္လာရေတာ့တာ ပဲ။

ေက်းလက္ေဒသေန မိန္းကေလးေတြကို ၿမိဳ႕ႀကီးျပႀကီးမွာ (သို႔) တိုင္းတပါးရပ္ျခားမွာ စားပြဲထိုးအလုပ္ (သို႔) စားေသာက္ဆိုင္တြင္းေဖ်ာ္ ေျဖသီဆိုရသည့္အလုပ္ စသည့္အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းေတြေပးမယ္ဆိုတဲ့ ကမ္းလွမ္းခ်က္နဲ႔ လူေမွာင္ခိုကုန္ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္ သူေတြဟာ ဒိီအားနည္းခ်က္ကိုဆုတ္ကိုင္ၿပီး ျမႇဴဆြယ္သိမ္းသြင္းျခင္းအလုပ္ကို စတင္အေကာင္အထည္ေဖာ္ျခင္းျဖစ္တယ္။ အမ်ဳိးသား ေတြကို ကမ္းလွမ္းရာမွာေတာ့ စက္႐ံု (သို႔) စိုက္ပ်ဳိးေရးလုပ္ငန္းခြင္ေတြမွာ ေကာင္းမြန္သည့္အလုပ္အကိုင္ရႏိုင္ေၾကာင္း၊ မိသားစုကို ျပန္လည္ ၾကည့္႐ႈေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ရာအတြက္ လံုေလာက္သည့္ ေငြေၾကးအတိုင္းအတာရရွိႏိုင္ေၾကာင္း ကတိက၀တ္ေတြေပးျမဴဆြယ္ၿပီး တကယ့္လက္ေတြ႔ျဖစ္ရပ္မွာေတာ့ အတင္းအက်ပ္ဖိအားေပးခိုင္းေစ၍ ျပည့္တန္ဆာအျဖစ္သို႔သြတ္သြင္းျခင္း၊ အိမ္တြင္းအမႈကိစၥရပ္ ေတြကို ေက်းကၽြန္သဖြယ္ျပဳမူခိုင္းေစျခင္း၊ အဓမၼလုပ္အားေပးခိုင္းေစျခင္း (သို႔) အျခားေသာအလြဲသံုးစားေခါင္းပံုျဖတ္ျခင္း အစရွိသည့္ ဆိုးရြားဖြယ္ျဖစ္ရပ္ေတြသာ ရင္ဆိုင္ၾကံဳေတြ႔ၾကရတယ္။

ႏိုင္္ငံတကာသို႔ ေရႊ႕ေျပာင္းလုပ္သားပ်ံ႕ႏွ႔ံရျခင္း၏ အဓိကလက္သည္တရားခံဟာ ဆင္းရဲမြဲေတမႈဆိုသည့္ ရင္းခံအေၾကာင္းတရားသာ လ်င္ျဖစ္ၿပီး ပညာေရနိမ့္က်သည့္ က်ား/မႏွင့္ လူငယ္လူရြယ္ေတြဟာ တိုင္းတပါးရပ္ျခားသို႔စြန္႔စားသြားေရာက္ အသက္ေမြး၀မ္း ေၾကာင္း ျပဳလိုၾကတာကလည္း သက္၀င္ယံုၾကည္လာျခင္းႏွင့္ အရပ္တပါးမွလႊဲေျပာင္းသည့္ ဓနအင္အားစုႏွင့္ ျပည္ေတာ္ျပန္ေတြရဲ႕ လုပ္ၾကံဖန္တီးထားသည့္ လုပ္ဇာတ္ေတြကိုၾကားရဖန္မ်ားလာ၍ သက္၀င္ယံုၾကည္လာရျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္တယ္။

စီးပြားေရးဆိုင္ရာ မေျပလည္မႈရင္းခံအေၾကာင္း တရား


၂၀၀၃ ခုႏွစ္အတြင္း တိုင္းျပည္ရဲ႕ ပို႔ကုန္ ၂၀.၆% သြင္းကုန္ ၁၉.၄%ႏွင့္ ညီမွ်သည့္ အ ေမရိကန္ေဒၚလာ ၇.၆ ဘီလီယံဟာ တို္င္းတပါး ရပ္ေ၀းမွ လႊဲေျပာင္းေပးပို႔သည့္အတြက္ ဖိလစ္ ပိုင္စီးပြားေရးရဲ႕ အဓိက အခန္းက႑ေနရာမွာ တည္ရွိေနျခင္း၊ ႏိုင္ငံျခားေငြျဖင့္ လႊဲေျပာင္းေပး ပို႔လာသည့္အတြက္ ခြဲေ၀သံုးစြဲမႈအေပၚမူတည္ ၿပီး တိုင္းျပည္စီးပြားေရး သန္စြမ္းအားေကာင္း လာႏိုင္သလို ျပည္တြင္း အလုပ္အကိုင္ အခြင့္ အလမ္းႏွင့္ စက္႐ံု၊ အလုပ္႐ံုေတြကိုလည္း တိုး ျမႇင့္တည္ေဆာက္လာႏိုင္သည့္အတြက္ အခရာ က်အေရးပါသည့္အျပင္ လူေမွာင္ ခိုကုန္ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္မႈလုပ္ငန္းကိုလည္း တြန္းအားေပးေနသလိုျဖစ္လာတယ္။
လူေမွာင္ခိုကုန္ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္မႈ အျမစ္တြယ္ရစ္က်န္ေနရျခင္းက ဖိလစ္ပိုင္ႏိုင္ငံရဲ႕ဆင္းရဲမြဲေတခၽြတ္ျခံဳက်မႈနဲ႔ မ်ားျပားႀကီးမားလွ တဲ့လူအားလံုးရဲ႕စိတ္ကူးအေတြးထဲမွာ တိုင္းတပါးရပ္ျခားသြားေရာက္လုပ္ကိုင္ရင္ျဖင့္ ႏိုင္ငံျခားေငြရရွိႏိုင္မယ္ဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္၊ ဌာ ေနျပန္ ေရႊ႕ေျပာင္းလုပ္သားေတြ သယ္ေဆာင္လာတဲ့ မ်ားျပားလွသည့္ဓနေငြေၾကးဟာ တိုင္းျပည္တြင္းတစံုတရာေသာ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈကိုအ ေထာက္အကူျပဳျခင္း၊ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းေတြ ဖန္တီးေပးႏိုင္ျခင္း၊ လူေနမႈအဆင့္အတန္းျမင့္မားလာျခင္း၊ ဆင္းရဲမႈႏွဳန္းထား ေလ်ာ့ပါးသြားျခင္းအစရွိသည့္ လစ္ဟာမႈကြက္လပ္ကိုျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္ျခင္းအေပၚ အခြင့္ေကာင္းယူူ၍ လူေမွာင္ခိုကုန္ကူးသူေတြ တစ ခန္းထ အျမစ္တြယ္လာျခင္းျဖစ္တယ္။ တကယ္လို႔မ်ား လြႊဲေျပာင္းေပးပို႔ေငြေတြေၾကာင့္သာ ေဒသတြင္းစီးပြားေရတိုးတက္ျမင့္မားလာ ေအာင္စြမ္းေဆာင္ၿပီး အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္း ဖန္တီးေပးႏိုင္ျခင္းႏွင့္ လုပ္အားခေတြျမင့္တက္ေပးႏိုင္ၿပီဆိုမွရင္ျဖင့္ ဖိလစ္ပိုင္ႏိုင္ငံ ရဲ႕ နယ္စပ္မ်ဥ္းတေလွ်ာက္ ယေန႔ေခတ္ခါသမယ ေက်းကၽြန္ကုန္ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္မႈ လမ္းေၾကာင္းကိုအျမစ္ျဖတ္ႏိုင္ဖို႔ရာ အားထုတ္ ႀကိဳးပမ္းလုပ္ေဆာင္ရမွာျဖစ္တယ္။


လက္ရွိကာလ အေနအထားတရပ္မွာေတာ့ လူကုန္ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္မႈကို ေအာက္ေျခကေန အျမစ္ျဖတ္ရွင္းလင္းဖို႔ရာ ႀကိဳးစားအား ထုတ္ေနၾကေလရဲ႕။ ပမာအေနနဲ႔ျပရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေက်းကၽြန္ဘ၀သားရဲတြင္းဆင္းသက္္ခဲ႔ရသူေတြကို အစိုးရစီမံခ်က္ေတြျဖင့္ ကယ္ ဆယ္ျခင္း (သို႔) အစိုးရမဟုတ္ေသာ အဖြဲ႔အစည္းေတြရဲ႕ေထာက္ပံ့အကူညီေပးမႈျဖင့္ ယာယီစတည္းခ်နားခိုဖို႔ရာအတြက္ စီစဥ္ေဆာင္ ရြက္ေပးျခင္းႏွင့္ တိုင္ပင္ႏွီးေႏွာအၾကံဥာဏ္ေပးေဆြးေႏြးမႈေတြျပဳလုပ္ျခင္း (သို႔) တရားဥပေဒထံုးတမ္းအစဥ္အလာအတိုင္း လူေမွာင္ခို ကုန္ကူးသူေတြကို စီရင္ဆံုးျဖတ္ဖို႔ကိုဆိုလိုျခင္းျဖစ္တယ္။ သားေကာင္ဘ၀ သက္ဆင္းက်ေရာက္သူေတြကို ျပန္လည္ထူေထာင္ဖို႔ရာအ တြက္ ကမ္းလွမ္းႀကိဳဆိုျခင္းႏွင့္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြင္း သဟဇာတျဖစ္ဖို႔ရာအတြက္ ေထာက္ပ့ံကူညီမႈေတြလုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖင့္ ဒီတုန္႔ ျပန္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကို ဆန္းစစ္အကဲျဖတ္ရမွာျဖစ္တယ္။ လူေမွာင္ခိုကုန္ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္မႈကို တိုက္ဖ်က္ရာ၀ယ္ ဘက္ေပါင္း စံုမွ ခ်ဥ္းကပ္ေျဖရွင္းအေျဖရွာရမွာျဖစ္တယ္။ ျပႆနာရပ္မႈခင္းမေပၚေပါက္ခင္ကတည္းက လူကုန္ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္မႈႏွင့္ သက္ဆိုင္ သည့္ ျဖစ္ႏိုင္ေခ်လႈပ္ရွားျပဳမူေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြကို ရွင္းလင္းတင္ျပေျပာဆိုထားရမွာျဖစ္တယ္။

ႀကိဳတင္ကာကြယ္ေရးႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္စီမံခ်က္ေတြမွာျဖင့္ မ်ားစြာလွေသာလူဦးေရထုႀကီးကို လူေမွာင္ခိုကုန္ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္မႈ အႏၲရာယ္ႏွင့္ ဆက္ႏြယ္သည့္သတင္းအခ်က္အလက္ေတြ ျပည့္စံုလံုေလာက္စြာျဖင့္ ရွင္းလင္းတင္ျပထားႏိုင္မွသာလ်င္ တန္ျပန္ကူညီ ႏိုင္မွာျဖစ္ေသာ္ျငား ခၽြတ္ျခံဳက်ေနသည့္စီးပြားေရးႏွင့္ ရင္ဆိုင္ၾကံဳေတြ႔ေနရသည့္အတြက္ ေရႊ႕ေျပာင္းလုပ္သားေတြကို ေဖ်ာင္းဖ်နားခ် ျခင္းငွာေတာ့ မစြမ္းသာဘူးလို႔ဆိုရမွာပဲ။ ဒီအႏၲရာယ္စက္ကြင္းထဲက်ေရာက္ခဲ့သည့္ အမ်ဳိးသား၊ အမ်ဳိးသမီးေတြအေနျဖင့္ အေလးထား ဂ႐ုစိုက္တယ္ဆိုရင္ေတာင္မွ သူတို႔ရဲ႕မိသားစုကို ဘ႑ာေရးအရ ေထာက္ပံ့ကူညီဖို႔ရာလိုအပ္သည့္အတြက္ သေဘာထားေျပာင္းလဲဖို႔ ကေတာ့ မလြယ္ဘူးလို႔ဆိုရမွာပဲ။ ေကာင္းမြန္ျပည့္စံုတဲ့ ဘ၀ေတြမွာရွင္သန္ရပ္တည္ခ်င္တဲ့ သူတို႔ရဲ႕စိတ္ကူးကိုေျပာင္းလဲျခင္းငွာ မစြမ္း ေဆာင္ႏိုင္ဘူး။ ႀကိဳတင္ကာကြယ္ဖို႔ရာအတြက္ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြထက္စာရင္ မရွိမျဖစ္လိုအပ္ခ်က္က က်ေနာ္တို႔ ဘ၀အ တြက္ ပိုအေရးပါတယ္လို႔ ဆိုရမွာပဲ။

ကမၻာတဝွမ္း ပ်ံ႕ႏွ႔ံလာေသာ ေရႊ႕ေျပာင္းလုပ္သားႏွင့္ လူကုန္ကူးသန္းေရာင္းဝယ္မႈ

မန္ဇူး(ဘာသာျပန္သည္)Sunday, November 22, 2009

အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုသတ္မွတ္ခ်က္

ယေန႔ေခတ္ခါသမယရဲ႕ ကၽြန္ေရာင္းကၽြန္ဝယ္ျပဳ ျခင္းလို႔ သတ္မွတ္ေခၚဆိုရမယ့္ လူကုန္ကူးသန္း ေရာင္းဝယ္မႈျပဳျခင္းနဲ႔ သက္ဆိုင္အက်ဳံးဝင္သည့္ အရာေတြထဲမွာ လူသစ္စုေဆာင္းျခင္း၊ တရားဥ ပေဒမွအလိုရွိ၍ ဝရမ္းထုတ္ထားသူအား လက္ခံ ထားျခင္း၊ အရပ္တပါးသို႔ အဓမၼေျပာင္းေရႊ႕ပို႔ ေဆာင္ေစျခင္း၊ ယာယီေခၚေဆာင္ ထိန္းသိမ္း ထားျခင္း (သို႔) အလုပ္အင္အားစုအတြက္ လို အပ္မည့္ဝန္ေဆာင္မႈ ဒါမွမဟုတ္ ကာယစြမ္း အား စိုက္ထုတ္ရေသာ လုပ္ငန္းစုအတြက္ လူ ပုဂၢဳိလ္အားခိုင္းေစအသံုးျပဳျခင္း၊ လိမ္လည္လွည့္ ျဖားေခၚေဆာင္္ျခင္း (သို႔) အတင္းက်ပ္ခိုင္းေစ
ျခင္း (စိတ္ဆႏၵမပါပဲ တစံုတရာေသာ ျပ႒ာန္းသတ္မွတ္ခ်က္ကို ဗန္းျပေရွ႕တန္းတင္၍ ေက်းကၽြန္သဖြယ္ျပဳမူ ခိုင္းေစျခင္း)၊ လိင္ပိုင္း ဆိုင္ရာအရ မတရားႏိုင့္ထက္စီးနင္းျပဳမူက်င့္ၾကံခံရျခင္း၊ ဝင္ေငြႏွင့္လုပ္အား အခ်ဳိးမညီမွ်ျခင္း၊ ေႂကြးၿမီေၾကာင့္ အခိုင္းအေစဘဝက် ေရာက္ျခင္း၊ ေက်းကၽြန္ဘဝက်ေရာက္ျခင္း (သို႔) အျခားေသာ မတရားသျဖင့္ျပဳမူလုပ္ေဆာင္ခိုင္းေစျခင္းေတြ ပါဝင္သက္ဆိုင္မႈရွိ တယ္။


လူကုန္ကူးမႈႏွင့္သက္ဆိုင္ေသာ အေၾကာင္းခ်င္းရာေတြထဲမွာျဖင့္ ျပည့္တန္ဆာအျဖစ္ အတင္းအက်ပ္ဆြဲေဆာင္သိမ္းသြင္းျခင္း၊ အဓမၼ လုပ္အားေပးခိုင္းေစျခင္း (စက္႐ံု၊ အလုပ္႐ံုေတြမွာ လုပ္အားႏွင့္ မမွ်တေသာ ဝင္ေငြ၊ အစားအေသာက္တို႔ကိုသာ ေပးကမ္းေကၽြးေမြး ျခင္း)၊ အိမ္တြင္းအမႈကိစၥအရပ္ရပ္ကို ေက်းကၽြန္သဖြယ္ခိုင္းေစျခင္း၊ အတင္းအက်ပ္ စစ္မႈထမ္းဖို႔ရာဆင့္ေခၚျခင္း၊ ခႏၶာကိုယ္အစိတ္ အ ပိုင္းအားေရာင္းခ်ျခင္းႏွင့္ ဓနေငြေၾကးရရွိဖို႔ရာအတြက္ တရားမဝင္ထိန္းသိမ္းေမြးစားျခင္း အစရွိသည့္ အေၾကာင္းခ်င္းရပ္ေတြဟာျဖင့္ တႏြယ္ငင္တံစဥ္ပါဆိုသလို ဆက္စပ္ပတ္သက္ေနၾကတယ္။


အေမရိကန္ အစိုးရဌာနအဆိုအရ ကမၻာတဝွမ္းမွာရွိတဲ့ လူဦးေရ ၈ဝဝ,ဝဝဝ ဝန္းက်င္ဟာ ႏွစ္စဥ္ဆိုသလို လူကုန္ကူးသန္းေရာင္းဝယ္ ျခင္းခံရ၍ ျပည့္တန္ဆာဘဝသို႔သက္ဆင္းရျခင္း၊ အဓမၼလုပ္အားေပး ခိုင္းေစခံရျခင္းႏွင့္ အျခားေသာ အသြင္သဏၭာန္ေပါင္းစံုတို႔ျဖင့္ သားေကာင္ ဘဝကိုက်ေရာက္ခဲ့ၾကရရွာတယ္။ ဒီေဖာ္ျပပါ ပမာဏအေရအတြက္ဟာျဖင့္ရင္ နယ္စပ္မ်ဥ္းတေလွ်ာက္ လူကုန္ကူးသန္း ေရာင္းဝယ္ခံရသူေတြရဲ႕ စာရင္းပါျခင္းအလ်ဥ္းမရွိေသးဘူး။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာေတာ့ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္းလို လူကုန္ကူးသန္း ေရာင္းဝယ္သူေတြရဲ႕ သားေကာင္လက္တြင္း ဆင္းသက္ခဲ့ရသူေပါင္းဟာ ခန္႔မွန္းေခ်အားျဖင့္ဆိုရေသာ္ ၁၇,ဝဝဝ ဝန္းက်င္နီးပါးရွိတယ္ လို႔ ဆိုရလိမ့္မယ္။ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားေတြနဲ႔ ပတ္သက္ဆက္ႏြယ္တဲ့ ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ႔အစည္းရဲ႕ မွန္းဆခ်က္အရဆိုရင္ အာရွ တိုက္ရပ္ဝန္းထဲမွ အမ်ဳိးသမီးႏွင့္ ကေလး ၂ဝဝ,ဝဝဝ မွ ၂၅ဝ,ဝဝဝ အထိဟာ ႏွစ္တိုင္းလိုလို လူကုန္ကူးသူေတြရဲ႕ ေထာင္ေခ်ာက္အ တြင္းသို႔ ပိတ္မိၿပီး သားေကာင္ျဖစ္ၾကရရွာတယ္။ ယေန႔မ်က္ေမွာက္ေခတ္ခါသမယမွာကို တြက္ခ်က္မွန္းဆမႈအရ အတၲလႏိၲတ္ကို ေက်ာ္ျဖတ္ၿပီး ကၽြန္ေရာင္းကၽြန္ဝယ္ျပဳခံေနတာျဖင့္ရင္ လူဦးေရေပါင္း ၂၇ သန္းေက်ာ္ ရွိေကာင္းရွိႏိုင္လိမ့္မယ္။

လူကုန္ကူးျခင္းအမႈကို ျဖစ္ေပၚေစသည့္ အေျခခံအေၾကာင္းတရားက ခၽြတ္ျခံဳက်ဆင္းရဲျခင္း၊ ပညာရည္နိမ့္က်အားနည္းျခင္း၊အလုပ္ လက္မဲ့ဦးေရမ်ားျပားျခင္း၊ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းရရွိဖို႔ရာအတြက္ စြမ္းေဆာင္ရည္မျပည့္မွီျခင္း၊ ေရႊ႕ေျပာင္းလုပ္သားဦးေရထဲမွာ အမ်ဳိးသမီးဦးေရအမ်ားဆံုးပါရွိျခင္း၊ ဂိုဏ္းဂဏအစုအဖြဲ႔ျဖင့္ ရာဇဝတ္မႈကိုေဖာက္ဖ်က္က်ဴးလြန္ျခင္း၊ အစိုးရယႏၲရားကိုယ္ထည္အတြင္း လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမႈေၾကာင့္ အက်င့္ပ်က္ျခစားျခင္းႏွင့္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြင္းရွိ သက္ဆိုင္ရာနယ္ပယ္အလိုက္ေစာင့္ၾကပ္ၾကည့္႐ႈမႈ အပိုင္းမွာ အားနည္းခ်ဳိ႕ယြင္းသည့္အတြက္ေၾကာင့္သာ ဒီလိုစိတ္မခ်မ္းေျမ့ဖြယ္ရာ အျဖစ္အပ်က္ေတြ အျမစ္တြယ္တည္ရွိေနတာျဖစ္ တယ္။

ကမၻာတဝွမ္းသို႔ ေရႊ႕ေျပာင္းလုပ္သား ပ်ံ႕ႏွံ႔ဆက္စပ္မႈ

မ်က္ေမွာက္ကာလ ဖိလစ္ပိုင္ စီးပြားေရးဟာျဖင့္ လူမႈအရင္း (သို႔) ေရႊ႕ေျပာင္းလုပ္သားေတြရဲ႕ အ ေပၚမွာ အေတာ္ေလးကို မွီခိုအားကိုးသမႈျပဳေန ရသည့္ ရင္းခံအေၾကာင္းတရားဟာ ဝင္ေငြ (သို႔) ေမြးဖြားရာအရပ္ေဒသႏွင့္ အလွမ္းကြာေဝးေသာ အရပ္တပါးမွလႊဲေျပာင္းတဲ့ ဓနအင္အားစုကေန တဆင့္ မိုက္က႐ို (အေသးစား စီးပြားေရး လုပ္ ငန္း ေဆာင္တာမ်ား) ႏွင့္ မက္က႐ို (တိုင္းႏိုင္ ငံတရပ္လံုး ကိုယ္စားျပဳေသာ စီးပြားေရးႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္ လုပ္ငန္းေဆာင္တာမ်ား) စီးပြား ေရးမွရရွိျဖစ္ထြန္းသည့္ အက်ဳိးအျမတ္ရလဒ္ မ်ားႏွင့္ ဌာေနမိသားစု၏ လိုအပ္ခ်က္ေတြျဖစ္ ေသာ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရးႏွင့္ အိမ္တြင္းအ သံုးစရိတ္ေတြကို ေထာက္ပံ့ေပးပို႔ေနေသာ္ျငားလည္း မ်ားျပားလွသည့္ လူဦးေရေၾကာင့္ ဝင္ေငြခြဲေဝျဖန္႔ျဖဴးရာဝယ္ အခ်ဳိးအစား ညီ မွ်မႈမရွိတာနဲ႔ ေတြ႔ၾကံဳရင္ဆိုင္ေနရတယ္။

ေယဘုယ်အားျဖင့္ဆိုရေသာ္ ဖိလစ္ပိုင္ႏိုင္ငံမွာ အဆင့္ျမင့္ပညာရပ္ကို သင္ၾကားပို႔ခ်သည့္ေက်ာင္းအမ်ားစုဟာ ပုဂၢလိပိုင္ (ဖိလစ္ပိုင္ ႏိုင္ငံမွာရွိတဲ့ ၈ဝ% နီးပါးဝန္းက်င္ရွိေသာ ေက်ာင္းသားအမ်ားစုဟာ အဆင့္ျမင္ပညာရပ္ကို ပုဂၢလိကပိုင္ေက်ာင္းေတြမွာသာ တက္ ေရာက္တင္ၾကားေလ့လာၾကတယ္။) ေက်ာင္းေတြျဖစ္တဲ့အတြက္ ေငြေၾကးအင္အားအေတာ္ေလးကို စိုက္ထုတ္သံုးစြဲရျခင္း၊ အေၾကာင္း ရင္းကလည္း အဆင့္ျမင့္ပညာတတ္ေျမာက္ထားမွသာလ်င္ တိုင္းတပါးရပ္ေဝးမွာ အလုပ္အကိုင္ရွာေဖြရာဝယ္ အခရာက်အေရးပါ သည့္အတြက္ အၾကမ္းဖ်င္းအားျဖင့္ေျပာဆိုရေသာ္ ေရႊ႕ေျပာင္းလုပ္သားေတြရဲ႕ အရပ္တပါးမွလႊဲေျပာင္းေသာ ဓနအင္အားစုေတြကေန အက်ဳိးအျမတ္ရလဒ္ေတြျဖစ္ထြန္းလာတယ္လို႔ဆိုရမွာပဲ။ မိသားစုအေတာ္မ်ားမ်ားဟာ လႊဲေျပာင္းေငြလက္ခံယူရတယ္ဆိုတာကလည္း ေယဘုယ်အားျဖင့္ေတာ့ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးျခင္းမရွိတာကိုဆိုလိုျခင္းျဖစ္ၿပီး ဆင္းရဲခ်မ္းသာ ဝင္ေငြကြာဟမႈႏွဳန္းထားဟာ အေတာ့္ကိုျမင့္မား မႈရွိတယ္လို႔ဆိုရလိမ့္မယ္။ ေရႊ႕ေျပာင္းလုပ္သားေတြေၾကာင့္ ဆင္းရဲမႈႏွဳန္းထားေလ်ာ့ပါးသြားေပမယ့္ ႂကြင္းက်န္ေနရစ္မႈေတြကိုေတာ့ ျပ သဖို႔ရာအတြက္ ခိုင္လံုတဲ့အေထာက္အထားေတြ မရွိဘူးလို႔ဆိုရမွာပဲ။


ေရႊ႕ေျပာင္းလုပ္သားႏွင့္ လူကုန္ကူးသန္းေရာင္းဝယ္မႈဟာ ထပ္တူညီမွ်မႈမရွိေသာ္ျငား တခ်ဳိ႕ေသာအေၾကာင္းခ်င္းရာ အခ်က္အလက္ ေတြမွာေတာ့ အေတာ္ေလးကိုကိုက္ညီေနတယ္လို႔ ဆိုရမယ္နဲ႔တူတယ္။ ဖိလစ္ပိုင္ႏိုင္ငံရဲ႕ အေနအထားကိုၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ပညာမ တတ္ မႈႏွဳန္းထားျမင့္မားလာျခင္းေၾကာင့္ စီးပြားေရးဆိုင္ရာက႑ေတြမွာ ခၽြတ္ျခံဳက်အားနည္းယိုးယြင္းလာၿပီး လူကုန္ကူးသန္းေရာင္း ဝယ္မႈလုပ္ငန္းအျမစ္တြယ္က်န္ရစ္ေနေစဖို႔ရာ ပ်ဳိးေထာင္ေပးထားသလိုျဖစ္ေနျခင္း၊ ေရႊ႕ေျပာင္းလုပ္သားျဖစ္စဥ္ထဲစီးေမ်ာလိုက္ပါသြား ျခင္းရဲ႕ေနာက္ဆက္တြဲအက်ဳိးျဖစ္ထြန္းမႈလို႔ဆိုရမယ့္ တိုင္းတပါးရပ္ေဝး လုပ္ငန္းခြင္တြင္း ဝင္ေရာက္လုပ္ကိုင္ေနၾကသူေတြလႊဲေျပာင္းပို႔ ေဆာင္လိုက္ေသာ ဘ႑ာေငြမွစီးပြားေရးပါဝါကိုခုတ္ေမာင္းလည္ပတ္ေစဖို႔ရာ ေလာင္စာဆီျဖည့္တင္းေပးသည့္ အင္အားစုတရပ္အ ျဖစ္ေျပာင္းလဲေဖာ္ေဆာင္ေနရသည့္အတြက္ အလုပ္လက္မဲ့ဦးေရႏွင့္ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းရဖို႔ရာအတြက္ စြမ္းေဆာင္ရည္မ ျပည့္မီွျခင္း အစရွိသည့္ျပႆနာရပ္ေတြဟာ ယွဥ္လ်က္ဆိုသလိုဒြန္တြဲထြက္ေပၚလာပါေရာ။

စီးပြားေရးက႑ အားနည္းခ်ဳိ႕ယြင္းေနစဥ္ မ်ားျပားႀကီးမားလွေသာ လူဦးေရေၾကာင့္ ဘ႑ာေရးပိုင္းဆိုင္ရာ အားနည္းယို႔ယြင္းခ်က္ႏွင့္ လူမဆန္ေခါင္းပံုျဖတ္သည့္လုပ္ရပ္မွ အက်ဳိးစီးပြားအခြင့္အလမ္းရႏို္င္ေခ်ျဖစ္ရပ္ေတြဟာ လူကုန္ကူးမႈကေနေမြးထုတ္လိုက္တဲ့ အျခင္း အရာႏွစ္ရပ္လို႔ဆိုရလိမ့္မယ္နဲ႔တူတယ္။ ေရႊ႕ေျပာင္းလုပ္သားေတြႏွင့္ လူကုန္ကူးသန္းေရာင္းဝယ္သူေတြရဲ႕ သားေကာင္ဘဝက်ေရာက္ သူအမ်ားစုဟာ နိမ့္က်သည့္ လုပ္အားခႏွင့္ အလုပ္လက္မဲ့ဆိုတဲ့ ဘဝကေနလြတ္ေျမာက္ခ်င္ၾကတာကေတာ့ တထပ္တည္းလို႔ဆိုရမွာ ပဲနဲ႔တူတယ္။ အဆံုးသတ္မွာေတာ့ လူကုန္ကူးသန္းေရာင္းဝယ္သူေတြရဲ႕ သားေကာင္ဘဝမက်ေရာက္ခဲ့ရသည့္တိုင္ မတရားျပဳမူက်င့္ ၾကံျခင္းခံရေသာ သူတို႔စိတ္ကူးေမွ်ာ္လင့္ထားသည့္ ေရႊ႕ေျပာင္းလုပ္သားဘဝေတာ့ က်ေရာက္ခဲ့ၾကရတာပါပဲ။