Sunday 25 April 2010
ယာယီႏုိင္ငံကူးလက္မွတ္ ျပန္ရရန္ ဆႏၵျပသူမ်ား အလုပ္ထုတ္ခံရ
ဘေစာတင္ Saturday, April 17, 2010
ထိုင္းႏိုင္ငံ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ ဖလန္ေဆာင္ အရပ္ရွိ Thai Fishing Net Industry Co.Ltd စက္ရံုမွ ယာယီ ႏုိင္ငံ ကူးလက္မွတ္ ကိုင္ေဆာင္ခြင့္ ရရန္ ေတာင္းဆိုေသာ အလုပ္သမား (၃၂)ဦး ယမန္ေန႔က အလုပ္ထုတ္ ခံလိုက္ရေၾကာင္း သတင္းရရွိသည္။ ယင္းအလုပ္သမားမ်ားသည္ ၿပီးခဲ့သည့္ ဧၿပီလ(၁၀) ရက္ေန႔က ဆႏၵျပေတာင္းဆိုခဲ့ေသာေၾကာင့္ အလုပ္ရွင္ က ၎သိမ္းယူထားသည့္ ယာယီႏိုင္ငံကူး လက္မွတ္ျပန္ေပးထားသူမ်ားျဖစ္ၿပီး ယမန္ေန႔က အလုပ္ျပန္ဆင္း ရာတြင္ ယခုကဲ့သို႔ အလုပ္ထုတ္ခံရျခင္းျဖစ္သည္ဟု အဆိုပါစက္ရံုမွ အလုပ္သမ ေဒၚတင္ရီ က ဧရာ၀တီသို ့ေျပာသည္။
“မေန႔က က်မတို ့အလုပ္ဆင္းဖို ့သြားေတာ့ အလုပ္သမား (၃၂) ေယာက္ကို စက္ရံုထဲ ၀င္ခြင့္မရွိေတာ့ဘူး၊ အလုပ္ထုတ္ပစ္လို္က္ၿပီလို႔ လံုၿခံဳေရး၀န္ထမ္းက ေျပာတယ္၊ က်န္တဲ့အလုပ္သမားေတြကလည္း ပတ္စ္ပို႔ေတာင္း တုန္းက အားလံုးအတူတူ ေတာင္းၾကၿပီး အထုတ္ခံရတဲ့အခါ ေခါင္းေဆာင္ေျပာတဲ့လူေတြပဲ ခံရတာ ဆိုေတာ့ မေက်နပ္လို႔ မေန႔က အမ်ားစုက အလုပ္မဆင္းၾကေတာ့ဘူး”ဟု ၎က ဆိုသည္။
အလုပ္ရွင္သူေဌးက Work Permit မျပဳလုပ္ရေသး၍ ယာယီ ႏုိင္ငံကူးလက္မွတ္ ထုတ္ေပး၍ မရေၾကာင္း၊ ပိုက္ဆံမေၾကေသး၍ မထုတ္ေပးႏိုင္ေၾကာင္း၊ ဆႏၵျပသူမ်ားကို ဖမ္းဆီးအေရးယူ၍ ရေၾကာင္း ၿခိမ္းေျခာက္ ေျပာဆိုသည္ဟု ဆႏၵျပရာတြင္ ဦးေဆာင္သူ တဦးျဖစ္ေသာ ကိုသန္းေဇာ္ျမင့္ကလည္း ေျပာဆိုသည္။
“အစကေတာ့ Work Permit ကိစၥတို႔၊ ေငြမေၾကေသးလို ့တို ့နဲ ့လွည့္ပတ္ေနတယ္၊ မေပးခ်င္လို႔၊ မေန႔က က်ေတာ့ ရဲကိုေခၚၿပီး က်ေနာ္တို႔ကို ၿခိမ္းေျခာက္တယ္၊ မင္းတို ့ယာယီပတ္စ္ပို ့က ဘာမွ သံုးစားမရဘူး၊ မင္း တို႔မွာ Work Permit မရွိလို ့ငါတို ့ဖမ္းလို ့ရတယ္။ လ၀က ကလည္း မင္းတို႔ကို ဖမ္းခ်င္ရင္ အခ်ိန္မေရြး ဖမ္းလို႔ရတယ္”ဟု စက္ရံုေရွ ႔တြင္ ၿခိမ္းေျခာက္ခဲ့ေၾကာင္း ၎က ေျပာဆိုသည္။
အလုပ္သမားမ်ားက ယာယီပတ္စ္ပို ့ႏွင့္ Work Permit ျပဳလုပ္ရန္ ဘတ္ေငြ ၈၆၀၀ ကို အလုပ္ရွင္ သူေဌးထံ သို ့ေပးသြင္းရေၾကာင္း၊ သႀကၤန္မတိုင္မီထိ ဘတ္ေငြ ၈၀၀၀ ကိုေပးသြင္းၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း၊ ထို႔ေၾကာင့္ ယာယီ ပတ္စ္ပို ့ဖိုးေၾကၿပီျဖစ္ေၾကာင္း အလုပ္သမားမ်ားက ဆုိသည္။
အျဖဳတ္ခံရေသာ အလုပ္သမားမ်ားႏွင့္ နစ္နာမႈမ်ားကို အလုပ္သမား ကူညီေရးအဖြဲ ့အစည္းမ်ားမွ တဆင့္ အလုပ္သမား အခြင့္အေရးကာကြယ္ေရးအဖြဲ ့(ဆ၀ါဒီကန္)သို႕တိုင္းတန္းႏိုင္ရန္ စီစဥ္ထားသည္ဟု အလုပ္ျဖဳတ္ခံရသူ ေဒၚမိကလည္း ေျပာသည္။
“က်မတို ့မွာ အခုကိစၥေတြနဲ ့ပတ္သက္လို ့တာ၀န္ယူေဆာင္ရြက္ဖို ့ ေခါင္းေဆာင္ ၅ေယာက္ေရြးထားတယ္၊ ဒီတနလၤာေန ့က်ရင္ သူေဌးကို တိုင္မယ္၊ က်မတို ့ကို မတရားအလုပ္ျဖဳတ္ပစ္တဲ့အတြက္ နစ္နာေၾကးေတြ ေတာင္းဖို ့စီစဥ္ေနၾကတယ္”ဟု ၎က ဆုိသည္။
အဆိုပါ စက္ရံုတြင္ ျမန္မာအလုပ္သမား ၁၅၀ ေက်ာ္ရွိၿပီး အလုပ္သမား အားလံုး ယာယီပတ္စ္ပို ့ လုပ္ထားၾကၿပီး ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ ဒီမိုကေရစီရရွိေရး ထိုင္းလႈပ္ရွားမႈေကာ္မတီ (TACDB) မွ ဒါရိုက္တာ ဦးျမင့္ေ၀က“က်ေနာ္ တို႔ အလုပ္သမားေတြ ကိုယ့္ရပိုင္ခြင့္ကို ကိုယ္တိုက္ယူတာကို ႀကိဳဆိုတယ္၊ ကိုယ့္နဲ႔ အတူ ရွိရမယ့္ ပတ္စ္ပို ့စာအုပ္ကို လုပ္ၿပီးကတည္းက ကိုယ္နဲ ့ထားရမွာ၊ အဲဒီကတည္းက ေတာင္းရမွာ၊ အလုပ္သမားေတြ အေနနဲ ့အခက္အခဲႀကံဳလာရင္ ဘယ္သတင္းဌာနကို ေျပာရမလဲ၊ ဘယ္အလုပ္သမားအဖြဲ ့ကို အဆက္ အသြယ္ လုပ္ရမလဲဆိုတာလည္း သိထားဖို ့လိုတယ္၊ ပိုအေရးႀကီးတာကေတာ့ အလုပ္သမားအခြင့္အေရးကို သိေအာင္လုပ္ထားရမယ္” ဟုေျပာသည္။
ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ လာေရာက္အလုပ္လုပ္ေနၾကေသာ ျမန္မာ အလုပ္သမား ၂ သန္းမွ ၄သန္းခန္႔ရွိသည္ဟု အလုပ္သမား အေရးေဆာင္ရြက္ေနၾကေသာ အဖြဲ ့အစည္းမ်ားက ခန္ ့မွန္းၾကသည္။
အျပည့္အစံုသုိ႔ >>
ထိုင္းႏိုင္ငံ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ ဖလန္ေဆာင္ အရပ္ရွိ Thai Fishing Net Industry Co.Ltd စက္ရံုမွ ယာယီ ႏုိင္ငံ ကူးလက္မွတ္ ကိုင္ေဆာင္ခြင့္ ရရန္ ေတာင္းဆိုေသာ အလုပ္သမား (၃၂)ဦး ယမန္ေန႔က အလုပ္ထုတ္ ခံလိုက္ရေၾကာင္း သတင္းရရွိသည္။ ယင္းအလုပ္သမားမ်ားသည္ ၿပီးခဲ့သည့္ ဧၿပီလ(၁၀) ရက္ေန႔က ဆႏၵျပေတာင္းဆိုခဲ့ေသာေၾကာင့္ အလုပ္ရွင္ က ၎သိမ္းယူထားသည့္ ယာယီႏိုင္ငံကူး လက္မွတ္ျပန္ေပးထားသူမ်ားျဖစ္ၿပီး ယမန္ေန႔က အလုပ္ျပန္ဆင္း ရာတြင္ ယခုကဲ့သို႔ အလုပ္ထုတ္ခံရျခင္းျဖစ္သည္ဟု အဆိုပါစက္ရံုမွ အလုပ္သမ ေဒၚတင္ရီ က ဧရာ၀တီသို ့ေျပာသည္။
“မေန႔က က်မတို ့အလုပ္ဆင္းဖို ့သြားေတာ့ အလုပ္သမား (၃၂) ေယာက္ကို စက္ရံုထဲ ၀င္ခြင့္မရွိေတာ့ဘူး၊ အလုပ္ထုတ္ပစ္လို္က္ၿပီလို႔ လံုၿခံဳေရး၀န္ထမ္းက ေျပာတယ္၊ က်န္တဲ့အလုပ္သမားေတြကလည္း ပတ္စ္ပို႔ေတာင္း တုန္းက အားလံုးအတူတူ ေတာင္းၾကၿပီး အထုတ္ခံရတဲ့အခါ ေခါင္းေဆာင္ေျပာတဲ့လူေတြပဲ ခံရတာ ဆိုေတာ့ မေက်နပ္လို႔ မေန႔က အမ်ားစုက အလုပ္မဆင္းၾကေတာ့ဘူး”ဟု ၎က ဆိုသည္။
အလုပ္ရွင္သူေဌးက Work Permit မျပဳလုပ္ရေသး၍ ယာယီ ႏုိင္ငံကူးလက္မွတ္ ထုတ္ေပး၍ မရေၾကာင္း၊ ပိုက္ဆံမေၾကေသး၍ မထုတ္ေပးႏိုင္ေၾကာင္း၊ ဆႏၵျပသူမ်ားကို ဖမ္းဆီးအေရးယူ၍ ရေၾကာင္း ၿခိမ္းေျခာက္ ေျပာဆိုသည္ဟု ဆႏၵျပရာတြင္ ဦးေဆာင္သူ တဦးျဖစ္ေသာ ကိုသန္းေဇာ္ျမင့္ကလည္း ေျပာဆိုသည္။
“အစကေတာ့ Work Permit ကိစၥတို႔၊ ေငြမေၾကေသးလို ့တို ့နဲ ့လွည့္ပတ္ေနတယ္၊ မေပးခ်င္လို႔၊ မေန႔က က်ေတာ့ ရဲကိုေခၚၿပီး က်ေနာ္တို႔ကို ၿခိမ္းေျခာက္တယ္၊ မင္းတို ့ယာယီပတ္စ္ပို ့က ဘာမွ သံုးစားမရဘူး၊ မင္း တို႔မွာ Work Permit မရွိလို ့ငါတို ့ဖမ္းလို ့ရတယ္။ လ၀က ကလည္း မင္းတို႔ကို ဖမ္းခ်င္ရင္ အခ်ိန္မေရြး ဖမ္းလို႔ရတယ္”ဟု စက္ရံုေရွ ႔တြင္ ၿခိမ္းေျခာက္ခဲ့ေၾကာင္း ၎က ေျပာဆိုသည္။
အလုပ္သမားမ်ားက ယာယီပတ္စ္ပို ့ႏွင့္ Work Permit ျပဳလုပ္ရန္ ဘတ္ေငြ ၈၆၀၀ ကို အလုပ္ရွင္ သူေဌးထံ သို ့ေပးသြင္းရေၾကာင္း၊ သႀကၤန္မတိုင္မီထိ ဘတ္ေငြ ၈၀၀၀ ကိုေပးသြင္းၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း၊ ထို႔ေၾကာင့္ ယာယီ ပတ္စ္ပို ့ဖိုးေၾကၿပီျဖစ္ေၾကာင္း အလုပ္သမားမ်ားက ဆုိသည္။
အျဖဳတ္ခံရေသာ အလုပ္သမားမ်ားႏွင့္ နစ္နာမႈမ်ားကို အလုပ္သမား ကူညီေရးအဖြဲ ့အစည္းမ်ားမွ တဆင့္ အလုပ္သမား အခြင့္အေရးကာကြယ္ေရးအဖြဲ ့(ဆ၀ါဒီကန္)သို႕တိုင္းတန္းႏိုင္ရန္ စီစဥ္ထားသည္ဟု အလုပ္ျဖဳတ္ခံရသူ ေဒၚမိကလည္း ေျပာသည္။
“က်မတို ့မွာ အခုကိစၥေတြနဲ ့ပတ္သက္လို ့တာ၀န္ယူေဆာင္ရြက္ဖို ့ ေခါင္းေဆာင္ ၅ေယာက္ေရြးထားတယ္၊ ဒီတနလၤာေန ့က်ရင္ သူေဌးကို တိုင္မယ္၊ က်မတို ့ကို မတရားအလုပ္ျဖဳတ္ပစ္တဲ့အတြက္ နစ္နာေၾကးေတြ ေတာင္းဖို ့စီစဥ္ေနၾကတယ္”ဟု ၎က ဆုိသည္။
အဆိုပါ စက္ရံုတြင္ ျမန္မာအလုပ္သမား ၁၅၀ ေက်ာ္ရွိၿပီး အလုပ္သမား အားလံုး ယာယီပတ္စ္ပို ့ လုပ္ထားၾကၿပီး ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ ဒီမိုကေရစီရရွိေရး ထိုင္းလႈပ္ရွားမႈေကာ္မတီ (TACDB) မွ ဒါရိုက္တာ ဦးျမင့္ေ၀က“က်ေနာ္ တို႔ အလုပ္သမားေတြ ကိုယ့္ရပိုင္ခြင့္ကို ကိုယ္တိုက္ယူတာကို ႀကိဳဆိုတယ္၊ ကိုယ့္နဲ႔ အတူ ရွိရမယ့္ ပတ္စ္ပို ့စာအုပ္ကို လုပ္ၿပီးကတည္းက ကိုယ္နဲ ့ထားရမွာ၊ အဲဒီကတည္းက ေတာင္းရမွာ၊ အလုပ္သမားေတြ အေနနဲ ့အခက္အခဲႀကံဳလာရင္ ဘယ္သတင္းဌာနကို ေျပာရမလဲ၊ ဘယ္အလုပ္သမားအဖြဲ ့ကို အဆက္ အသြယ္ လုပ္ရမလဲဆိုတာလည္း သိထားဖို ့လိုတယ္၊ ပိုအေရးႀကီးတာကေတာ့ အလုပ္သမားအခြင့္အေရးကို သိေအာင္လုပ္ထားရမယ္” ဟုေျပာသည္။
ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ လာေရာက္အလုပ္လုပ္ေနၾကေသာ ျမန္မာ အလုပ္သမား ၂ သန္းမွ ၄သန္းခန္႔ရွိသည္ဟု အလုပ္သမား အေရးေဆာင္ရြက္ေနၾကေသာ အဖြဲ ့အစည္းမ်ားက ခန္ ့မွန္းၾကသည္။
Saturday 24 April 2010
မဟာခ်ဳိင္မွ ထိုင္းပုလိပ္မ်ား၏ ေငြညႇစ္နည္းအမ်ဳိးမ်ဳိး
၈ ဧၿပီ ၂၀၁၀ ေခတ္ၿပိဳင္
ျမန္မာအလုပ္သမားေတြ အမ်ားဆံုးေနႀကတဲ့ မဟာခ်ဳိင္ေဒသမွာ အခုတေလာ ျဖစ္ေနတဲ့ျပႆနာက ကြန္ပ်ဴတာအသုံးျပဳမႈနဲ႔ ဆက္ႏႊယ္ေနတဲ့ ကိစၥျဖစ္ပါတယ္။
ထိုင္းႏိုင္ငံမွာက အလုပ္ကို စိတ္ရိွလက္ရိွလုပ္ၿပီး စည္းေလးကမ္းေလးနဲ႔ေနလိုက္ရင္ ကြန္ပ်ဴတာတလုံးေလာက္ ၀ယ္ႏိုင္တဲ့ေငြကို စုေဆာင္းမိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အခုလို နည္းပညာေတြတိုးတက္ေနတဲ့ေခတ္ႀကီးမွာ တီးေခါက္ေလ့လာခ်င္တဲ့ လူငယ္တခ်ဳိ႕က ကြန္ပ်ဴတာတလုံးစာ ေငြစုေဆာင္းမိတာနဲ႔ ကြန္ပ်ဴတာ ၀ယ္ျဖစ္ၾကပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ကလည္း ခိုးကူးေခြေတြ ကူးၾကမယ္၊ တခ်ဳိ႕ကလည္း pagemaker လို နာမည္ႀကီး စာစီစာ႐ိုက္ ေဆာ့ဖ္၀ဲလ္နဲ႔ ဖိတ္စာေလး ဘာေလး ႐ိုက္တာမ်ဳိးလည္း ရိွၾကပါတယ္။
ဒီလို က်ေနာ္တို႔မွာ ကြန္ပ်ဴတာရိွတာကို ပုလိပ္ေတြသိရင္ေတာ့ အသည္းအသန္ကို ဖမ္းပါတယ္ဗ်ာ။ ဖမ္းမယ္ဆိုလည္း ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔လုပ္စားၿပီး ဥပေဒနဲ႔ၿငိေနလို႔ တရားဥပေဒနဲ႔အညီ အေရးယူတယ္ဆို ဖမ္းပါဗ်ာ။ အခုေတာ့ လူငယ္တခ်ဳိ႕က အင္တာနက္ေလး သံုးတတ္ေအာင္၊ ဂ်ာနယ္ေလးေတြဖြင့္ဖတ္ၿပီး အခ်ိန္မီသတင္းေလးေတြ သိႏိုင္ေအာင္၊ တခ်ဳိ႕ကလည္း ေဒသအသီးသီးက မိတ္ေဆြေတြနဲ႔ အဆက္အသြယ္ရေအာင္၊ အီးေမးလ္ေလး ပို႔တတ္ေအာင္ဆိုၿပီး ၀ယ္ထားၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကို ပုလိပ္ေတြက သူလွ်ဳိေတြကတဆင့္ လုိက္လံစုံစမ္း ဖမ္းဆီးၿပီး ကြန္ပ်ဴတာအမႈက ႀကီးတယ္ဆုိကာ ဘတ္ေငြ (၂) ေသာင္း၊ (၃) ေသာင္း ၿခိမ္းေျခာက္ေတာင္းပါတယ္။ ေငြရွာႏိုင္ရင္ရွာ မရွာႏိုင္ရင္ ေထာင္က်မယ္ေပါ့။ ဒီလိုနည္းနဲ႔ ေငြေတာင္းတာ က်ေနာ္တို႔ ခံေနရပါတယ္။
ေနာက္ဆုံး ပုလိပ္ေတြရဲ႕ေငြေတာင္းနည္းသစ္ကေတာ့ စာရင္းစာရြက္ပါပဲ။ အခုတေလာ ထိသြားတဲ့သူ (၁၀) ေယာက္ထက္ မနည္းေတာ့ပါဘူး။ ဖမ္းပုံဖမ္းနည္းကေတာ့ လမ္းေပၚသြားေနတဲ့ ျမန္မာအလုပ္သမားတေယာက္ကိုေတြ႔ရင္ ဆိုင္ကယ္ရပ္ၿပီး လက္မွတ္ရိွမရိွ ေမးျမန္းစစ္ေဆး၊ ပိုက္ဆံအိတ္ ႏိႈက္စစ္ေဆး၊ မေတာ္တဆမ်ား ဂဏန္းေလးေတြပါတဲ့ စာရြက္ေလး တရြက္ေလာက္ ဥပမာ ဖုန္းနံပါတ္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ေတြ႔လို႔ကေတာ့ အဲဒီစာရြက္ထဲက ဂဏန္းကို (၃) လံုးေလာက္က်န္ေအာင္ ဆြဲဆုတ္၊ ခ်ဲဂဏန္းဆိုုၿပီး လုပ္ဖမ္းပါေတာ့တယ္။ ဒီလိုမိရင္ လူကြယ္ရာကို ေခၚသြား၊ ေငြဘယ္ေလာက္ေပး၊ မေပးရင္ ဒီဂဏန္း (၃) လံုးပါတဲ့ စာရြက္ကို သက္ေသလုပ္ၿပီး ခ်ဲဂဏန္းအမႈနဲ႔ ဖမ္းမယ္လို႔ဆိုပါတယ္။
အလုပ္သမားေတြမွာ အခုဆို ဒီလိုထိုင္းပုလိပ္ေတြရဲ႕ အကြက္ဆင္ဖမ္းၿပီး ေငြေတာင္းတာေတြကို ေၾကာက္လြန္းလို႔ စာရင္းစာရြက္ေလးျဖစ္ျဖစ္ မွတ္တမ္းမွတ္ရာေလးျဖစ္ျဖစ္ ကိုင္သြားတဲ့လူေတာင္ မရွိသေလာက္ ျဖစ္ကုန္ၾကပါၿပီ။
ေနာက္ေငြညႇစ္နည္းတမ်ဳိးကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံသားအလုပ္သမားေတြ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ်ဆိုသလို ႀကံဳေတြ႔ေနရတဲ့အျဖစ္အပ်က္ပါ။ အထူးသျဖင့္ေတာ့ စေန တနဂၤေႏြလို အလုပ္နားရက္ေတြမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔လို အလုပ္သမားေတြဟာ တပတ္လံုး အလုပ္လုပ္ထားၾကလို႔ အလုပ္နားရက္မွာ အျပင္ထြက္ၿပီး သြားစရာ လုပ္စရာရိွတာကို သြားၾကပါတယ္။ ဒီလိုသြားတဲ့အခါ ျမန္မာႏုိင္ငံသားမွန္းသိတယ္ ဆိုတာနဲ႔ ထိုင္းပုလိပ္ေတြက ဘယ္သြားမလဲ၊ လက္မွတ္ရိွလား၊ ျပစမ္းဆိုၿပီး စစ္ေဆးေမးျမန္း ပါေတာ့တယ္။ အဲလိုစစ္ေဆးတဲ့အခါ လက္မွတ္က ဘာေတြလိုေနတယ္၊ ဘယ္ေနရာက မျပည့္စုံဘူးဆိုၿပီး အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးရွာ၊ ေနာက္ဆုံး မင္းတို႔ ျမင္းေဆးေရာင္းသလားလို႔ ေမးျမန္းၿပီး အိတ္ကို ဟုိႏႈိက္ဒီႏႈိက္နဲ႔ ေငြေရးေၾကးေရးအေျခအေန စူးစမ္းလိုက္ပါေသးတယ္။
ထိုင္းပုလိပ္ပါးစပ္က ယာဘ (ျမင္းေဆး) ဆိုတဲ့ အသံၾကားတာနဲ႔ ထမင္းစားေရေသာက္ေလာက္သာ ထုိင္းစကားေျပာတတ္တဲ့ က်ေနာ္တို႔ အလုပ္သမားေတြခမ်ာ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ ေၾကာက္လန္႔ေနတာကို ျမင္တဲ့အခါ ပုလိပ္ေတြက ႐ံုးလိုက္ခဲ့ ျမန္မာျပည္ျပန္ပို႔မယ္ဆုိၿပီး ၿခိမ္းေျခာက္ ေငြညႇစ္ေတာ့တာပါပဲ။
တနဂၤေႏြလိုေန႔မ်ဳိးမွာ အဲလိုအျဖစ္မ်ဳိးႀကံဳရင္ အလုပ္႐ံုက တာ၀န္ရွိသူေတြ မလိုက္လာႏိုင္တာေၾကာင့္ ပုလိပ္ေတြအတြက္ အကြက္ပါပဲ။ တကယ္ေတာ့ အလုပ္႐ံု (သို႔မဟုတ္) သူေဌးေတြကလည္း ပုလိပ္စစ္ရင္ ျပသႏုိင္ဖို႔ လိုအပ္တဲ့ စာရြက္စာတမ္းေတြ ေပးထားၿပီးသားပါ။ ဒါကိုလည္း ပုလိပ္ေတြကသိလ်က္နဲ႔ စကားမတတ္ၾက၊ နားမလည္ၾက၊ ေၾကာက္တတ္ၾကတာကို အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး လုပ္စားေနၾကတာပါ။
မဟာခ်ဳိင္ေဒသတ၀ိုက္မွာ တကယ့္ကို ထိထိေရာက္ေရာက္ အလုပ္သမားေတြကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ႏုိင္တဲ့ အဖြဲ႔အစည္းတခုမွမရွိပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တုိ႔ ျမန္မာအလုပ္သမားေတြ ေၾကာက္လန္႔ေနရမႈက ကင္းေ၀းေအာင္ တာ၀န္ရွိအဖြဲ႔အစည္းေတြ နည္းလမ္းတစုံတရာ ရွာေဖြအကူအညီေပးႏိုင္ဖို႔ တင္ျပလိုက္ရပါတယ္။
အျပည့္အစံုသုိ႔ >>
ျမန္မာအလုပ္သမားေတြ အမ်ားဆံုးေနႀကတဲ့ မဟာခ်ဳိင္ေဒသမွာ အခုတေလာ ျဖစ္ေနတဲ့ျပႆနာက ကြန္ပ်ဴတာအသုံးျပဳမႈနဲ႔ ဆက္ႏႊယ္ေနတဲ့ ကိစၥျဖစ္ပါတယ္။
ထိုင္းႏိုင္ငံမွာက အလုပ္ကို စိတ္ရိွလက္ရိွလုပ္ၿပီး စည္းေလးကမ္းေလးနဲ႔ေနလိုက္ရင္ ကြန္ပ်ဴတာတလုံးေလာက္ ၀ယ္ႏိုင္တဲ့ေငြကို စုေဆာင္းမိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အခုလို နည္းပညာေတြတိုးတက္ေနတဲ့ေခတ္ႀကီးမွာ တီးေခါက္ေလ့လာခ်င္တဲ့ လူငယ္တခ်ဳိ႕က ကြန္ပ်ဴတာတလုံးစာ ေငြစုေဆာင္းမိတာနဲ႔ ကြန္ပ်ဴတာ ၀ယ္ျဖစ္ၾကပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ကလည္း ခိုးကူးေခြေတြ ကူးၾကမယ္၊ တခ်ဳိ႕ကလည္း pagemaker လို နာမည္ႀကီး စာစီစာ႐ိုက္ ေဆာ့ဖ္၀ဲလ္နဲ႔ ဖိတ္စာေလး ဘာေလး ႐ိုက္တာမ်ဳိးလည္း ရိွၾကပါတယ္။
ဒီလို က်ေနာ္တို႔မွာ ကြန္ပ်ဴတာရိွတာကို ပုလိပ္ေတြသိရင္ေတာ့ အသည္းအသန္ကို ဖမ္းပါတယ္ဗ်ာ။ ဖမ္းမယ္ဆိုလည္း ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔လုပ္စားၿပီး ဥပေဒနဲ႔ၿငိေနလို႔ တရားဥပေဒနဲ႔အညီ အေရးယူတယ္ဆို ဖမ္းပါဗ်ာ။ အခုေတာ့ လူငယ္တခ်ဳိ႕က အင္တာနက္ေလး သံုးတတ္ေအာင္၊ ဂ်ာနယ္ေလးေတြဖြင့္ဖတ္ၿပီး အခ်ိန္မီသတင္းေလးေတြ သိႏိုင္ေအာင္၊ တခ်ဳိ႕ကလည္း ေဒသအသီးသီးက မိတ္ေဆြေတြနဲ႔ အဆက္အသြယ္ရေအာင္၊ အီးေမးလ္ေလး ပို႔တတ္ေအာင္ဆိုၿပီး ၀ယ္ထားၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကို ပုလိပ္ေတြက သူလွ်ဳိေတြကတဆင့္ လုိက္လံစုံစမ္း ဖမ္းဆီးၿပီး ကြန္ပ်ဴတာအမႈက ႀကီးတယ္ဆုိကာ ဘတ္ေငြ (၂) ေသာင္း၊ (၃) ေသာင္း ၿခိမ္းေျခာက္ေတာင္းပါတယ္။ ေငြရွာႏိုင္ရင္ရွာ မရွာႏိုင္ရင္ ေထာင္က်မယ္ေပါ့။ ဒီလိုနည္းနဲ႔ ေငြေတာင္းတာ က်ေနာ္တို႔ ခံေနရပါတယ္။
ေနာက္ဆုံး ပုလိပ္ေတြရဲ႕ေငြေတာင္းနည္းသစ္ကေတာ့ စာရင္းစာရြက္ပါပဲ။ အခုတေလာ ထိသြားတဲ့သူ (၁၀) ေယာက္ထက္ မနည္းေတာ့ပါဘူး။ ဖမ္းပုံဖမ္းနည္းကေတာ့ လမ္းေပၚသြားေနတဲ့ ျမန္မာအလုပ္သမားတေယာက္ကိုေတြ႔ရင္ ဆိုင္ကယ္ရပ္ၿပီး လက္မွတ္ရိွမရိွ ေမးျမန္းစစ္ေဆး၊ ပိုက္ဆံအိတ္ ႏိႈက္စစ္ေဆး၊ မေတာ္တဆမ်ား ဂဏန္းေလးေတြပါတဲ့ စာရြက္ေလး တရြက္ေလာက္ ဥပမာ ဖုန္းနံပါတ္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ေတြ႔လို႔ကေတာ့ အဲဒီစာရြက္ထဲက ဂဏန္းကို (၃) လံုးေလာက္က်န္ေအာင္ ဆြဲဆုတ္၊ ခ်ဲဂဏန္းဆိုုၿပီး လုပ္ဖမ္းပါေတာ့တယ္။ ဒီလိုမိရင္ လူကြယ္ရာကို ေခၚသြား၊ ေငြဘယ္ေလာက္ေပး၊ မေပးရင္ ဒီဂဏန္း (၃) လံုးပါတဲ့ စာရြက္ကို သက္ေသလုပ္ၿပီး ခ်ဲဂဏန္းအမႈနဲ႔ ဖမ္းမယ္လို႔ဆိုပါတယ္။
အလုပ္သမားေတြမွာ အခုဆို ဒီလိုထိုင္းပုလိပ္ေတြရဲ႕ အကြက္ဆင္ဖမ္းၿပီး ေငြေတာင္းတာေတြကို ေၾကာက္လြန္းလို႔ စာရင္းစာရြက္ေလးျဖစ္ျဖစ္ မွတ္တမ္းမွတ္ရာေလးျဖစ္ျဖစ္ ကိုင္သြားတဲ့လူေတာင္ မရွိသေလာက္ ျဖစ္ကုန္ၾကပါၿပီ။
ေနာက္ေငြညႇစ္နည္းတမ်ဳိးကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံသားအလုပ္သမားေတြ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ်ဆိုသလို ႀကံဳေတြ႔ေနရတဲ့အျဖစ္အပ်က္ပါ။ အထူးသျဖင့္ေတာ့ စေန တနဂၤေႏြလို အလုပ္နားရက္ေတြမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔လို အလုပ္သမားေတြဟာ တပတ္လံုး အလုပ္လုပ္ထားၾကလို႔ အလုပ္နားရက္မွာ အျပင္ထြက္ၿပီး သြားစရာ လုပ္စရာရိွတာကို သြားၾကပါတယ္။ ဒီလိုသြားတဲ့အခါ ျမန္မာႏုိင္ငံသားမွန္းသိတယ္ ဆိုတာနဲ႔ ထိုင္းပုလိပ္ေတြက ဘယ္သြားမလဲ၊ လက္မွတ္ရိွလား၊ ျပစမ္းဆိုၿပီး စစ္ေဆးေမးျမန္း ပါေတာ့တယ္။ အဲလိုစစ္ေဆးတဲ့အခါ လက္မွတ္က ဘာေတြလိုေနတယ္၊ ဘယ္ေနရာက မျပည့္စုံဘူးဆိုၿပီး အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးရွာ၊ ေနာက္ဆုံး မင္းတို႔ ျမင္းေဆးေရာင္းသလားလို႔ ေမးျမန္းၿပီး အိတ္ကို ဟုိႏႈိက္ဒီႏႈိက္နဲ႔ ေငြေရးေၾကးေရးအေျခအေန စူးစမ္းလိုက္ပါေသးတယ္။
ထိုင္းပုလိပ္ပါးစပ္က ယာဘ (ျမင္းေဆး) ဆိုတဲ့ အသံၾကားတာနဲ႔ ထမင္းစားေရေသာက္ေလာက္သာ ထုိင္းစကားေျပာတတ္တဲ့ က်ေနာ္တို႔ အလုပ္သမားေတြခမ်ာ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ ေၾကာက္လန္႔ေနတာကို ျမင္တဲ့အခါ ပုလိပ္ေတြက ႐ံုးလိုက္ခဲ့ ျမန္မာျပည္ျပန္ပို႔မယ္ဆုိၿပီး ၿခိမ္းေျခာက္ ေငြညႇစ္ေတာ့တာပါပဲ။
တနဂၤေႏြလိုေန႔မ်ဳိးမွာ အဲလိုအျဖစ္မ်ဳိးႀကံဳရင္ အလုပ္႐ံုက တာ၀န္ရွိသူေတြ မလိုက္လာႏိုင္တာေၾကာင့္ ပုလိပ္ေတြအတြက္ အကြက္ပါပဲ။ တကယ္ေတာ့ အလုပ္႐ံု (သို႔မဟုတ္) သူေဌးေတြကလည္း ပုလိပ္စစ္ရင္ ျပသႏုိင္ဖို႔ လိုအပ္တဲ့ စာရြက္စာတမ္းေတြ ေပးထားၿပီးသားပါ။ ဒါကိုလည္း ပုလိပ္ေတြကသိလ်က္နဲ႔ စကားမတတ္ၾက၊ နားမလည္ၾက၊ ေၾကာက္တတ္ၾကတာကို အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး လုပ္စားေနၾကတာပါ။
မဟာခ်ဳိင္ေဒသတ၀ိုက္မွာ တကယ့္ကို ထိထိေရာက္ေရာက္ အလုပ္သမားေတြကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ႏုိင္တဲ့ အဖြဲ႔အစည္းတခုမွမရွိပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တုိ႔ ျမန္မာအလုပ္သမားေတြ ေၾကာက္လန္႔ေနရမႈက ကင္းေ၀းေအာင္ တာ၀န္ရွိအဖြဲ႔အစည္းေတြ နည္းလမ္းတစုံတရာ ရွာေဖြအကူအညီေပးႏိုင္ဖို႔ တင္ျပလိုက္ရပါတယ္။
မဟာခ်ဳိင္မွ အိမ္ေ၀းသူမ်ား
Wednesday 7 April 2010
ယာယီ ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ သိမ္း၍ အလုပ္သမားမ်ား ဆႏၵျပ
ဘေစာတင္ Tuesday, April 06, 2010
ယာယီႏိုင္ငံကူး လက္မွတ္မ်ားကို အလုပ္ရွင္က သိမ္းယူထားၿပီး ေငြေတာင္း ေသာေၾကာင့္ ယမန္ေန႔က ျမန္မာ အလုပ္သမားမ်ား ဆႏၵျပ ေတာင္းဆို ၾကေၾကာင္း သိရသည္။ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕၊ ဖလန္ေဆာင္ အရပ္ရွိ Chamlisure Furniture ကုလားထိုင္ စက္႐ံုမွ အလုပ္သမား ၂၀၀ ခန္႔၏ ယာယီ ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္မ်ားကို ျပန္လိုခ်င္လွ်င္ ဘတ္ ၂၀၀၀ ေပးရမည္ဟု အလုပ္ရွင္က ေတာင္း သျဖင့္ ဧၿပီလ ၅ ရက္ေန႔ နံနက္မွစ၍ အလုပ္မဆင္းဘဲ ေတာင္းဆို ဆႏၵျပၾကျခင္း ျဖစ္သည္။
“က်ေနာ္တို႔က ပတ္စ္ပို႔ လုပ္ထားၿပီးမွ မိတၱဴပဲ ကိုင္ထားရေတာ့ မေက်နပ္ၾကဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ စုၿပီးေတာ့ စာအုပ္ ထုတ္မေပးရင္ အလုပ္ မဆင္းဘူး ဆိုၿပီး ေတာင္းဆို ၾကတယ္၊ တျခား စက္႐ံုေတြမွာ ဒီလို သိမ္းမထားဘူး”ဟု ယာယီ ႏုိင္ငံကူး လက္မွတ္ ျပန္ရရန္ ေတာင္းဆိုသူ ကိုသန္းေဇာ္လင္းက ဧရာဝတီသို႔ ေျပာသည္။
အဆိုပါစက္႐ံုတြင္ ျမန္မာအလုပ္သမား ၄၀၀ နီးပါးအနက္ ၂၀၀ ခန္႔က ယာယီ ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ကို ေကာ့ေသာင္းတြင္ သြားေရာက္ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္။ ယင္းလက္မွတ္ ကုန္က်စရိတ္ကို အလုပ္သမားမ်ားက ကိုယ္တိုင္ အကုန္အက်ခံထားျခင္း ျဖစ္သည္။
အလုပ္သမားမ်ားက ထုိသို႔ ေတာင္းဆိုရာ အလုပ္ရွင္က ေငြေပးရမည္ဟု ျမန္မာဘာသာျဖင့္ စာကပ္ေၾကညာ ေၾကာင္း၊ အလုပ္သမား ၂၀ ခန္႔ကသာ ေငြေပး ေရြးယူၾကေၾကာင္း သိရသည္။
လက္မွတ္ အသိမ္းခံထားရသူ အလုပ္သမား ကိုမ်ိဳးက“ပတ္စ္ပို႔ စာအုပ္ လုပ္ၿပီးကတည္းက သူေဌးမ ေတြပဲ သိမ္းထားတယ္၊ က်ေနာ္တို႔က လူစုၿပီးေတာင္းေတာ့ အစက ဟိုေန႔ ေပးမလုိလို ဒီေန႔ ေပးမလုိလုိနဲ႔ ေနာက္ ဆံုးေတာ့ စက္႐ံုထဲမွာ စာကပ္တယ္ဗ်ာ၊ အေရးတႀကီး ရြာျပန္မယ့္လူ တခ်ိဳ႕ေတာ့ ပိုက္ဆံေပး ယူသြား ၾက တယ္၊ က်ေနာ္တို႔ေတာ့ မေပးႏိုင္ဘူး”ဟု ေျပာသည္။
ယာယီ ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ ျပန္ရရန္ ေတာင္းဆိုသူမ်ားက ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ား အေရး ေဆာင္႐ြက္ေန သည့္ ဘန္ေကာက္ အေျခစိုက္ ေရာင္ျခည္ဦး အလုပ္သမားေရးအဖြဲ႔သို႔လည္း ဆက္သြယ္ အကူအညီ ေတာင္း ေၾကာင္း သိရသည္။
ေရာင္ျခည္ဦး အလုပ္သမားအဖြဲ႔မွ တာဝန္ခံ ကိုေစာဂ်က္က“အလုပ္သမား ဥပေဒအရဆိုရင္ ဒီစာအုပ္ဟာ အလုပ္သမားနဲ႔ပဲ ရွိေနရမယ္၊ သူေဌးက သိမ္းထားရမယ့္ဟာ မဟုတ္ဘူး၊ အခုလို သိမ္းထားတယ္ဆိုတာ မျဖစ္သင့္ဘူး၊ ပုလိပ္စစ္ရင္ ဘာနဲ႔ ေျဖရွင္းမလဲ”ဟု ဆိုသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ ဒီမိုကေရစီ ရရွိေရး ထိုင္းလႈပ္ရွားမႈ ေကာ္မတီ (Thai Action Committee for Democracy in Burma – TACDB) မွ ထိုင္းလူမ်ိဳး ေရွ႕ေန မစၥတာ ဖိနိန္ကလည္း“ယာယီ ပတ္စ္ပို႔က အလုပ္သမားေတြ အတြက္ လုပ္တာ၊ သူေဌးေတြ ကိုင္ထားဖို႔ လုပ္တာ မဟုတ္ဘူး”ဟု ေျပာသည္။
ယင္းသို႔ အလုပ္သမားမ်ား ဆႏၵျပေတာင္းဆိုၾကေသာေၾကာင့္ အလုပ္ရွင္၏ သမီးေရာက္လာကာ သႀကၤန္ မတိုင္မီ ၂ ရက္အလိုတြင္ ယာယီႏုိင္ငံကူးလက္မွတ္မ်ား ျပန္ထုတ္ေပးမည္ဟု ေျပာဆိုသျဖင့္ တခ်ိဳ႕က အလုပ္ျပန္ဝင္ေသာ္လည္း အမ်ားစုမွာ အလုပ္ ျပန္မဆင္းၾကေသးေၾကာင္း သိရသည္။
အကယ္၍ ကတိအတိုင္း ယင္းလက္မွတ္မ်ား ျပန္ထုတ္မေပးပါက အလုပ္သမား ဝန္ႀကီၤးဌာနအထိ တိုင္တန္း ရန္ ရည္ရြယ္ထားသည္ ဟု အလုပ္သမားမ်ားက ဆိုသည္။
ထိုင္းႏုိင္ငံအတြင္း ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမား စုစုေပါင္း ၂ သန္း မွ ၄ သန္းအထိ ရွိသည္ဟု အလုပ္သမား ေရးရာ အဖြဲ႔မ်ားက ခန္႔မွန္းၾကသည္။
နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္ သြားေရာက္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ေရးအတြက္ ထိုင္း-ျမန္မာ ႏွစ္ႏိုင္ငံ အာဏာပုိင္တုိ႔က ယာယီ ႏုိင္ငံကူးလက္မွတ္ ထုတ္ေပးေရး အစီအစဥ္ကို ၂၀၀၉ ခု ဇူလိုင္လအတြင္းက စတင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
အျပည့္အစံုသုိ႔ >>
ယာယီႏိုင္ငံကူး လက္မွတ္မ်ားကို အလုပ္ရွင္က သိမ္းယူထားၿပီး ေငြေတာင္း ေသာေၾကာင့္ ယမန္ေန႔က ျမန္မာ အလုပ္သမားမ်ား ဆႏၵျပ ေတာင္းဆို ၾကေၾကာင္း သိရသည္။ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕၊ ဖလန္ေဆာင္ အရပ္ရွိ Chamlisure Furniture ကုလားထိုင္ စက္႐ံုမွ အလုပ္သမား ၂၀၀ ခန္႔၏ ယာယီ ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္မ်ားကို ျပန္လိုခ်င္လွ်င္ ဘတ္ ၂၀၀၀ ေပးရမည္ဟု အလုပ္ရွင္က ေတာင္း သျဖင့္ ဧၿပီလ ၅ ရက္ေန႔ နံနက္မွစ၍ အလုပ္မဆင္းဘဲ ေတာင္းဆို ဆႏၵျပၾကျခင္း ျဖစ္သည္။
“က်ေနာ္တို႔က ပတ္စ္ပို႔ လုပ္ထားၿပီးမွ မိတၱဴပဲ ကိုင္ထားရေတာ့ မေက်နပ္ၾကဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ စုၿပီးေတာ့ စာအုပ္ ထုတ္မေပးရင္ အလုပ္ မဆင္းဘူး ဆိုၿပီး ေတာင္းဆို ၾကတယ္၊ တျခား စက္႐ံုေတြမွာ ဒီလို သိမ္းမထားဘူး”ဟု ယာယီ ႏုိင္ငံကူး လက္မွတ္ ျပန္ရရန္ ေတာင္းဆိုသူ ကိုသန္းေဇာ္လင္းက ဧရာဝတီသို႔ ေျပာသည္။
အဆိုပါစက္႐ံုတြင္ ျမန္မာအလုပ္သမား ၄၀၀ နီးပါးအနက္ ၂၀၀ ခန္႔က ယာယီ ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ကို ေကာ့ေသာင္းတြင္ သြားေရာက္ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္။ ယင္းလက္မွတ္ ကုန္က်စရိတ္ကို အလုပ္သမားမ်ားက ကိုယ္တိုင္ အကုန္အက်ခံထားျခင္း ျဖစ္သည္။
အလုပ္သမားမ်ားက ထုိသို႔ ေတာင္းဆိုရာ အလုပ္ရွင္က ေငြေပးရမည္ဟု ျမန္မာဘာသာျဖင့္ စာကပ္ေၾကညာ ေၾကာင္း၊ အလုပ္သမား ၂၀ ခန္႔ကသာ ေငြေပး ေရြးယူၾကေၾကာင္း သိရသည္။
လက္မွတ္ အသိမ္းခံထားရသူ အလုပ္သမား ကိုမ်ိဳးက“ပတ္စ္ပို႔ စာအုပ္ လုပ္ၿပီးကတည္းက သူေဌးမ ေတြပဲ သိမ္းထားတယ္၊ က်ေနာ္တို႔က လူစုၿပီးေတာင္းေတာ့ အစက ဟိုေန႔ ေပးမလုိလို ဒီေန႔ ေပးမလုိလုိနဲ႔ ေနာက္ ဆံုးေတာ့ စက္႐ံုထဲမွာ စာကပ္တယ္ဗ်ာ၊ အေရးတႀကီး ရြာျပန္မယ့္လူ တခ်ိဳ႕ေတာ့ ပိုက္ဆံေပး ယူသြား ၾက တယ္၊ က်ေနာ္တို႔ေတာ့ မေပးႏိုင္ဘူး”ဟု ေျပာသည္။
ယာယီ ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ ျပန္ရရန္ ေတာင္းဆိုသူမ်ားက ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ား အေရး ေဆာင္႐ြက္ေန သည့္ ဘန္ေကာက္ အေျခစိုက္ ေရာင္ျခည္ဦး အလုပ္သမားေရးအဖြဲ႔သို႔လည္း ဆက္သြယ္ အကူအညီ ေတာင္း ေၾကာင္း သိရသည္။
ေရာင္ျခည္ဦး အလုပ္သမားအဖြဲ႔မွ တာဝန္ခံ ကိုေစာဂ်က္က“အလုပ္သမား ဥပေဒအရဆိုရင္ ဒီစာအုပ္ဟာ အလုပ္သမားနဲ႔ပဲ ရွိေနရမယ္၊ သူေဌးက သိမ္းထားရမယ့္ဟာ မဟုတ္ဘူး၊ အခုလို သိမ္းထားတယ္ဆိုတာ မျဖစ္သင့္ဘူး၊ ပုလိပ္စစ္ရင္ ဘာနဲ႔ ေျဖရွင္းမလဲ”ဟု ဆိုသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ ဒီမိုကေရစီ ရရွိေရး ထိုင္းလႈပ္ရွားမႈ ေကာ္မတီ (Thai Action Committee for Democracy in Burma – TACDB) မွ ထိုင္းလူမ်ိဳး ေရွ႕ေန မစၥတာ ဖိနိန္ကလည္း“ယာယီ ပတ္စ္ပို႔က အလုပ္သမားေတြ အတြက္ လုပ္တာ၊ သူေဌးေတြ ကိုင္ထားဖို႔ လုပ္တာ မဟုတ္ဘူး”ဟု ေျပာသည္။
ယင္းသို႔ အလုပ္သမားမ်ား ဆႏၵျပေတာင္းဆိုၾကေသာေၾကာင့္ အလုပ္ရွင္၏ သမီးေရာက္လာကာ သႀကၤန္ မတိုင္မီ ၂ ရက္အလိုတြင္ ယာယီႏုိင္ငံကူးလက္မွတ္မ်ား ျပန္ထုတ္ေပးမည္ဟု ေျပာဆိုသျဖင့္ တခ်ိဳ႕က အလုပ္ျပန္ဝင္ေသာ္လည္း အမ်ားစုမွာ အလုပ္ ျပန္မဆင္းၾကေသးေၾကာင္း သိရသည္။
အကယ္၍ ကတိအတိုင္း ယင္းလက္မွတ္မ်ား ျပန္ထုတ္မေပးပါက အလုပ္သမား ဝန္ႀကီၤးဌာနအထိ တိုင္တန္း ရန္ ရည္ရြယ္ထားသည္ ဟု အလုပ္သမားမ်ားက ဆိုသည္။
ထိုင္းႏုိင္ငံအတြင္း ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမား စုစုေပါင္း ၂ သန္း မွ ၄ သန္းအထိ ရွိသည္ဟု အလုပ္သမား ေရးရာ အဖြဲ႔မ်ားက ခန္႔မွန္းၾကသည္။
နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္ သြားေရာက္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ေရးအတြက္ ထိုင္း-ျမန္မာ ႏွစ္ႏိုင္ငံ အာဏာပုိင္တုိ႔က ယာယီ ႏုိင္ငံကူးလက္မွတ္ ထုတ္ေပးေရး အစီအစဥ္ကို ၂၀၀၉ ခု ဇူလိုင္လအတြင္းက စတင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
Tuesday 6 April 2010
အဖမ္းဆီးခံ ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ားအား ျမန္မာအာဏာပိုင္ေတြ စစ္တပ္အတြင္းသို႕ ပို႕ေဆာင္ေန
ထိုင္းႏိုင္ငံ မဲေဆာက္ေဒသရွိ ျမန္မာအလုပ္သမားကို ထုိင္းရဲမ်ားမွ အလုပ္ခြင္အတြင္း ဝင္ေရာက္ဖမ္းဆီး ေထာင္ခ်ခ့ဲၿပီးျမန္မာျပည္သုိ႕ ျပန္လည္ပို႕ေဆာင္ရာ ၉၉၉ ဂိတ္ ၁ရွိ ျမန္မာအာဏာပိုင္မ်ားက ေငြျဖင့္ မေရြးႏုိင္သူမ်ားကို စစ္မႈမထမ္းမေနရ ဟုဆိုကာ အလိုမတူဘဲ စစ္တပ္ထဲသို႕ ပုိ႕ေဆာင္ေနသည္ ဟု ထို ဂိတ္မွ ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္လာသူတစ္ေယာက္က ေျပာသည္၊
ယခုလ ၁၃ရက္ေန႕တြင္ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕ မယ္ပရက္ကြက္ရွိ ေဆးသုတ္လုပ္ငန္းခြင္အတြင္း ထိုင္းပုလိပ္မ်ား ဝင္ေရာက္ဖမ္းဆီးရာ လက္မွတ္မရွိသူ ေဆးသုတ္သမား ၄ ဦးကို ဖမ္းဆီး သြားခဲ့သည္။ ဖမ္းဆီးခံရသည့္ အလုပ္သမား ၄ ဦးကို လက္မွတ္မရွိသည့္အတြက္ သံေထာက္အမႈ ျဖစ္ေသာေၾကာင့့္္ ၁၂ ရက္ ေထာင္ခ်ခဲ့သည္၊
ေထာင္ ၁၂ရက္ က်ခံၿပီးေနာက္ ထုိင္းအာဏာပိုင္ေတြက ျမန္မာျပည္ဘက္ျခမ္းသို႕ ပုိ႕ေဆာင္ခဲ့သည္၊ ျမန္မာျပည္ဘက္ျခမ္းေရာက္ရွိၿပီီး ဘတ္ေငြ ၁ဝဝဝျဖင့္ ေရြးခုိင္းသည္၊ ေရြးႏုိင္သူမ်ားကို ျပန္လႊတ္ေပးၿပီး မေရြးႏုိင္သူမ်ားကုိ ေပၚတာထဲသုိ႕ ထည့္ပစ္မည္၊ စစ္သားလုပ္ရမည္၊ ေျမေအာက္ခန္းသုိ႔ ပို႔မည္ဟု အမ်ိဳးအမ်ိဳးၿခိမ္းေျခာက္ ရုိက္ႏွကေၾကာင္းစစ္တပ္ထဲ အတင္းပို႕ေဆာင္ရာမွ ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္လာသူ ကိုမင္းညိုက ယခုလို ေျပာဆိုသည္၊
“ သူတုိ႕ (အာဏာပုိင္)ေတြျဖစ္တ့ဲDKBAဂိတ္အတြင္းက တာဝန္ရွိသူ ကိုဖိုးေက်ာ္က က်ေနာ္တို႕ကို ထုိင္းဘက္ကမ္း သုည ဂိတ္မွာ ခ်ေပးတယ္၊ၿပီးေတာ့ျမန္မာဘက္ျခမ္း ၉၉၉ ဂိတ္က စက္ေလွနဲ႕လာေခၚတယ္၊ ေရလည္မွာ ေသာင္ျဖစ္ထြန္းေနတဲ့ ေနရာမွာ ေလွကိုရပ္ၿပီး ဘတ္ေငြ ၅ဝဝနဲ႕ ေရြးခုိင္းတယ္၊ မေရြးႏုိင္သူေတြကို ကမ္းေပၚတက္ခုိင္းၿပီး လူစီလူစစ္တယ္၊ မိန္းကေလး သက္သက္ေယာက္်ားေလးသက္သက္ ေခၚသြားတယ္။ စခန္္းေရာက္ေတာ့ဘတ္ ၁ဝဝဝ ေပးရတယ္ ေပးရင္ေတာ့ ျပန္ရတယ္ေလ ဒါေၾကာင့္လာေရြးဖို႕ဆက္သြယ္ခုိင္းတယ္၊ က်ေနာ္နဲ႕ က်န္တဲ့ ၁၂ေယာက္ေလာက္ မေရြးႏိုင္ေတာ့ ရိုက္တယ္၊ ထိုးတာလည္း ခံရတယ္၊ ၿပီးေတာ့ စစ္တပ္ထဲပုိ႕မယ္ဆုိၿပီး ဂိတ္ထဲမွာပဲ ေနခုိင္းတယ္၊ ထြက္ေျပးရင္ ေထာင္ထားတဲ့ မုိင္းေတြရွိတယ္လည္းေျပာတယ္၊ ညအိပ္ၿပီးေနာက္ေန႕ ၁ဝနာရီထိုးရင္ စစ္တပ္က ကား လာေခၚမယ္ေျပာတယ္၊ က်ေတာ္လည္း ထြက္ေျပးဖို႕ပဲ စဥ္းစားေနမိတယ္ေလ၊ ၁ နာရီထိုးေတာ့ လူလစ္တာနဲ႕ ေခ်ာင္းထဲခုန္ခ်ၿပီး ထြက္ေျပးတယ္၊ ေနာက္က လုိက္ဖမ္းၾကေသးတယ္၊ မေျပးနဲ႕ ရပ္လို႕ေအာ္တယ္၊ မရပ္ေသနတ္ပစ္မယ္လို႕ လည္းၿခိမ္းေျခာက္တယ္၊ က်ေနာ္က ပစ္ခ်င္ပစ္ပါေစ ေျပးမယ္ဆိုးၿပီး ေျပးတာပဲ၊ ဒီလိုနဲ႕ ထုိင္းဘက္ကမ္းကို ေရာက္တဲ့အထိ ဆက္ေျပးရင္း လြတ္လာတာပါ ”ဟုေျပာသည္၊
က်ေနာ္ထပ္ေျပာခ်င္တာ သတိေပးခ်င္တာက ထုိင္းမွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ ညီအစ္ကုိေမာင္ႏွမေတြ လက္မွတ္မရွိလို႕ အဖမ္းခံရရင္ ျမန္မာျပည္ ျပန္ပို႕တာ ခံၾကရမွာပဲ၊ အဲသည္လို ျပန္ပုိ႕တာခံရရင္ က်ေနာ္လုိ အႏွိပ္စက္ခံ အႏိုင္က်င့္တာ ခံရမယ္၊ ေပၚတာထဲထည့္တာ စစ္တပ္ထဲထည့္တာ ေတြ ခံရမယ္၊ မေရြးႏုိင္ရင္ ခံရမွာေပါ့၊ ေရြးႏုိင္ရင္ေတာ့ ကိစၥမရွိဘူး၊ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ အသြားအလာ ဆင္ျခင္ သတိနဲ႕ သြားလာဖို႕ကို ေျပာခ်င္တာပါဟု ကိုမင္းညိဳက ေျပာသည္၊
ယခင္ႏွစ္ေတြက စစ္တပ္ထဲထည့္တာ ေပၚတာဆြဲတာေတြ မရွိခဲ့ပါဘူး၊ ယခုႏွစ္ ၃လပိုင္းက်မွ အခုလို လုပ္ေဆာင္လာတာဟာ ဟု ထပ္မံ သိရွိရပါသည္၊
Monday 5 April 2010
ျမန္မာ အလုပ္သမား မေလးရွားႏိုင္ငံ ဆီလန္ေဂါ တြင္ အသတ္ခံရ
freedomnewsgroup
အသက္ ၃၃ ႏွစ္ အရြယ္ရွိ ျမန္မာ အလုပ္သမား ကိုမင္းေစာဦး ဆိုသူသည္ တနဂၤေႏြေန႔က မေလးရွားႏိုင္ငံ
ဆီလန္ဂါရွိ ကလန္ၿမိဳ ့မွ ပိုက္စက္ရံု တစ္ခု ေရွ႕တြင္ လဲက်ေသဆံုးေနသည္ကို ေတြ ့ရွိ ရေၾကာင္း ယေန႔ထုတ္
မေလးေမး သတင္းစာ တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။
ေသဆံုးသူ၏ ရုပ္အေလာင္းကို ကလန္ ရွိ ဘူကစ္ ရာဂ်ာ စက္မႈ ဇုန္ တြင္ ယမန္ေန ့ည ၈ နာရီက စက္ရံု ၏
တာ၀န္ရွိ သူ တစ္ဦး က ေတြ ့ရွိ ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ကလန္ ရဲ က မေလးေမး သို ့ေျပာသည္။ေတြ ့ရွိ ခ်ိန္တြင္
တစ္ကိုယ္လံုး ေသြးမ်ားျဖင့္ ေပက်ံေနၿပီး ၀မ္းဗိုက္တြင္ ဓားဒဏ္ရာ မ်ား ေတြ ့ရွိရၿပီး မေသခင္ လူစုလူေ၀း
ျဖင့္ ရိုက္ႏွက္ခံရထားျခင္း ျဖစ္ႏိုင္သည္ ရဲတပ္ဖြဲ ့က သံုးသပ္သည္။
ကို မင္းေစာဦး ေသဆံုးမႈ တြင္ သံသယရွိ သူ စက္ရံု ႀကီးၾကပ္ေရးမႈး တစ္ဦး ႏွင့္ ညေစာင့္ ႏွစ္ဦး ကို ဖမ္းဆီး
ထားၿပီး သံသယ ရွိသူ အသက္ ၃၅ ႏွစ္ အရြယ္ တရားခံတစ္ဦး မွာ ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္ေနသည္။
ေသဆံုး သူ အနီးတြင္ အသြား ခုႏွစ္ လက္မ အရြယ္ ဓားတစ္ေခ်ာင္း ေတြ ့ရသည္။
ကို မင္းေစာဦး ၏ အေလာင္း ကို Tengku Ampuan Rahimah ေဆးရံု သို ့ပို ့ထားကာ ရင္ခြဲ၍ စစ္ခ်က္ယူေနသည္ ဟု သိရသည္။
စစ္အစိုးရ လက္ေအာက္တြင္ အလုပ္အကိုင္ ရွားပါးမႈေၾကာင့္ ျမန္မာ လူမ်ိဴး လူငယ္ မ်ားမွာ ထိုင္း၊မေလးရွား၊စကၤာပူစသည့္ ႏိုင္ငံတြင္ မ်ားတြင္ သြားေရာက္ အလုပ္လုပ္ ကိုင္ၾကရာမွ ထိုႏိုင္ငံသား မ်ားမွ ေခါင္းပံုျဖတ္မႈ မၾကာခဏ ႀကံဳေတြ ့ရာတြင္ အသက္ ေသဆံုးသည္ထိ
ျဖစ္ပြားမႈမ်ား မၾကာခဏ ျဖစ္ေပၚေလ့ရွိသည္။
ထိုသို ့ျဖစ္ပြားခဲ့လွ်င္လည္း ထို ႏိုင္ငံရွိ ျမန္မာ သံရံုးက မဆိုင္သလိုပင္ ေနေလ့ရွိသည္။
အျပည့္အစံုသုိ႔ >>
အသက္ ၃၃ ႏွစ္ အရြယ္ရွိ ျမန္မာ အလုပ္သမား ကိုမင္းေစာဦး ဆိုသူသည္ တနဂၤေႏြေန႔က မေလးရွားႏိုင္ငံဆီလန္ဂါရွိ ကလန္ၿမိဳ ့မွ ပိုက္စက္ရံု တစ္ခု ေရွ႕တြင္ လဲက်ေသဆံုးေနသည္ကို ေတြ ့ရွိ ရေၾကာင္း ယေန႔ထုတ္
မေလးေမး သတင္းစာ တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။
ေသဆံုးသူ၏ ရုပ္အေလာင္းကို ကလန္ ရွိ ဘူကစ္ ရာဂ်ာ စက္မႈ ဇုန္ တြင္ ယမန္ေန ့ည ၈ နာရီက စက္ရံု ၏
တာ၀န္ရွိ သူ တစ္ဦး က ေတြ ့ရွိ ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ကလန္ ရဲ က မေလးေမး သို ့ေျပာသည္။ေတြ ့ရွိ ခ်ိန္တြင္
တစ္ကိုယ္လံုး ေသြးမ်ားျဖင့္ ေပက်ံေနၿပီး ၀မ္းဗိုက္တြင္ ဓားဒဏ္ရာ မ်ား ေတြ ့ရွိရၿပီး မေသခင္ လူစုလူေ၀း
ျဖင့္ ရိုက္ႏွက္ခံရထားျခင္း ျဖစ္ႏိုင္သည္ ရဲတပ္ဖြဲ ့က သံုးသပ္သည္။
ကို မင္းေစာဦး ေသဆံုးမႈ တြင္ သံသယရွိ သူ စက္ရံု ႀကီးၾကပ္ေရးမႈး တစ္ဦး ႏွင့္ ညေစာင့္ ႏွစ္ဦး ကို ဖမ္းဆီး
ထားၿပီး သံသယ ရွိသူ အသက္ ၃၅ ႏွစ္ အရြယ္ တရားခံတစ္ဦး မွာ ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္ေနသည္။
ေသဆံုး သူ အနီးတြင္ အသြား ခုႏွစ္ လက္မ အရြယ္ ဓားတစ္ေခ်ာင္း ေတြ ့ရသည္။
ကို မင္းေစာဦး ၏ အေလာင္း ကို Tengku Ampuan Rahimah ေဆးရံု သို ့ပို ့ထားကာ ရင္ခြဲ၍ စစ္ခ်က္ယူေနသည္ ဟု သိရသည္။
စစ္အစိုးရ လက္ေအာက္တြင္ အလုပ္အကိုင္ ရွားပါးမႈေၾကာင့္ ျမန္မာ လူမ်ိဴး လူငယ္ မ်ားမွာ ထိုင္း၊မေလးရွား၊စကၤာပူစသည့္ ႏိုင္ငံတြင္ မ်ားတြင္ သြားေရာက္ အလုပ္လုပ္ ကိုင္ၾကရာမွ ထိုႏိုင္ငံသား မ်ားမွ ေခါင္းပံုျဖတ္မႈ မၾကာခဏ ႀကံဳေတြ ့ရာတြင္ အသက္ ေသဆံုးသည္ထိ
ျဖစ္ပြားမႈမ်ား မၾကာခဏ ျဖစ္ေပၚေလ့ရွိသည္။
ထိုသို ့ျဖစ္ပြားခဲ့လွ်င္လည္း ထို ႏိုင္ငံရွိ ျမန္မာ သံရံုးက မဆိုင္သလိုပင္ ေနေလ့ရွိသည္။
ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ား သတိထားၾကရန္
ေခတ္ၿပိဳင္
တရား၀င္စာခ်ဳပ္စာတမ္း မရိွဘဲ ျမန္မာအလုပ္သမားေတြ ထုိင္းနယ္စပ္ေဒသမွ တျခားခ႐ုိင္ေတြ သြားအလုပ္လုပ္ၾကမယ္ဆုိရင္ ဆံုး႐ံႈးနစ္နာမႈေတြ ရွိတဲ့အတြက္ က်မတုိ႔ကိုယ္ေတြ႔ အျဖစ္အပ်က္ေတြကို တျခား ျမန္မာအလုပ္သမားေတြ သိရိွၿပီး စဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္ႏိုင္ေအာင္ တင္ျပလိုက္ပါတယ္။
ထိုင္းႏုိင္ငံေျမာက္ပိုင္းက ခြန္းကယ္ၿမိဳ႕ ငါးဖမ္းပိုက္စက္႐ံု (Khon Kaen Fishing Net Factory Co LTD) မွာ ထုိင္းအစုိးရရဲ႕ သတ္မွတ္လုပ္အားခ (၁၅၅) ဘတ္ ရမယ္ဆုိၿပီး မဲေဆာက္က ပဲြစားေတြရဲ႕ မက္လုံးေပးစည္း႐ုံးမႈေၾကာင့္ က်မတုိ႔ ျမန္မာအလုပ္သမား (၁၀၀) ေက်ာ္ဟာ အဲဒီစက္႐ုံမွာ လြန္ခဲ့တဲ့ (၇) လေလာက္က စၿပီး အလုပ္သြားလုပ္ၾကပါတယ္။ မသြားခင္မွာ က်မတုိ႔ကို အႀကိဳအပို႔ လုပ္ေပးခ၊ ခရီးစရိတ္နဲ႔ အလုပ္သမားလက္မွတ္ေၾကး အပါအ၀င္ တေယာက္ကို ဘတ္ (၁၇,၇၀၀) နဲ႔ အဲဒီေငြကို လုပ္အားခထဲက ျပန္ျဖတ္ဖို႔ သေဘာတူခဲ့ၾကပါတယ္။ မဲေဆာက္က အလုပ္သြင္းေပးတဲ့ ပဲြစားေတြကလည္း တေန႔ (၁၅၅) ဘတ္ ရမယ္ဆိုၿပီး ေျပာခဲ့ၾကပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ တကယ္အလုပ္ခြင္ထဲ ေရာက္ေတာ့ တေန႔ (၁၅၅) ဘတ္ႏႈန္းနဲ႔ (၁) လပဲေပးၿပီး က်န္တဲ့လေတြမွာ (၁၅) ရက္တပတ္ကို တေယာက္ (၁,၀၀၀) ႏႈန္းနဲ႔ပဲ ေပးပါေတာ့တယ္။ အလုပ္ခ်ိန္ မနက္ (၈) နာရီက ည (၈) နာရီအထိ အလုပ္ဆင္းၾကရေပမယ့္ အခ်ိန္ပုိေၾကးမေပးပါဘူး။ ဒါ့အျပင္ က်မတို႔ အလုပ္သမားေတြကို အျပင္ထြက္ခြင့္မေပးဘဲ အလုပ္႐ုံထဲမွာပဲ ပိတ္ေလွာင္ထားတဲ့အတြက္ အလုပ္သမားေတြက သီးမခံႏုိင္ေတာ့တဲ့အဆုံးမွာ အလုပ္သမားအခြင့္အေရး ေတာင္းဆုိၿပီး အလုပ္မဆင္းဘဲေနၾကပါတယ္။ ဒီလိုအေျခအေနေၾကာင့္ စက္႐ုံကို ထုိင္းပုလိပ္ေတြနဲ႔ ၀ုိင္းထားၿပီး က်မတုိ႔ ျမန္အလုပ္သမား (၁၁၂) ဦးကို ညတြင္းခ်င္း မဲေဆာက္ၿမိဳ႕ကို ျပန္ပို႔ခဲ့လို႔ ဒီလ ဧၿပီ (၁) ရက္ေန႔မွာ မဲေဆာက္ကို ျပန္ေရာက္ခဲ့ရပါတယ္။ အလုပ္သမားအခြင့္အေရး ေတာင္းဆုိခဲ့တာက က်မတုိ႔ကို ျပန္မပို႔မီ တရက္အလုိမွာျဖစ္ပါတယ္။ စက္႐ုံပိုင္ရွင္က က်မတုိ႔ရဲ႕ အလုပ္သမားလက္မွတ္ေတြ ျပန္မေပးဘဲ သိမ္းထားတဲ့အတြက္ အခုဆို မဲေဆာက္မွာ က်မတုိ႔ ဒုကၡေရာက္ေနၿပီး တျခားအလုပ္အကိုင္လည္း ရွာမရျဖစ္ေနပါတယ္။
မဲေဆာက္ကေနသြားတုန္းက ယာယီႏုိင္ငံကူးလက္မွတ္လုပ္ဖုိ႔ ထုိင္းဘက္က အက်ဳိးေဆာင္ကုမၸဏီေတြ၊ ထုိင္းနဲ႔ ျမန္မာပဲြစားေတြက သက္ဆုိင္ရာ ထုိင္းအာဏာပိုင္အခ်ဳိ႕နဲ႔ ညႇိႏႈိင္းၿပီး က်မတုိ႔ အလုပ္သြားလုပ္ႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ စီစဥ္ေပးၾကပါတယ္။ အခုလို ျပႆနာတက္ၿပီး သူတုိ႔ကို သြားေျပာတဲ့အခါက်ေတာ့ ဒီအလုပ္က နင္တုိ႔နဲ႔အလုပ္ရွင္ျဖစ္တဲ့ ျပႆနာပဲ၊ ငါတုိ႔နဲ႔မဆုိင္ဘူး ဆုိၿပီးေတာ့ “ဘူး” ခံပါတယ္။ က်မတုိ႔လုိ ရပ္ေ၀းမွာေရာက္ေနၿပီး ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ ျမန္မာအလုပ္သမားေတြလည္း အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ က်မတုိ႔က အလုပ္လုပ္ဖုိ႔ အလုပ္ရွင္အလုပ္သမား သေဘာတူစာခ်ဳပ္ မခ်ဳပ္မိတဲ့အတြက္ အခုလုိ ဒုကၡေရာက္ၾကရတာျဖစ္ပါတယ္။ သေဘာတူစာခ်ဳပ္သာရွိမယ္ဆုိရင္ က်မတုိ႔ရဲ႕ နစ္နာေၾကးေတြကို ေဒသဆုိင္ရာ အလုပ္သမားအခြင့္အေရး ကာကြယ္ေရးနဲ႔ လူမႈဖူလႈံေရး႐ုံးမွာ သြားၿပီး အေရးဆုိလုိ႔ရပါတယ္။ အခုေတာ့ အစမေကာင္းခဲ့တဲ့ အတြက္ အားလုံး နစ္နာဆုံး႐ႈံးမႈေတြနဲ႔ ႀကံဳခဲ့ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ က်မတို႔ကို မဲေဆာက္ျပန္ပို႔ခဲ့တဲ့အတြက္ ေနာက္ဆုံး မျဖစ္စေလာက္လစာ ေပးေပမယ့္ အဲဒီ လစာထဲက မဲေဆာက္ကားခ တေယာက္ ဘတ္ (၅၀၀) စီ ထပ္ျဖတ္လုိက္ပါေသးတယ္။
အခုလည္း မဲေဆာက္မွာ အဲလုိ ရပ္ေ၀းေဒသေတြမွာ လစာေကာင္းေကာင္းေပးတယ္၊ အလုပ္သြားလုပ္ဖုိ႔ဆုိၿပီး ထုိင္းနဲ႔ ျမန္မာ ပဲြစားေတြက မက္လုံးေပး လုိက္စည္း႐ုံးေနပါတယ္။ ပဲြစားေတြအတြက္ကေတာ့ အလုပ္သမားတေယာက္ ရွာေပးရင္ ဘတ္ (၂,၀၀၀) ေလာက္ အနည္းဆုံးရၾကပါတယ္။ ထုိင္းႏုိင္ငံမွာ အလုပ္လုပ္ခြင့္ မွတ္ပုံတင္ထားသူေတြ၊ ယာယီႏုိင္ငံကူးလက္မွတ္ ေလွ်ာက္ထားသူေတြအျပင္ ထုိင္းႏုိင္ငံက ထုတ္ေပးတဲ့ ေထာေရာ (၃၈) လုိ႔ေခၚတဲ့ ေနထုိင္ခြင့္လက္မွတ္ရွိသူေတြကိုပါ သူတို႔က လက္ခံေခၚယူေနတဲ့အတြက္ ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ား အထူးသတိထားဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ဒီလုိအလုပ္မ်ဳိး သြားလုပ္မယ္ဆုိရင္ က်မတုိ႔လုိ အျဖစ္ဆိုးမ်ဳိး မေရာက္ေအာင္ ေသခ်ာေမးျမန္းစုံစမ္းၿပီးမွ လုပ္ကိုင္ၾကဖို႔ ျမန္မာအခ်င္းခ်င္း ကိုယ္ခ်င္းစာတရားနဲ႔ အသိေပးလိုက္ပါတယ္။
အျပည့္အစံုသုိ႔ >>
တရား၀င္စာခ်ဳပ္စာတမ္း မရိွဘဲ ျမန္မာအလုပ္သမားေတြ ထုိင္းနယ္စပ္ေဒသမွ တျခားခ႐ုိင္ေတြ သြားအလုပ္လုပ္ၾကမယ္ဆုိရင္ ဆံုး႐ံႈးနစ္နာမႈေတြ ရွိတဲ့အတြက္ က်မတုိ႔ကိုယ္ေတြ႔ အျဖစ္အပ်က္ေတြကို တျခား ျမန္မာအလုပ္သမားေတြ သိရိွၿပီး စဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္ႏိုင္ေအာင္ တင္ျပလိုက္ပါတယ္။
ထိုင္းႏုိင္ငံေျမာက္ပိုင္းက ခြန္းကယ္ၿမိဳ႕ ငါးဖမ္းပိုက္စက္႐ံု (Khon Kaen Fishing Net Factory Co LTD) မွာ ထုိင္းအစုိးရရဲ႕ သတ္မွတ္လုပ္အားခ (၁၅၅) ဘတ္ ရမယ္ဆုိၿပီး မဲေဆာက္က ပဲြစားေတြရဲ႕ မက္လုံးေပးစည္း႐ုံးမႈေၾကာင့္ က်မတုိ႔ ျမန္မာအလုပ္သမား (၁၀၀) ေက်ာ္ဟာ အဲဒီစက္႐ုံမွာ လြန္ခဲ့တဲ့ (၇) လေလာက္က စၿပီး အလုပ္သြားလုပ္ၾကပါတယ္။ မသြားခင္မွာ က်မတုိ႔ကို အႀကိဳအပို႔ လုပ္ေပးခ၊ ခရီးစရိတ္နဲ႔ အလုပ္သမားလက္မွတ္ေၾကး အပါအ၀င္ တေယာက္ကို ဘတ္ (၁၇,၇၀၀) နဲ႔ အဲဒီေငြကို လုပ္အားခထဲက ျပန္ျဖတ္ဖို႔ သေဘာတူခဲ့ၾကပါတယ္။ မဲေဆာက္က အလုပ္သြင္းေပးတဲ့ ပဲြစားေတြကလည္း တေန႔ (၁၅၅) ဘတ္ ရမယ္ဆိုၿပီး ေျပာခဲ့ၾကပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ တကယ္အလုပ္ခြင္ထဲ ေရာက္ေတာ့ တေန႔ (၁၅၅) ဘတ္ႏႈန္းနဲ႔ (၁) လပဲေပးၿပီး က်န္တဲ့လေတြမွာ (၁၅) ရက္တပတ္ကို တေယာက္ (၁,၀၀၀) ႏႈန္းနဲ႔ပဲ ေပးပါေတာ့တယ္။ အလုပ္ခ်ိန္ မနက္ (၈) နာရီက ည (၈) နာရီအထိ အလုပ္ဆင္းၾကရေပမယ့္ အခ်ိန္ပုိေၾကးမေပးပါဘူး။ ဒါ့အျပင္ က်မတို႔ အလုပ္သမားေတြကို အျပင္ထြက္ခြင့္မေပးဘဲ အလုပ္႐ုံထဲမွာပဲ ပိတ္ေလွာင္ထားတဲ့အတြက္ အလုပ္သမားေတြက သီးမခံႏုိင္ေတာ့တဲ့အဆုံးမွာ အလုပ္သမားအခြင့္အေရး ေတာင္းဆုိၿပီး အလုပ္မဆင္းဘဲေနၾကပါတယ္။ ဒီလိုအေျခအေနေၾကာင့္ စက္႐ုံကို ထုိင္းပုလိပ္ေတြနဲ႔ ၀ုိင္းထားၿပီး က်မတုိ႔ ျမန္အလုပ္သမား (၁၁၂) ဦးကို ညတြင္းခ်င္း မဲေဆာက္ၿမိဳ႕ကို ျပန္ပို႔ခဲ့လို႔ ဒီလ ဧၿပီ (၁) ရက္ေန႔မွာ မဲေဆာက္ကို ျပန္ေရာက္ခဲ့ရပါတယ္။ အလုပ္သမားအခြင့္အေရး ေတာင္းဆုိခဲ့တာက က်မတုိ႔ကို ျပန္မပို႔မီ တရက္အလုိမွာျဖစ္ပါတယ္။ စက္႐ုံပိုင္ရွင္က က်မတုိ႔ရဲ႕ အလုပ္သမားလက္မွတ္ေတြ ျပန္မေပးဘဲ သိမ္းထားတဲ့အတြက္ အခုဆို မဲေဆာက္မွာ က်မတုိ႔ ဒုကၡေရာက္ေနၿပီး တျခားအလုပ္အကိုင္လည္း ရွာမရျဖစ္ေနပါတယ္။
မဲေဆာက္ကေနသြားတုန္းက ယာယီႏုိင္ငံကူးလက္မွတ္လုပ္ဖုိ႔ ထုိင္းဘက္က အက်ဳိးေဆာင္ကုမၸဏီေတြ၊ ထုိင္းနဲ႔ ျမန္မာပဲြစားေတြက သက္ဆုိင္ရာ ထုိင္းအာဏာပိုင္အခ်ဳိ႕နဲ႔ ညႇိႏႈိင္းၿပီး က်မတုိ႔ အလုပ္သြားလုပ္ႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ စီစဥ္ေပးၾကပါတယ္။ အခုလို ျပႆနာတက္ၿပီး သူတုိ႔ကို သြားေျပာတဲ့အခါက်ေတာ့ ဒီအလုပ္က နင္တုိ႔နဲ႔အလုပ္ရွင္ျဖစ္တဲ့ ျပႆနာပဲ၊ ငါတုိ႔နဲ႔မဆုိင္ဘူး ဆုိၿပီးေတာ့ “ဘူး” ခံပါတယ္။ က်မတုိ႔လုိ ရပ္ေ၀းမွာေရာက္ေနၿပီး ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ ျမန္မာအလုပ္သမားေတြလည္း အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ က်မတုိ႔က အလုပ္လုပ္ဖုိ႔ အလုပ္ရွင္အလုပ္သမား သေဘာတူစာခ်ဳပ္ မခ်ဳပ္မိတဲ့အတြက္ အခုလုိ ဒုကၡေရာက္ၾကရတာျဖစ္ပါတယ္။ သေဘာတူစာခ်ဳပ္သာရွိမယ္ဆုိရင္ က်မတုိ႔ရဲ႕ နစ္နာေၾကးေတြကို ေဒသဆုိင္ရာ အလုပ္သမားအခြင့္အေရး ကာကြယ္ေရးနဲ႔ လူမႈဖူလႈံေရး႐ုံးမွာ သြားၿပီး အေရးဆုိလုိ႔ရပါတယ္။ အခုေတာ့ အစမေကာင္းခဲ့တဲ့ အတြက္ အားလုံး နစ္နာဆုံး႐ႈံးမႈေတြနဲ႔ ႀကံဳခဲ့ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ က်မတို႔ကို မဲေဆာက္ျပန္ပို႔ခဲ့တဲ့အတြက္ ေနာက္ဆုံး မျဖစ္စေလာက္လစာ ေပးေပမယ့္ အဲဒီ လစာထဲက မဲေဆာက္ကားခ တေယာက္ ဘတ္ (၅၀၀) စီ ထပ္ျဖတ္လုိက္ပါေသးတယ္။
အခုလည္း မဲေဆာက္မွာ အဲလုိ ရပ္ေ၀းေဒသေတြမွာ လစာေကာင္းေကာင္းေပးတယ္၊ အလုပ္သြားလုပ္ဖုိ႔ဆုိၿပီး ထုိင္းနဲ႔ ျမန္မာ ပဲြစားေတြက မက္လုံးေပး လုိက္စည္း႐ုံးေနပါတယ္။ ပဲြစားေတြအတြက္ကေတာ့ အလုပ္သမားတေယာက္ ရွာေပးရင္ ဘတ္ (၂,၀၀၀) ေလာက္ အနည္းဆုံးရၾကပါတယ္။ ထုိင္းႏုိင္ငံမွာ အလုပ္လုပ္ခြင့္ မွတ္ပုံတင္ထားသူေတြ၊ ယာယီႏုိင္ငံကူးလက္မွတ္ ေလွ်ာက္ထားသူေတြအျပင္ ထုိင္းႏုိင္ငံက ထုတ္ေပးတဲ့ ေထာေရာ (၃၈) လုိ႔ေခၚတဲ့ ေနထုိင္ခြင့္လက္မွတ္ရွိသူေတြကိုပါ သူတို႔က လက္ခံေခၚယူေနတဲ့အတြက္ ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ား အထူးသတိထားဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ဒီလုိအလုပ္မ်ဳိး သြားလုပ္မယ္ဆုိရင္ က်မတုိ႔လုိ အျဖစ္ဆိုးမ်ဳိး မေရာက္ေအာင္ ေသခ်ာေမးျမန္းစုံစမ္းၿပီးမွ လုပ္ကိုင္ၾကဖို႔ ျမန္မာအခ်င္းခ်င္း ကိုယ္ခ်င္းစာတရားနဲ႔ အသိေပးလိုက္ပါတယ္။
မစန္းစန္း (ပဲခူး)
ခြန္းကယ္ ငါးဖမ္းစက္႐ုံမွ ျပန္လာသူ
ခြန္းကယ္ ငါးဖမ္းစက္႐ုံမွ ျပန္လာသူ
Thursday 1 April 2010
ဆႏၵျပျမန္မာအလုပ္သမားမ်ားကို ထိုင္းအလုပ္ရွင္ကေနရပ္ျပန္ပို႔
2010-03-31 - RFA
ထိုင္ႏိုင္ငံ အေရွ႕ေျမာက္ပိုင္း ကြမ္းကမ္ၿမိဳ႕က ငါးလုပ္ငန္းစက္႐ုံမွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ ျမန္မာအလုပ္သမားေတြက အျပင္သြားလာခြင့္နဲ႔ အခ်ိန္ပိုေၾကး၊ လုပ္အားခ တိုးေတာင္းၿပီး ဆႏၵျပတဲ့အတြက္ ထိုင္းအလုပ္ရွင္ေတြက ရဲေတြကိုေခၚကာ စက္႐ုံကို ဝိုင္းထားခိုင္းၿပီး ျမန္မာအလုပ္သမားေတြကို ခ်က္ခ်င္းေနရပ္ျပန္ပို႔ဖို႔ စီစဥ္ေနတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
မေန႔က အလုပ္သမားတဦး လုပ္ငန္းခြင္းတြင္း ပစၥည္းအတင္အခ် လုပ္ရာကေန ခါးနာသြားတာကို အလုပ္နားခြင့္မေပးပဲ အလုပ္ျဖဳတ္ဖို႔ စီစဥ္တဲ့အတြက္ က်န္တဲ့ ျမန္မာအလုပ္သမားေတြက ဝိုင္းဝန္းေတာင္းဆိုရာကေန ခ်ဳိးေဖာက္ခံေနရတဲ့ အလုပ္သမား အခြင့္အေရးေတြကိုပါ တဆက္တည္း ေတာင္းဆိုဆႏၵျပဖို႔ အလုပ္သမားေတြက တညီတညြတ္တည္း ဆံုးျဖတ္ၿပီး မတ္လ ၃၁ ရက္ ဒီကေန႔ အလုပ္မဆင္းပဲ ဆႏၵျပခဲ့ၾကတာလို႔ အလုပ္သမားတဦးက RFA ကို ေျပာျပပါတယ္။
“ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုးပဲ ညႇိလိုက္ၾကတယ္ လက္ရွိ လူအားလံုး ႏွစ္ရာေက်ာ္ရွိတယ္ ညႇိလိုက္ၿပီးေတာ့ ငါတို႔ ေစ်းနည္းနည္း ပိုေတာင္းမယ္၊ အိုတီေၾကး ပိုေတာင္းမယ္၊ အျပင္သြားလာခြင့္ ေတာင္းမယ္ေပါ့၊ သူတို႔က လံုးဝ ခြင့္မေပးဘူး၊ လံုးဝ ဘူးခံထားတယ္၊ နင္တို႔ကို အကုန္ျပန္ပို႔မယ္ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြလည္း အကုန္ျပန္မယ္လို႔ ျဖစ္သြားတာပဲ။”
ဒီအလုပ္သမားေတြအားလံုးဟာ ယာယီႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ ပတ္စပို႔ေတြ ကိုင္ေဆာင္ၿပီး တရားဝင္ အလုပ္လုပ္ေနသူေတြ ျဖစ္ပါတယ္၊ RFA က မြန္းလြဲပိုင္း တပ္မံ ဆက္သြယ္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ျပန္ပို႔ဖို႔ကားေပၚကို တက္ခိုင္းေနၿပီး ျဖစ္ေၾကာင္း အလုပ္သမားေတြက ခုလိုေျပာပါတယ္။
“အခု ပိုက္ဆံထုတ္ၿပီးေတာ့ ကားေပၚတက္ေနၿပီ။ ကားခလည္း ငါးရာယူထားတယ္။ တခ်က္ေနာ္ ခနေလးေနာ္။ ဟုတ္ကဲ့၊ အခု တသုတ္တင္ ထားတယ္ ေနာက္အသုတ္က ကားမလာေသးလို႔။ အခုက အကုန္ႏွစ္ရာလံုး ပို႔ေနၿပီလားရွင္။ ဟုတ္တယ္၊ အခု သူတို႔ဖာသာသူတို႔ ပို႔ၿပီးေတာ့ ကားခကို အခု တခါတည္း ျဖတ္ေနတယ္။ တခါတည္း ငါးရာတခါတည္း ျဖတ္ေနတယ္။ ပိုက္ဆံရွင္းေတာ့ ငါးရာတခါတည္း ျဖတ္ေနတယ္ အခု။”
အလုပ္သမားေတြရဲ႕ ေတာင္းဆိုခ်က္ကို အလုပ္ရွင္ဖက္က လံုးဝ မလိုက္ေလ်ာပဲ လုပ္ၿပီးတဲ့ လုပ္အားခေတြကို အဖြဲအလိုက္ ရွင္းေပးၿပီး ေန႔မဆိုင္းပဲ ႏွင္ထုတ္ဖို႔ စီစဥ္ေနတဲ့အတြက္ အလုပ္သမားေတြမွာ
အထုတ္အပိုးေတြနဲ႔ ကားေပၚကို ဆြဲတင္ခံေနရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ကိုတာဝန္ခံ အလုပ္ရွာသြင္းေပးသူရွိရာ မဲေဆာက့္ၿမိဳ႕ကို ျပန္ပို႔မွာ ျဖစ္တယ္လို႔ သိရပါတယ္။
အျပည့္အစံုသုိ႔ >>
မေန႔က အလုပ္သမားတဦး လုပ္ငန္းခြင္းတြင္း ပစၥည္းအတင္အခ် လုပ္ရာကေန ခါးနာသြားတာကို အလုပ္နားခြင့္မေပးပဲ အလုပ္ျဖဳတ္ဖို႔ စီစဥ္တဲ့အတြက္ က်န္တဲ့ ျမန္မာအလုပ္သမားေတြက ဝိုင္းဝန္းေတာင္းဆိုရာကေန ခ်ဳိးေဖာက္ခံေနရတဲ့ အလုပ္သမား အခြင့္အေရးေတြကိုပါ တဆက္တည္း ေတာင္းဆိုဆႏၵျပဖို႔ အလုပ္သမားေတြက တညီတညြတ္တည္း ဆံုးျဖတ္ၿပီး မတ္လ ၃၁ ရက္ ဒီကေန႔ အလုပ္မဆင္းပဲ ဆႏၵျပခဲ့ၾကတာလို႔ အလုပ္သမားတဦးက RFA ကို ေျပာျပပါတယ္။
“ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုးပဲ ညႇိလိုက္ၾကတယ္ လက္ရွိ လူအားလံုး ႏွစ္ရာေက်ာ္ရွိတယ္ ညႇိလိုက္ၿပီးေတာ့ ငါတို႔ ေစ်းနည္းနည္း ပိုေတာင္းမယ္၊ အိုတီေၾကး ပိုေတာင္းမယ္၊ အျပင္သြားလာခြင့္ ေတာင္းမယ္ေပါ့၊ သူတို႔က လံုးဝ ခြင့္မေပးဘူး၊ လံုးဝ ဘူးခံထားတယ္၊ နင္တို႔ကို အကုန္ျပန္ပို႔မယ္ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြလည္း အကုန္ျပန္မယ္လို႔ ျဖစ္သြားတာပဲ။”
ဒီအလုပ္သမားေတြအားလံုးဟာ ယာယီႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ ပတ္စပို႔ေတြ ကိုင္ေဆာင္ၿပီး တရားဝင္ အလုပ္လုပ္ေနသူေတြ ျဖစ္ပါတယ္၊ RFA က မြန္းလြဲပိုင္း တပ္မံ ဆက္သြယ္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ျပန္ပို႔ဖို႔ကားေပၚကို တက္ခိုင္းေနၿပီး ျဖစ္ေၾကာင္း အလုပ္သမားေတြက ခုလိုေျပာပါတယ္။
“အခု ပိုက္ဆံထုတ္ၿပီးေတာ့ ကားေပၚတက္ေနၿပီ။ ကားခလည္း ငါးရာယူထားတယ္။ တခ်က္ေနာ္ ခနေလးေနာ္။ ဟုတ္ကဲ့၊ အခု တသုတ္တင္ ထားတယ္ ေနာက္အသုတ္က ကားမလာေသးလို႔။ အခုက အကုန္ႏွစ္ရာလံုး ပို႔ေနၿပီလားရွင္။ ဟုတ္တယ္၊ အခု သူတို႔ဖာသာသူတို႔ ပို႔ၿပီးေတာ့ ကားခကို အခု တခါတည္း ျဖတ္ေနတယ္။ တခါတည္း ငါးရာတခါတည္း ျဖတ္ေနတယ္။ ပိုက္ဆံရွင္းေတာ့ ငါးရာတခါတည္း ျဖတ္ေနတယ္ အခု။”
အလုပ္သမားေတြရဲ႕ ေတာင္းဆိုခ်က္ကို အလုပ္ရွင္ဖက္က လံုးဝ မလိုက္ေလ်ာပဲ လုပ္ၿပီးတဲ့ လုပ္အားခေတြကို အဖြဲအလိုက္ ရွင္းေပးၿပီး ေန႔မဆိုင္းပဲ ႏွင္ထုတ္ဖို႔ စီစဥ္ေနတဲ့အတြက္ အလုပ္သမားေတြမွာ
အထုတ္အပိုးေတြနဲ႔ ကားေပၚကို ဆြဲတင္ခံေနရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ကိုတာဝန္ခံ အလုပ္ရွာသြင္းေပးသူရွိရာ မဲေဆာက့္ၿမိဳ႕ကို ျပန္ပို႔မွာ ျဖစ္တယ္လို႔ သိရပါတယ္။
Subscribe to:
Posts (Atom)
မနက္ပုိင္းအစီအစဥ္
Audio
