ျမန္မာ အလုပ္သမားမ်ား အတြက္ တရား၀င္ စာသင္ေက်ာင္းမ်ား ဖြင့္ခြင့္ျပဳမည္

Tuesday, 24 November 2009 18:51 သန္းထိုက္ဦး

ထိုင္းႏိုင္ငံရွိ ျမန္မာရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားမ်ား ပညာသင္ၾကားရန္ ပုဂၢလိက စာသင္ေက်ာင္းမ်ားကုိ အာဏာပုိင္မ်ားက တရား၀င္ ဖြင့္ခြင့္ေပးမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိရသည္။

အဆိုပါ စာသင္ေက်ာင္းမ်ားသည္ ထိုင္း ပညာေရး၀န္ႀကီးဌာနတြင္ မွတ္ပုံတင္၍ဖြင့္လွစ္ရန္ လြန္ခဲ့သည့္အပတ္က ျပဳလုပ္သည့္ အစိုးရ၀န္ႀကီးမ်ားအစည္းအေ၀းမွ အတည္ျပဳ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

ထုိင္း အာဏာပုိင္မ်ား၏ ယခုအစီအစဥ္အသစ္ကုိ အလုပ္သမားအေရး ကူညီေဆာင္ရြက္ ေပးေနသူမ်ားက ႀကိဳဆိုလိုက္ေသာ္ လည္း ေက်ာင္းဆရာ၊ ဆရာမမ်ားအတြက္ အခက္အခဲရွိသည္ဟု ထုိင္းႏိုင္ငံ ေတာင္ပုိင္း ဖန္ငခရိုင္ အေျခစိုက္ အေျခခံ လူ႔အခြင့္အေရး ပညာေပးေရးေကာ္မတီ (GHRE) မွ ဒါရိုက္တာ ဦးထူးခ်စ္က ဧရာ၀တီသို႔ေျပာသည္။
“တရား၀င္ ဖြင့္ခြင့္ရတာကေတာ့ ေကာင္းတဲ့ လကၡဏာေဆာင္တယ္၊ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ေတြအတြက္ နည္းနည္း အခက္အခဲရွိ တာက ဆရာ၊ ဆရာမေတြကုိ ေရြးတဲ့အခါမွာ အခက္အခဲရွိႏိုင္တယ္လို႔ထင္တယ္၊ ကိုယ္ေတြကေတာ့ အဲဒါကုိျပန္ၿပီးေတာ့ ထုိင္း ဥပေဒနဲ႔ ကိုက္ညီေအာင္ ျပင္ဆင္ထားၿပီးေတာ့ ဆရာ၊ ဆရာမေတြကိုခန္႔ဖို႔ရွိတယ္”ဟု ကိုထူးခ်စ္က ေျပာဆုိသည္။


GHRE အဖြဲ႔သည္ ထိုင္းႏိုင္ငံရွိ ျမန္မာေ႐ႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ား အတြက္ ပညာေရး၊ လူ႔အခြင့္ေရးႏွင့္ လံုၿခံဳ စိတ္ခ်စြာ အလုပ္လုပ္ကိုင္ရသည့္ အေျခအေနမ်ား ဖြံ႔ၿဖိဳးျမင့္မားေရးအတြက္ လုပ္ကိုင္ေနေသာ အဖြ႔ဲျဖစ္သည္။

ေက်ာင္းတရား၀င္ ဖြင့္လွစ္ေရးအတြက္ ေက်ာင္းအေဆာက္အဦးအား သီးသန္႔ေဆာက္ေရး၊ ထုိင္းအစိုးရက ျပဌာန္းထားသည့္ သင္ရိုးညြန္တမ္းအရ သင္ၾကာေရး၊ ပညာအရည္အခ်င္း ရွိေသာ ေက်ာင္းဆရာ၊ ဆရာမမ်ားျဖစ္ေရး စသည့္အခ်က္မ်ား ပါ၀င္ေနျခင္း ေၾကာင့္ အခက္အခဲရွိေၾကာင္း သိရွိရသည္။
ထုိင္း -ျမန္မာ နယ္စပ္ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕ အေျခစိုက္ Kwe Ka Baung စာသင္ေက်ာင္းမွ ဒါရိုက္တာ မန္းဗလစိန္ကလည္း ထုိင္းအစိုးရက ခ်မွတ္သည့္ မူအရ ေက်ာင္းတည္ေဆာက္ရန္အတြက္ အခက္အခဲရွိသည္ဟု ဆိုသည္။

“ေက်ာင္းဟာ ေက်ာင္းနဲ႔တူရမယ္ ဆိုတဲ့အခ်က္က ေျမကလည္း ေစ်းႀကီးတယ္၊ အခုပဲ ေျမႀကီးသြားၾကည့္ၿပီးေတာ့ ျပန္လာတယ္၊ ေျမက တဧကကုိ ဘတ္ေငြ ၁၈ သိန္း ေပါက္ေစ်းရွိတယ္”ဟု ၎က ေျပာဆိုသည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံ ကရင္ျပည္နယ္ ျမ၀တီၿမိဳ႕ႏွင့္ ကပ္လ်က္တည္ရိွေသာ မဲေဆာက္၊ မယ္လမ၊ ဖုတ္ဖရ စသည့္ ထုိင္းႏုိင္ငံ အတြင္းရိွၿမိဳ႕ ၃ ၿမိဳ႕တြင္ျမန္မာ ျပည္သား အလုပ္သမားမ်ား၏ သားသမီးမ်ား အတြက္ ဖြင့္ထားေသာ စာသင္ေက်ာင္း အမ်ားအျပား ရွိေၾကာင္းသိရသည္။

“ဒီမဲေဆာက္ေဒသမွာတင္ ေက်ာင္းေပါင္း ၅၀ မွာ တက္ေနတဲ့ ေက်ာင္းသားေပါင္းက ၁၂၀၀၀ ေလာက္ရွိတယ္”ဟု မန္းဗလစိန္က ေျပာသည္။

ျမန္မာ ေရႊ႕ေျပာင္းေနထိုင္သူမ်ားအတြက္ ပညာေရးဌာန(BMWEC)၏ စာရင္းမ်ားအရ ေက်ာင္းေပါင္း ၆၂ ေက်ာင္းရိွသည္ ဟု ဆုိသည္။ BMWEC ႏွင့္ တရားဝင္ အဆက္အသြယ္ မျပဳရေသးသည့္ ေက်ာင္းတခ်ဳိ႕လည္း ရိွသည္ဟု သိရသည္။
ခ်င္းမိုင္အေျခစိုက္ Migrant Learning Center မွ ဒါရိုက္တာ ေဒါက္တာ သိန္းလြင္ကမူ ထုိင္းအစိုးရ၏ ယခုအစီအစဥ္ ကို ႀကိဳဆိုလိုက္သည္။

“ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ ေရာက္ေနတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံက ကေလးေတြအတြက္ တရား၀င္ ခြင့္ျပဳမယ္ဆိုတာ ဒါ ေကာင္းတယ္၊ ဘာေၾကာင့္ လဲဆိုေတာ့ ကေလးေတြက ထုိင္းေက်ာင္းလည္း မတက္ႏိုင္ၾကဘူး၊ ဘာသာစကားမွာ အခက္အခဲရွိတယ္၊ မိဘေတြ ကိုယ္တိုင္က ထုိင္း ေက်ာင္းကို မသြားရဲဘူး၊ မိဘတခ်ဳိ႕က လက္မွတ္မရွိလို႔ လမ္းမွာ ရဲဖမ္းမွာစိုးလို႔ စာသင္ ေက်ာင္းေတြကုိ မသြားရဲဘူး အဲဒီအခက္အခဲ ေတြရွိတယ္၊ ဒါေကာင္းတဲ့အခ်က္ျဖစ္တယ္”ဟု ေဒါက္တာ သိန္းလြင္ကဆိုသည္။

ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ ေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားမ်ား၏ ကေလးငယ္ စုစုေပါင္း ၁ သန္းေက်ာ္ ရွိသည့္အနက္ သံုးပံု ႏွစ္ပံုမွာ ျမန္မာ ကေလးငယ္မ်ားျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။